Με το δεύτερο κύμα της πανδημίας σε πλήρη εξέλιξη, η κυβέρνηση και συνολικά ο πολιτικός κόσμος της χώρας βρίσκονται ήδη αντιμέτωποι με το επόμενο κρίσιμο στοίχημα : Αυτό του εμβολιασμού για τη δημιουργία της λεγόμενης ανοσίας της αγέλης.
Πρόκειται για ένα εξίσου δύσκολο στοίχημα με αυτό της αντιμετώπισης του κορονοϊού, καθώς στη χώρα μας αλλά και συνολικά στον κόσμο, εκφράζονται σοβαρές επιφυλάξεις. Όχι μόνο από τους κάθε λογής συνωμοσιολόγους, «ψεκασμένους» αρνητές του δυτικού τρόπου σκέψης και της δυτικής ιατρικής, αλλά και πολλών άλλων που νιώθουν δέος μπροστά σε ένα εμβόλιο που βγήκε από τα εργαστήρια πριν καν η επιστήμη αποκτήσει πλήρη γνώση του τρόπου δράσης του ιού στον ανθρώπινο οργανισμό.
Κάποια τουλάχιστον από τα υποψήφια εμβόλια είναι πολλά υποσχόμενα, με τα τρία να ξεπερνούν το 90% σε αποτελεσματικότητα, χωρίς κάποιο να έχει ιδιαίτερα ανησυχητικά ευρήματα ως προς την ασφάλεια.
Καταγράφονται, υπάρχουν πολλοί προβληματισμοί που αφορούν, τόσο τους ερευνητές, όσο και τους κλινικούς γιατρούς, οι οποίοι διεγείρουν περισσότερο το …ευερέθιστο νευρικό σύστημα της συλλογικής συνείδησης.
Η κυβέρνηση προανήγγειλε ευρεία εκστρατεία ενημέρωσης και πειθούς της κοινής γνώμης. Η συζήτηση έχει ανοίξει, και μάλιστα με ένταση. Θα είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός; κι αν δεν είναι, θα υπάρχουν μέριμνες που τελικά θα τον καθιστούν υποχρεωτικό μέσα από μία σειρά απαγορεύσεις που θα ακολουθούν κάθε μη εμβολιασμένο πολίτη;
Tο δίλημμα αν ένα εμβολίαστο παιδί θα πρέπει ή όχι να εγγράφεται στο σχολείο βασανίζει ήδη τους νομικούς, τους υπερασπιστές των ατομικών ελευθεριών αλλά και τους ειδικούς της δημόσιας υγείας.
Όπως στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, έτσι και στην Ελλάδα φαίνεται να ωριμάζει η ιδέα του προαιρετικού εμβολιασμού, με κίνητρα, ωστόσο, τα οποία ουσιαστικά θα οδηγούν σε μιας μορφής υποχρεωτικότητα, όπως πχ το υγειονομικό διαβατήριο για όποιον θέλει να ταξιδέψει στο εξωτερικό.
Πριν φτάσει εκεί, ωστόσο, θα πρέπει να εξαντλήσει τις δυνατότητες να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα και την κρισιμότητα του εγχειρήματος. Και αυτό θα το πετύχει με διαφάνεια στη διαχείριση του ζητήματος αλλά και με έμπρακτα παραδείγματα.
Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα είναι ο πρώτος που μαζί με την οικογένειά του θα εμβολιαστούν. Το ίδιο θα πρέπει να πράξει το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, οι κεφαλές της ιατρικής στην Ελλάδα, η ιεραρχία της Εκκλησίας και κάθε επώνυμος πολίτης που η προσωπική του ακτινοβολία μπορεί να υποστηρίξει το εθνικό εγχείρημα.
Διότι αν αυτή η εκστρατεία πειθούς δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τότε πέραν των πιθανών συνεπειών στη δημόσια υγεία, είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ένα νέο κύμα «αγανακτισμένων», χωρίς πολιτική ταυτότητα, αλλά με κοινωνική αναφορά και την ορμή ενός ανεξέλεγκτου θυμικού που αναζητεί τρόπο να ξεσπάσει τον συσσωρευμένο του θυμό.
Κι αυτό συνδυαστεί με την επικείμενη νέα οικονομική κρίση, το νέο κύμα πτωχεύσεων και νεόπτωχων, τότε αντιλαμβάνεται εύκολα ότι η υπόθεση «εμβολιασμός» μπορεί να αποδειχτεί «θρυαλλίδα» εξελίξεων…
Η λέξη «κλειδί» είναι η πειθώ. Και αυτή χρειάζεται διαφάνεια, ειλικρίνεια και στιβαρά επιχειρήματα.
(Η Έλλη Τριανταφύλλου είναι δημοσιογράφος)
