Στην Οικονομία και το Εμπόριο με τους βαριά «πάσχοντες» συμβαίνει το αντίστροφο: Αδειάζουν από κάθε …υγρό ή στερεό, δεν έχουν «λίπος» να κάψουν, απολύουν, βάζουν λουκέτα και «φέσια» στην Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες…
Την ίδια ώρα, ένας πόλεμος αλληλεγγύης …μαίνεται στον κόσμο. Αλλά είναι ένα είδος αλληλεγγύης από πλούσιο προς λιγότερο πλούσιο και όχι από πλούσιο σε πραγματικά φτωχό. Αναφέρομαι στις μάσκες και τον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό που χαρίστηκαν σε ευρωπαϊκές χώρες αλλά όχι σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και απομακρυσμένων νησιών του Ειρηνικού όπου οι πανδημίες δεν «φορούν» προστατευτική μάσκα, ούτε ελέγχονται με αντισηπτικά!
«Η αλληλεγγύη είναι το μεγάλο μήνυμα» από την πανδημία του κορωνοϊούείπε χθες ο καθηγητής Λοιμωξιολογίας, Σωτήρης Τσιόδρας απευθυνόμενος στους Ευρωπαίους πολίτες, στην εναρκτήρια εκδήλωση του κύκλου διαδικτυακών συζητήσεων της Ελληνικής Προεδρίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ο άνθρωπος που καταφέρνει να συνδυάσει αρμονικά την επιστημονικότητα με την ικανότητα να δακρύζει, συνέστησε στους πολίτες της ΕΕ να αποφεύγουν το φόβο, τον πανικό και το στίγμα!
Μία ακόμα λέξη που οι Έλληνες γνωρίζουμε καλά και αγαπάμε να μισούμε, το στίγμα, είναι και πάλι στην επικαιρότητα καθώς πολλοί θεωρούν ότι όσοι νόσησαν, είναι ες αεί «επικίνδυνοι». Λάθος καθώς από το ΕΚΠΑ αξιολόγησαν ήδη εργασίες για το θέμα αυτό, πότε δηλαδή ένας ασθενής μπορεί να επιστρέψει 100% στα αγαπημένα του πρόσωπα και την κοινωνία. Σύμφωνα με τα όσα δημοσιοποίησε ο πρύτανης, Θάνος Δημόπουλος και οι συνεργάτες του, Μαρία Γαβριατοπούλου και Ιωάννης Ντάνασης, για την επιστροφή στις κοινωνικές συναναστροφές απαιτούνται 10 ημέρες από την ημερομηνία της θετικής δοκιμασίας και συνεχής απουσία συμπτωμάτων. Όπως προσθέτουν, ενδέχεται ο θεράπων ιατρός να συστήσει την πραγματοποίηση δοκιμασίας PCR για την ανίχνευση γενετικού υλικού SARS-CoV-2. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να υπάρχουν δύο διαδοχικές αρνητικές δοκιμασίες για την επιστροφή στις κοινωνικές συναναστροφές, επιπλέον των ανωτέρω.
Πάντως, ένας ακόμα Έλληνας που μας κάνει περήφανους εντός κι εκτός τειχών, ο καθηγητής του LSE, Ηλίας Μόσιαλος, αναφέρθηκε σε δημοσίευσή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης στη σχέση μεταξύ του αριθμού των θανάτων από Covid-19 στη Μεγάλη Βρετανία και την πυκνότητα στέγασης. Όπως σχολίασε, στις περιοχές με μεγάλο αριθμό αστέγων που ζουν σε προσωρινά καταλύματα, το πρόβλημα είναι πάντα μεγαλύτερο.
Τι μας λέει αυτό για τις δομές φιλοξενίας κάθε είδους; Τι μας λέει για τους άστεγους; Τι μας λέει για όσους θα αποτελέσουν τη νέα γενιά «νεόπτωχων»; Το φθινόπωρο είναι πιο κοντά από όσο θα θέλαμε και τα όσα πράττει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας είναι μόνο ένα κομμάτι των όσων πρέπει άμεσα να γίνουν. Φρονώ δε, ότι η «καυτή πατάτα» δεν είναι στα χέρια της ηγεσίας της Αριστοτέλους, αλλά στα «χέρια» των οικονομικών υπουργείων και όσων έχουν ως υποχρέωση την διαχείριση του μεταναστευτικού- προσφυγικού.
Όσους γιατρούς και νοσηλευτές κι αν προσλάβουν στο ΕΣΥ, όσες δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας κι αν ιδρύσουν, οι χιλιάδες εξαθλιωμένοι άνθρωποι σε δομές που δεν αφήνουν περιθώρια για …κοινωνική αποστασιοποίηση, θα είναι πάντα το αγκάθι. Και η πρόκληση!
