Στην πολιτική οι ανατροπές και οι εκπλήξεις είναι σύνηθες φαινόμενο, γι αυτό είθισται να λέγεται : « Ποτέ μην λες ποτέ»… Πριν δυο μήνες αποχωρώντας από την Καγκελαρία η Άγγελα Μερκελ κανείς δεν οσφρίζονταν «άρωμα γυναίκας» ανάμεσα στους διεκδικητές τόσο της Προεδρίας στην Γαλλία, όσο και την πρωθυπουργία στην Ιταλία.
Και να που στο μεσοδιάστημα ξεπετάχτηκαν δυο γυναικείες παρουσίες που διεκδικούν με αξιώσεις το τιμόνι των χωρών τους. Η Βαλερί Πεκρές στην Γαλλία και η Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία.
Το ενδεχόμενο οι δυο συγκεκριμένες Κυρίες που προέρχονται από τον ευρύτερο πολιτικό χώρο της Δεξιάς να ανέλθουν στην εξουσία, προς το παρών δεν έχει μελετηθεί επαρκώς από τους αναλυτές της εκλογικής συμπεριφοράς στις δυο συγκεκριμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο φαίνεται ότι «κάτι ψήνεται»…
Προφανώς αυτός είναι και ο ουσιαστικός λόγος της συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με την Βαλερί Πεκρές προχτές στην Αθήνα. Πρόκειται για μια Γαλλίδα πολιτικός , μια εν πολλοίς άγνωστη γυναίκα που εισέβαλε αθόρυβα στην κεντρική πολιτική παλαίστρα. Η Βαλερί Πεκρές ηγέτης του περιφερειακού συμβουλίου του Παρισιού και πρώην υπουργός στην κυβέρνηση Σαρκοζί, αναδείχθηκε απροσδόκητα ως η υποψήφια του Γκολικού κόμματος για τη Γαλλική Προεδρία.
Τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα που δημοσίευσε το Politico βρίσκουν τον Εμμανουέλ Μακρόν με 25%, την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν με 17%, την Βαλερί Πεκρές στο 16 % και τον Ερίκ Ζεμούρ – τον ακροδεξιό σούπερ σταρ του talk show- στο 13%. Δεδομένης της πολυπλοκότητας του γαλλικού συστήματος ψηφοφορίας, τα παραπάνω ποσοστά δείχνουν ότι ο Μακρόν θα περάσει εύκολα στον 2ο γύρο, αλλά ότι και οι άλλοι τρεις υποψήφιοι εξακολουθούν να έχουν πραγματικές πιθανότητες να προχωρήσουν στη 2η θέση.
Ωστόσο η Πεκρές διαθέτει ένα αβαντάζ σε σχέση με τους ανθυποψήφιούς της!
Σε αντίθεση με τις προεκλογικές εκστρατείες του Μακρόν, της Λεπέν και του Ζεμούρ – οι οποίοι διαθέτουν απλώς φατρίες και όχι καθιερωμένα κόμματα πίσω τους – η Πεκρεσέ είναι η κληρονόμος του Γκωλικού Κόμματος, που συχνά κυβερνάει την Γαλλία. Το κόμμα έχει δίκτυο σε όλη τη χώρα, μακροχρόνιους κοινωνικούς δεσμούς, χρήματα και οργανωτική επιρροή, παρέχοντας στην Πεκρές ένα υψηλού επιπέδου μηχανισμό υποστήριξης. Επίσης, η Πεκρές, σε αντίθεση με τους ακροδεξιούς αντιπάλους της, δεν μπορεί να δαιμονοποιηθεί ως απειλή για την ασφάλεια της Δημοκρατίας. Απεναντίας η Πεκρές είναι πιο κοντά στο προφίλ του Μακρόν, του μετριοπαθούς κεντροδεξιού πολιτικού…
Ως εκ τούτου, εάν υπάρξει δεύτερος γύρος μεταξύ Μακρόν και Πεκρές, ο Μακρόν δεν μπορεί να υπολογίζει ξανά σε δυσαρεστημένους αριστερούς που θα τον ψήφιζαν αποφασιστικά, όπως έκαναν στην αναμέτρηση του 2017 μεταξύ Μακρόν και Λεπέν. Για τους κεντροαριστερούς της Γαλλίας «τι Μακρόν, τι Πεκρές»…
Έτσι λοιπόν ως σενάριο πολιτικού τρόμου ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετώπισε την Βαλερί Πεκρές κατά την συνάντηση που είχαν στην Αθήνα στο πλαίσιο ιδιωτικής επίσκεψης της στην Ελλάδα. Παρ´ ότι τα κόμματα και των δυο συμμετέχουν στην ίδια ευρωπαϊκή Ομάδα Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ωστόσο δεν είναι καθόλου βέβαιον ποια θα είναι η προσωπική στάση που θα τηρήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθ´ ότι είναι γνωστή η φιλία και η πολιτική χημεία του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Εμμανουέλ Μακρόν…
Όπως στην Γαλλία, έτσι και στην Ιταλία, εξελίσσεται ένα παρόμοιο παίγνιο πολιτικού τρόμου. Στην Ευρώπη ελάχιστοι έχουν φανταστεί την πιθανότητα να αναδειχτεί πρωθυπουργός της Ιταλίας, η Τζόρτζια Μελόνι, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» και να διαδεχτεί τον τεχνοκράτη ευρωπαϊστή οικονομολόγο Μάριο Ντράγκι.
