Ήταν ανθρωπίνως αδύνατον για τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να παραστεί εκείνη την ημέρα στο ντιμπέιτ λόγω και της κούρασης που ενδεχομένως να είχε από την πολύωρη συνεδρίαση της Συνόδου των αρχηγών – κρατών. Κατόπιν τούτου έγιναν προσπάθειες να οριστεί άλλη ημερομηνία, αλλά τελικώς δεν κατέστη δυνατόν να βρεθεί κοινός τόπος, διότι όλοι σχεδόν επικαλούνταν κομματικές υποχρεώσεις λόγω και της προεκλογικής περιόδου και μάλιστα, λίγες ώρες πριν από τις κάλπες.
Όμως, η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια συμβιβαστική πρόταση να γίνει το ντιμπέιτ, έστω και αργά το βράδυ της 1ης Ιουλίου, παρά την κούραση του Πρωθυπουργού, αλλά και πάλι σε αυτή την περίπτωση δεν υπήρξε συμφωνία.
Στην πιο κρίσιμη αναμέτρηση των τελευταίων ετών, την πρώτη που θα γίνει σε κανονικές συνθήκες, σε σχέση με όσες εκλογές έγιναν τα τελευταία χρόνια, όπου κυριάρχησε ο διαχωρισμός μνημόνιο – αντιμνημόνιο, οι ψηφοφόροι δεν θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τους πολιτικούς αρχηγούς να αντιπαρατίθενται.
Αυτή είναι μια αρνητική εξέλιξη, ειδικά στην παρούσα χρονική περίοδο που έχουμε αντιπαράθεση προγραμμάτων και σχεδίων για την επόμενη μέρα. Υπάρχουν δυο βασικές στρατηγικές, εκ διαμέτρου αντίθετες, για την Ελλάδα της μεταμνημονιακής περιόδου και αυτές έπρεπε να έχει την ευκαιρία ο Ελληνικός λαός να τις ακούσει και να τις αξιολογήσει, μέσα από το ντιμπέιτ.
Αυτή θα ήταν και η μια και μόνη φορά που θα έχει τη δυνατότητα να δει σε μια, έστω και με τους περιορισμένους όρους, τηλεοπτική μονομαχία μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι ψηφοφόροι δικαιούνται να ακούσουν και να δουν προγραμματική αντιπαράθεση έστω και την ύστατη στιγμή. Τι το καλύτερο από μια προγραμματική συζήτηση για το μέλλον και αφού δεν υπήρχε περίπτωση να δούμε μια μονομαχία μεταξύ Αλ. Τσίπρα και Κυρ. Μητσοτάκη, τουλάχιστον ας γινόταν ένα ντιμπέιτ – σούπα με όλους.
Ακόμα και αυτό όμως, το ντιμπέιτ – σούπα δεν προβλέπεται, εκτός εάν αλλάξει δραματικά κάτι στις προθέσεις του Κυρ. Μητσοτάκη και των άλλων αρχηγών, να γίνει.
Και ουσιαστικά βρίσκει την δικαίωσή του, η περίφημη φράση του λαού, «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».
