Την έδωσε μαζί με τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής, που χρόνια τώρα στέκονται απέναντι στο γνώριμο εχθρό.
Δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους καθημερινά, χωρίς χειροκροτήματα, κάτω από δύσκολες συνθήκες, με όλα τα μέσα που διαθέτουν και κυρίως με δύναμη ψυχής.
Εν μέσω κορονοϊού, διώξεων και ΕΔΕ γιατί… κάποιοι έκαναν το έγκλημα και κόλλησαν τον ιό που σαρώνει όλη την Ελλάδα, αυτοί οι άνθρωποι στάθηκαν και στέκονται με σεβασμό δίπλα στους ασθενείς, που δίνουν το δικό τους αγώνα για να βγουν νικητές.
Μοιράστηκε τη δική του αγωνία με τις δικές τους, είδε τη ζωή που βλέπουν κάθε μέρα αυτοί οι άνθρωποι.
Ξέρουν καλά ότι η θεραπεία δεν είναι αρκετή για τον ασθενή. Η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στο προσωπικό και τους ασθενείς είναι διαφορετική. Είναι προσωπική.
Άλλωστε τα νοσοκομεία λειτουργούν με τον ανθρωπισμό και πατριωτισμό των γιατρών και των νοσηλευτών…
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς στους γιατρούς το Θεόδωρο (Δ/ντης), τον Γιάννη, τον Γιακουμή, το Σπύρο και τον Γιώργο όσο και στο νοσηλευτικό προσωπικό τη Σοφία (προϊσταμένη), την Όλγα, τη Χάρις, την Αλεξία, τη Χριστίνα, την Αναστασία, τη Χρυσαυγή, την Παναγιώτα, τη Δήμητρα, την Ελένη και την Αριστέα.
Χρήστος
