Με βάση την αντιμετώπιση που είχε ο Πρωθυπουργός και η Κυβερνητική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες μπορούμε πλέον να μιλάμε με βεβαιότητα ότι η Χώρα μας βρίσκεται στο χειρότερο επίπεδο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, όσον αφορά τα ποιοτικά στοιχεία της λειτουργίας της Δημοκρατίας μας.
Ασφυκτικός έλεγχος των Μέσων Ενημέρωσης (αν δεν έπεφτε το ελικόπτερο δεν θα μαθαίναμε ότι είχε φωτιά στη Σάμο ή ότι καίγονταν η Ηλεία κλπ), ανεξιχνίαστες δολοφονίες δημοσιογράφων και ανεξέλεγκτη εγκληματική δράση των κυκλωμάτων της νύχτας με ξεκαθάρισμα λογαριασμών, είναι μερικά μόνο από αυτά που καταλόγισαν οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα.
Κατά τα λοιπά, τα αμαρτήματα του παρελθόντος, όπως πελατειακό κράτος, αδιαφάνεια, αναξιοκρατία, εξυπηρέτηση μικρών και μεγάλων, ημετέρων, συμφερόντων κλπ, συνεχίζουν ακάθεκτα να καθορίζουν τον τρόπο λειτουργίας της Εκτελεστικής Εξουσίας.
Είναι εμφανές πλέον ότι και αυτός ο κύκλος πολιτικής, με έντονη οσμή παλαιάς κομματοκρατίας, σιγά –σιγά κλείνει.
Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι αν υπάρχουν σοβαρές αντιπροτάσεις που θα πείσουν τον κόσμο ότι ο τόπος αυτός μπορεί να κυβερνηθεί διαφορετικά.
Αν μπορεί να αντιστραφεί το κλίμα και να δημιουργήσουμε έστω τις προϋποθέσεις, τουλάχιστον σε ένα προγραμματικό πλαίσιο με ευκαιρία την απλή αναλογική για να ξεφύγουμε από όλα αυτά τα δεινά του παρελθόντος και του παρόντος.
Είμαι βέβαιος ότι πολλά μπορούν να γίνουν αν, με ορθό λόγο, με πνεύμα συνεννόησης και εξεύρεση λύσεων μέσα από επεξεργασμένες προτάσεις, χτίσουμε βήμα- βήμα μια νέα ελπίδα και μια σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες που σήμερα απογοητευμένοι και συμβιβασμένοι απέχουν από τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα.
Είμαι επίσης βέβαιος ότι με κραυγές, χαρακτηρισμούς και αφορισμούς χωρίς προτάσεις, απλά ρίχνουμε νερό στο μύλο του σημερινού καθεστώτος.
Η λύση μπορεί να είναι πιο απλή από όσο φανταζόμαστε.
Όλοι όσοι δεν πιστεύουμε σε αυτού του είδους τη σημερινή πολιτική και την καθεστωτική νοοτροπία που έχει από τη μία, ακραία νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά κατασπατάλησης και ξεπουλήματος δημοσίου χρήματος και αγαθών κι από την άλλη ακραία στοιχεία νεποτισμού, διαπλοκής και διαφθοράς, πρέπει να απαντήσουμε γιατί δεν θέλουμε αυτό το καθεστώς και ποιες είναι οι εναλλακτικές μας θέσεις για κάθε θέμα, όπως:
– Γιατί διαφωνούμε με την οικονομική πολιτική και τις προτεραιότητες του Ταμείου Ανάκαμψης και πώς μια άλλη πρόταση εξουσίας ( συγκεκριμένα) θα χειρίζονταν τα θέματα αυτά, την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση;
– Πως βλέπουμε την ποιότητα δημοκρατίας και ποια μέτρα θα πάρουμε για να αναβαθμίσουμε τη λειτουργία των θεσμών;
– Γιατί διαφωνούμε με την εξωτερική πολιτική (Ουκρανία, Τουρκία κλπ) και τι αντιπροτείνουμε;
– Με τι ακριβώς διαφωνούμε στα ζητήματα τη δικαιοσύνης και τι θα θεσμοθετούσαμε ( μέσα από κοινωνικό διάλογο) για την αρτιότερη και ανεξάρτητη λειτουργία της;
– Ποιες είναι οι λύσεις που προτείνουμε για το τεράστιο ενεργειακό πρόβλημα και την ακρίβεια σε όλα τα επίπεδα;
– Γιατί πιστεύουμε ότι είναι προς τη λάθος κατεύθυνση το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και ποιες είναι οι προτάσεις μας για την Παιδεία;
– Γιατί διαφωνούμε με τις αλλαγές στη διοίκηση και την τοπική αυτοδιοίκηση (κατάργηση αξιοκρατικής επιλογής Γραμματέων Υπουργείων, και ουσιαστική κατάργηση της δημοκρατικής λειτουργίας των Περιφερειακών και Δημοτικών Συμβουλίων που προέκυψαν στις εκλογές) καθώς και με την υπερσυγκεντρωτική λειτουργία τη Κυβέρνησης και ποιες είναι οι θέσεις μας;
Με καθαρές θέσεις και προτάσεις, μακριά από λαϊκισμούς, κραυγές, ιδεοληψίες και στείρες αντιπαραθέσεις, μπορούμε πιστεύω να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο αλλαγής της σημερινής κακοδιοίκησης και αδιέξοδης πολιτικής σε όλα τα επίπεδα.
Ο Βασίλης Μαστρογιάννης είναι Δρ. Δημοσίου Δικαίου
