Την στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορεί ευθέως τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι δεν νοιάζεται για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και ότι υπέγραψε με τους Γάλλους συμβάσεις πάνω από 7 δις ευρώ εκ των οποίων δεν προέβλεψε ώστε ούτε ένα ευρώ να επιστρέψει στα ελληνικά ναυπηγεία και την ΕΑΒ, εμφανίζονται οι αμερικανοί για να καταδείξουν την μεγάλη διαφορά από τους Γάλλους. Σήμερα καταφθάνει στην Αθήνα ο Πρόεδρος του αμερικανικού αεροναυπηγικού κολοσσού Lockheed Martin για να διαφημίσει τα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα που η εταιρία του έδωσε στην ΕΑΒ μετά από σκληρή διαπραγμάτευση που είχε με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2018 κατά την διάρκεια κατάρτισης της σύμβασης για τον εκσυγχρονισμό των F-16.
Το διαφημιστικό τρικ της Lockheed Martin θα γίνει αύριο στην ΕΑΒ παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη! Ακριβώς έτσι, ο πρωθυπουργός που επί τέσσερα χρόνια απαξίωσε με τις επιλογές του την ΕΑΒ τώρα την επισκέπτεται για να προβάλει το επενδυτικό του όραμα για την εταιρία και για να καρπωθεί τα εύσημα για μια απόφαση και μια διαπραγμάτευση που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση!
Ωστόσο παρά τα επικοινωνιακά ακροβατικά του κυβερνητικού επιτελείου, ολοένα και πιο πολύ σφίγγει ο κλοιός πέριξ των εξοπλισμών και ειδικότερα της αγοράς των Γαλλικών αεροσκαφών Rafale και των φρεγατών Belharra. Τα τσακάλια της ερευνητικής δημοσιογραφίας σε Αθήνα και Παρίσι καταπιάνονται με τις λεπτομέρειες των συμβάσεων και αναζητούν εξηγήσεις και απαντήσεις σε εύλογα ερωτήματα που θέτουν πρωτίστως οι πολίτες.
Τα ερωτήματα δεν τίθενται μόνο στην ελληνική κυβέρνηση αλλά και στην γαλλική πλευρά, την Dassault. Ο ελληνικός λαός που χρυσοπληρώνει την αγορά των 24 Rafale ύψους 8 δις απαιτεί να γνωρίζει. Οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν αρκούνται στις εθνικοπατριωτικές ιαχές για την αδιαμφισβήτητη υπέροχη των Rafale έναντι των F-16 του αντιπάλου. Θέτουν καίρια ερωτήματα σε σχέση με το εμπορικό και οικονομικό μέρος των συμβάσεων για τα Rafale.
Η Dassault καλείται να λύσει στους Έλληνες πολίτες την απορία:
– Γιατί ενώ στην αρχή ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι η συμφωνία θα ήταν διακρατική τελικώς η σύμβαση υπογράφτηκε μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της ιδιωτικής εταιρίας Dassault;
– Γιατί σ αυτό το μεγάλο deal δεν προβλέπονται αντισταθμιστικά ωφελήματα για την ελληνική αμυντική βιομηχανία;
– Ποια εκ των δυο πλευρών δεν ήθελε να δοθούν ΑΩ στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία; Η ελληνική ή γαλλική; Μήπως έγινε συμψηφισμός για κάτι άλλο που η ελληνική πλευρά είχε ζητήσει; Και ποιο είναι αυτό το «κάτι άλλο»;
– Γιατί η Dassault κάνει τον «ψόφιο κοριό» στην προαναγγελία Τσίπρα ότι όταν αναλάβει και πάλι την διακυβέρνηση της χώρας θα επαναδιαπραγματευτεί τις γαλλικές συμβάσεις ; Επί της ουσίας ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ψέγει την ελληνική κυβέρνηση αλλά και την Dassault ότι οι συμβάσεις που υπόγραψαν είναι ετεροβαρείς υπέρ της γαλλικής πλευράς. Σιωπούν γιατί αποδέχονται ότι έχει δίκιο ο Τσίπρας που ζητάει επαναδιαπραγμάτευση; ´Η μήπως κάτι άλλο πιο σύνθετο και πιο σοβαρό συμβαίνει ; Και τι είναι αυτό και γιατί το κρύβουν;
Η Dassault έχει ήδη πληρωθεί το 80% της σύμβασης ! Γιατί τόσο μεγάλη προκαταβολή; Φοβήθηκαν μην έρθει ο Τσίπρας και τους χαλάσει την δουλειά ;
Η «Αυγή» έγραψε χτες ότι πριν την υπογραφή των επίμαχων αμυντικών συμβάσεων με τις γαλλικές κατασκευάστριες εταιρίες υπήρξε συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με εκπροσώπους των γαλλικών εταιριών σε κατοικία έλληνα επιχειρηματία του Παλαιού Ψυχικού. Αποκάλυψη “βόμβα” που δεν σχολιάστηκε από το Μέγαρο Μαξίμου. -Απαξιώνει την είδηση ή την κουκουλώνει;
Αλλά και η Dassault δεν αντιδράει ; Άραγε γιατί αφού όπως λέει ο λαός: «Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται»…
Μήπως «κάποιο λάκκο έχει η φάβα»;
Και θέτω ευθέως , χωρίς φόβο και πάθος τα παραπάνω ερωτήματα, τις απορίες των Ελλήνων φορολογουμένων κυρίως προς την γαλλική πλευρά και για έναν επιπρόσθετο προσωπικό λόγο: Είμαι από τους ελάχιστους Έλληνες δημοσιογράφους που από τα τέλη της δεκαετίας του ´90, θεωρούσα αναγκαίο η Ελλάδα πριν επιλέξει εσπευσμένα το νέο ευρωπαϊκό αεροσκάφος (Eurofighter) υπέρ του οποίου είχε ήδη ταχθεί το πολιτικό κατεστημένο της χώρας, θα έπρεπε να εξετάσει και την υποψηφιότητα του Καινούργιου γαλλικού Rafale που σύντομα θα έβγαινε στην διεθνή αγορά. Ήταν δε τόσο μαχητική η αρθρογραφία μου που ένα πρωινό του 2002 με κάλεσε στο Μέγαρο Μαξίμου ο αείμνηστος Νίκος Θέμελης για να μου δώσει την είδηση ότι ο πρωθυπουργός (Σημίτης) σε συνεννόηση με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας (Παπαντωνίου) έχουν αποφασίσει να διακόψουν τις διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς και η επιλογή του τύπου για το αεροσκάφος 5ης γενιάς θα γίνει τα επόμενα χρόνια.
Είκοσι χρόνια μετά, η επιλογή των Rafale από την παρούσα κυβέρνηση, αποτέλεσε για εμένα προσωπική δικαίωση , όχι όμως και ο τρόπος που αποκτήθηκαν. Η απουσία αντισταθμιστικών ωφελημάτων και ο αποκλεισμός των ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών από ένα τόσο μεγάλο και υπερσύγχρονο αμυντικό πρόγραμμα δεν μπορεί να το προσπεράσει η επόμενη κυβέρνηση. Η επαναδιαπραγμάτευση είναι μονόδρομος.
Ας το καταλάβουν καλά οι Γάλλοι.
(Ο Δήμος Βερύκιος είναι δημοσιογράφος)
