Φτάνοντας στο πέρας της θητείας της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, η αποτίμηση της διακυβέρνησης, που μεταξύ άλλων περιελάμβανε επιχείρηση χειραγώγησης των Μ.Μ.Ε., παρακολουθήσεις των πάντων, φίλων & αντιπάλων, διάλυση του Ε.Σ.Υ., υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, χαρακτηρίζεται ως ανεπαρκής, μερικώς ανάλγητη και πλήρως αντιθεσμική.
Ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι τα πράγματα βαίνουν καλώς. Θα τον προκαλούσα να το πει αυτό στους πολίτες την ώρα που βγαίνουν απ’ το σούπερ μάρκετ. Ακόμα και η μείωση της φορολογίας αποδεικνύεται στην πράξη ότι αποτελεί μία φενάκη ως προς τη θετική επίπτωση στα οικογενειακά εισοδήματα, καθώς η ανοχή στην αισχροκέρδεια και η αδυναμία επιτυχούς διαχείρισης των κρίσεων που συνάντησε στο διάβα της επέφεραν περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων (Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat η Ελλάδα είναι 2η απ’ το τέλος στην Ευρώπη των 27, αφήνοντας πίσω μόνο τη Βουλγαρία).
Σήμερα και οι πλέον καλοπροαίρετοι πολίτες, οι οποίοι δεν ήταν παραδοσιακοί ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, αλλά απλά θεώρησαν, κυρίως λόγω της απογοήτευσής τους από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,πως θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στον κ. Μητσοτάκη να κυβερνήσει, αντιλαμβάνονται πως μια δεύτερη εντολή διακυβέρνησης ισοδυναμεί με περαιτέρω υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου των μεσαίων οικονομικών στρωμάτων και καμία προοπτική για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα.
Συνεπώς, για κάθε δημοκράτη-προοδευτικό πολίτη που σέβεται τον εαυτό του, το δίλημμα δεν μπορεί να είναι δεξιά ή αριστερά, αλλά το ποια αριστερά.
Ποιά αριστερά θα αναλάβει τα ηνία της διακυβέρνησης της Χώρας, από τη θέση του οδηγού, για να κριθεί αν η διακυβέρνηση θα είναι προοδευτική στην πράξη ή στα λόγια.
- Θα ηγείται η σοσιαλδημοκρατική ή η κομμουνιστογενής έκφραση της αριστεράς;
- Η αριστερά της λαϊκότητας ή του λαϊκισμού;
- Η αριστερά που επιδιώκει το κλείσιμο της ψαλίδας των κοινωνικών ανισοτήτων μέσω της αναβάθμισης του κόσμου της εργασίας και της διαμόρφωσης συνθηκών-ευκαιριών βελτίωσης της ποιότητας ζωής των πολλών ή αυτή του ισοπεδωτικού, καθοδικού εξισωτισμού;
- Η αριστερά της ισόρροπης συνύπαρξης και ανατροφοδότησης του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ή του κλεισίματος των τραπεζών;
- Η αριστερά της προοδευτικής φορολογίας ή η αριστερά της υπερφορολόγησης των μεσαίων στρωμάτων;
- Η αριστερά της στήριξης των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών και μεσαίων ιδιωτικών επιχειρήσεων ή της ισοπέδωσης δια της διασύνδεσης των ασφαλιστικών εισφορών με τα εισοδήματα;
- Η αριστερά που αναγνωρίζει τις θυσίες των εργαζομένων και στοχεύει στη μόνιμη επιστροφή των κεκτημένων, όπως είναι ο 13ος και 14ος μισθός και, αντίστοιχα,οι συντάξεις ή αυτή των έκτακτων επιδομάτων για να κρατάει δέσμιες τις κοινωνικές ομάδες;
- Η αριστερά της Διαύγειας και του ΑΣΕΠ ή της αδιαφάνειας και των πελατειακών σχέσεων;
- Η αριστερά των ανεξαρτήτων αρχών ή της εργαλειοποίησης των θεσμών;
- Η αριστερά της διάκρισης των εξουσιών ή της απόπειρας ελέγχου της δικαιοσύνης και των Μ.Μ.Ε.;
- Η αριστερά της εξυπηρέτησης των κοινωνικών συμφερόντων ή της εκπλήρωσης των στελεχιακών ματαιοδοξιών;
- Η αριστερά των πολιτικών που εστιάζουν στα κέντρα των κοινωνιών ή της ακραίας πόλωσης και των κοινωνικών αυτοματισμών;
Η αριστερά του ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ;
Το 2012, ο Ελληνικός Λαός, οι προοδευτικοί πολίτες, έκριναν πως αντίπαλο δέος στη Νέα Δημοκρατία, πρέπει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας προοδευτικά το ΠΑΣΟΚ στα όρια του κοινοβουλευτικού αφανισμού.
Στις επικείμενες εκλογές, ο Λαός είναι αυτός που με την ψήφο του θα ορίσει το βαθμό ευθύνης και το ρόλο που θα έχει το κόμμα μας την επόμενη μέρα.
Αν μας θέλει πρωταγωνιστές, τότε θα πρέπει να το δείξει μέσω της συμμετοχής του στα κομματικά δρώμενα, όπου βεβαίως το κόμμα οφείλει να διευκολύνει και να στηρίζει την κίνηση ιδεών, και δια της ψήφου του που θα οδηγήσει σε εμφατική άνοδο των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και σε σύγκλιση με τα ποσοστά των άλλων διεκδικητών της εξουσίας.
Το ΠΑΣΟΚ με Πρόεδρο το Νίκο Ανδρουλάκη είναι έτοιμο να αναλάβει τις ευθύνες που ορίζονται από την ιστορική του διαδρομή, αλλά και από τη βούληση των 270.000 συμμετεχόντων στις εσωκομματικές διαδικασίες του Δεκεμβρίου του 2021 για μια νέα αλλαγή, για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, για να ξαναπάρουμε πίσω τη ζωή που μας αξίζει. Μια ζωή αξιοπρέπειας για όλους ανεξαρτήτως γνώσεων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων.
(Ο Στέφανος Ξεκαλάκης είναι Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός Ε.Μ.Π. με MSc στη Διακυβέρνηση & Δημόσιες Πολιτικές. Διετέλεσε Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και σήμερα είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής).
