Η έναρξη των εμβολιασμών κατά του κορονοϊού είναι μια ιστορική στιγμή. Και ως τέτοια δεν προσφέρεται για φτηνούς εντυπωσιασμούς καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος νέων λαϊκισμών. Αυτή τη φορά από την οικονομική και πολιτική ελίτ.
Ιστορική στιγμή γιατί υπάρχει μια ασπίδα προστασίας από κορονοϊούς, κάτι που δεν υπήρχε στο παρελθόν από αντιστοίχους ιούς. Και από τους οποίους συνεχίζουμε να θρηνούμε θύματα. Βεβαίως πρέπει να πούμε με καθαρότητα ότι πρόκειται για νέο εμβόλιο που δεν έχει σχέση με τα προϋπάρχοντα. Μια νέα τεχνολογική-επιστημονική προσέγγιση που απαιτεί εξαντλητική παρακολούθηση το προσεχές μέλλον. Υπάρχουν υπεύθυνοι επιστήμονες που το έχουν αναλάβει αυτό. Ας τους αφήσουμε να κάνουν τη δουλειά τους…
Σε κάθε περίπτωση μια ιατρική πράξη έχει πάντα ένα ρίσκο και για την σχετική απόφαση απαιτείται συνυπολογισμός προστασίας-πιθανών παρενεργειών. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει ρίσκο για ηλικιωμένους, ευάλωτα άτομα, ιατρικό προσωπικό κ.α. Όλοι αυτοί που προηγούνται στις σχετικές λίστες εμβολιασμού.
Ο λαϊκισμός των ελίτ όμως άρχισε ήδη να αχνοφαίνεται από την έπαρση των διοικούντων. Το είδαμε το περασμένο καλοκαίρι με την πρόσκαιρη ύφεση της πανδημίας και το άτσαλο άνοιγμα του τουρισμού χωρίς τεστ. Είναι κάτι που βιώνουμε τώρα με τον πιο αρνητικό τρόπο. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για το σημερινό ιικό φορτίο θα πρέπει να αναζητηθεί σε εκείνη την προχειρότητα.
Όλες οι πτυχές του προβλήματος, αυτός καθαυτός ο κορονοϊός, οι αναμενόμενες (πλην εντοπισμένες) μεταλλάξεις, το νέο -και πολλά υποσχόμενο- εμβόλιο μοιάζουν να εργαλειοποιούνται ασύδοτα. Από το Λονδίνο και τον τραγικό Τζόνσον, προκειμένου να συγκαλυφθούν οι επιπτώσεις από το Brexit των ανισορροπιών, στον εμβολιασμό του δικού μας πρωθυπουργού, σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση μάλιστα…
Είναι οι φτηνοί περισπασμοί από τα αδήριτα υγειονομικά και οικονομικά προβλήματα. Αν και όλοι ξέρουν ότι ο κίνδυνος επιμόλυνσης δεν εξαφανίζεται, ούτε βρέθηκε το «φάρμακο» για μια κοινωνική ισορροπία στο οικονομικό αδιέξοδο:
- Το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο και μόνο γιατί κάποια στιγμή το καλοκαίρι του 2021 θα αρχίσουμε να ταξιδεύουμε και πάλι.
- Το εμβόλιο δεν αρκεί για την αναγκαία αισιοδοξία ενόσω η οικονομία θα είναι «κλειστή» για αρκετούς μήνες ακόμη…
Κοντολογίς, ο (προηγηθείς χρονικά) δημόσιος θηλασμός δεν βελτίωσε μέχρι τούδε την υγεία των μωρών. Και σε αυτή την περίπτωση εμείς δεν είμαστε με την τροφό, αλλά με τη μεριά των μωρών, των αδυνάτων, είμαστε με τους ευάλωτους.
Δεν χρειαζόμαστε άλλες αποδείξεις προς τούτο για να δούμε ότι οι κομματικές σκοπιμότητες, πασπαλισμένες οπωσδήποτε με μπόλικο λαϊκισμό, είναι οι βασικές αιτίες της τριπλής παγίδας που βρίσκεται η χώρα: πανδημία, οικονομική κατάρρευση και κίνδυνος εθνικής αποσταθεροποίησης.
α/Το κράτος μας διαθέτει τους καλύτερους επιστήμονες, αλλά ο κορονοϊός εξαπλώθηκε ανεξέλεγκτα γιατί η κυβέρνηση δεν έκανε πάντα ότι επιβαλλόταν. Ειδικά ευθύνεται για τον αριθμό των θανάτων.
β/ Η ΝΔ έχει πολλούς βουλευτές διεθνολόγους, αλλά αυτό δεν προφύλαξε το Έθνος μας από τα λάθη που στήνουν τραπέζι για εφ όλης της ύλης διάλογο για το Αιγαίο.
γ/Δεν μιλάμε καν για τις ήδη διαμορφωμένες συνθήκες οικονομικής ταπείνωσης, γιατί το οικονομικό επιτελείο ουδέποτε εξέπεμψε ίχνος αξιοπιστίας, συλλογικού σχεδίου, οράματος και μεθοδικότητας.
Το εμβόλιο, με βάσει τα παραπάνω, αποτελεί αφετηρία για την αντίστροφη μέτρηση προς την υγειονομική κανονικότητα. Αλλά αυτή η κανονικότητα, εκτός από μπιτς μπαρ και τουρισμό, έχει δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις υπό πτώχευση, ανεργία, ερήμωση της περιφέρειας, φυγή των νέων στο εξωτερικό, λιγότερες γεννήσεις και έκρηξη του Δημογραφικού. Τελικά, βαθύτερες κοινωνικές ανισότητες που θα προκαλέσουν πολιτικές εξελίξεις. Χωρίς να αποκλείεται και κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης.
Να η ερμηνεία γιατί εντείνεται ο λαϊκισμός των ελίτ: Για να κρύψουν την σκληρή πραγματικότητα ώστε να προλάβουν να μοιραστούν, συγκεκαλυμμένα και πίσω από το άρμα του εκσυγχρονισμού (ψηφιοποίηση, απολιγνιτοποίηση, πράσινη ανάπτυξη κ.α.), τα 30 δις ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης.
Για αυτό ακριβώς πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις να καταθέσουν εγκαίρως το δικό τους συγκεκριμένο σχέδιο και να απαιτήσουν λύσεις πάνω στο πρόβλημα της οικονομικής κατάρρευσης και τις δράσεις που θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Με τις αναγκαίες συγκλίσεις, αλλά επί τη βάσει αρχών και προγράμματος. Τα χρήματα είναι πολλά και αξίζει τον κόπο να ξεσηκωθούμε ώστε αποτρέψουμε να μοιραστούν απλώς στα κεντρικά λόμπι των Αθηνών.
Ο εγκλεισμός και η υπερβολική (υποχρεωτική) τηλοψία θολώνει προς στιγμήν το πραγματικό τοπίο. Αυτό δυσκολεύει την κατανόηση του προβλήματος του άλλου. Από παλαιά όμως, τέτοιες υπερπροβολές αποκαθήλωσαν πολλούς σταρ μικρών προσόντων. Για παράδειγμα, ούτε ο ανασχηματισμός του κ.Μητσοτάκη, ούτε η ανασύνθεση του «σκιώδους» συμβουλίου του κ.Τσίπρα, επιλογές μόλις του περασμένου καλοκαιριού, πέτυχαν. Ας τα κρατήσουμε και αυτά ενόσω χαράσσουμε πορεία.
(Ο Χρήστος Μέγας είναι δημοσιογράφος)
