Το βαρύ χαρτί της ελληνικής οικονομίας, που μαζί με τους κλάδους που συμπαρασύρει αποδίδει στην Ελλάδα κοντά στο 25% του ΑΕΠ είναι δεδομένο πως θα δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Οι άνθρωποι του τουρισμού μιλούν για «ευτύχημα» εάν καταφέρει η χώρα να κρατήσει το 25% του προϊόντος σε σχέση με το περασμένο έτος.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, περίπου 400.000 εποχικά εργαζόμενοι στον τουριστικό κλάδο και δεκάδες χιλιάδες τουριστικές επιχειρήσεις προσπαθούν πιαστούν από τα μαλλιά τους για να κρατηθούν στην επιφάνεια.
Στις πλείστες των περιπτώσεων οι εργαζόμενοι κάτω από τα ραντάρ της Πολιτείας και οι επιχειρήσεις με ασπιρίνες απέναντι σε βαριές παθήσεις.
Τα μέτρα στήριξης που ανακοινώθηκαν χαρακτηρίζονται φειδωλά έως παντελώς ανεπαρκή.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα ο υφυπουργός Τουρισμού, μετά τη θύελλα αντιδράσεων από νησιώτες, καρφώνει τον υπουργό του, χαρακτηρίζοντας «παραλογισμό επικίνδυνων και ανεπαρκών» την ανακοινωμένη επιλογή του για κατάταξη των νησιών ζώνες επικινδυνότητας.
Δεν είναι η πρώτη δημόσια διαφωνία των δύο, ούτε η πρώτη παλινωδία στο επίμαχο χαρτοφυλάκιο. Σε μία κανονική χώρα, ένας από τους δύο θα είχε ήδη πάει σπίτι του.
Πέρα από το πολιτικό διακύβευμα ωστόσο, αυτή η εικόνα δεν προϊδεάζει για κάποιο συγκροτημένο και στιβαρό σχέδιο για τον τουρισμό, όπου έχει εναποθέσει τις ελπίδες της η κυβέρνηση.
Και σίγουρα αυτή η εικόνα δεν μπορεί να έχει την παραμικρή επαφή με την οποιαδήποτε έκφανση σοβαρότητας.