Είναι αλήθεια ότι εδώ και αρκετό καιρό η Τζόρτζια Μελόνι προσπαθεί με λεπτούς χειρισμούς να κόψει τον ομφάλιο λώρο του κόμματος της με την φασιστική ιδεολογία του Μπενίτο Μουσολίνι.
Η Μελόνι επέλεξε να μείνει εκτός της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του Μάριο Ντράγκι ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στο θέμα της πανδημίας. Εν συνέχεια έγινε υπέρμαχος της κοινοβουλευτικής και όχι της τεχνοκρατικής κυβέρνησης. Το πολιτικό της επιχείρημα είναι : Οι Ιταλοί πρέπει να κυβερνώνται από τους πολιτικούς που οι ίδιοι επιλέγουν και όχι από τους τεχνοκράτες που επιλέγουν σκοτεινά κέντρα του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος…
Η Μελόνι έχει καταφέρει να ανεβάσει το κόμμα της στη δεύτερη θέση σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες ιταλικές δημοσκοπήσεις ενόψει των επόμενων προγραμματισμένων εκλογών το 2023.
Η δημοσκόπηση του Politico στις 10 Ιανουαρίου ανέφερε ότι το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα βρίσκεται στο 22% και ακολουθούν το κόμμα «Αδέλφια της Ιταλίας» με 20%, η ακροδεξιά Λέγκα με 19% και το Κίνημα Πέντε Αστέρων με 15%.
Τα ποσοστά αυτά καθιστούν προφανές ότι η Δεξιά θα ευνοηθεί σε μεγάλο βαθμό στις εκλογές του 2023.
Ήδη η Μελόνι, έχει συνάψει συμφωνία με το «χρυσό αγόρι» της ακροδεξιάς, τον Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας, ότι όποιο από τα κόμματά τους τα καταφέρει καλύτερα στις επόμενες εκλογές θα αναλάβει την πρωθυπουργία στον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης.
Βεβαίως στην Ιταλία τα πολιτικά παρασκήνια και οι πολιτικές διεργασίες για τον σχηματισμό κυβερνήσεων παραπέμπουν στο Βυζάντιο. Επομένως ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει το τι θα γίνει στις εκλογές του 2023. Μέσα στους επόμενους 18 μήνες πολλές ανατροπές μπορούν να γίνουν. Ωστόσο ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η Τζόρτζια Μελόνι να είναι αυτή που θα διαδεχτεί τον Μάριο Ντράγκι στην πρωθυπουργία της Ιταλίας.
Τόσο για τη Μελόνι, όσο και για την Πεκρές , ο δρόμος για την εξουσία είναι μακρύς και αμφίρροπος με υψηλό ρίσκο και πολιτικό κίνδυνο… Η νίκη τους απέχει πολύ από το να είναι σίγουρη. Ωστόσο, η πιθανή επιτυχία τους δεν θα πρέπει να μας προκαλέσει έκπληξη.-
(Ο Δήμος Βερύκιος είναι δημοσιογράφος)
