Η Νέα Δημοκρατία πηγαίνει στις εκλογές, έχοντας ως κεντρική της θέση ότι μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα της χώρας και την ανάπτυξη της οικονομίας. Εδράζει αυτό το επιχείρημα στη βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος που παρατηρείται σήμερα καθώς και στους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα;
Υφίσταται, όντως, οικονομική ανάπτυξη, το μέρισμα όμως αυτής δεν διανέμεται σε όλους τους πολίτες αλλά σε ένα μικρό μόνο κομμάτι της κοινωνίας.
Και αυτό είναι φανερό εάν λάβουμε υπόψη τα παρακάτω στοιχεία.
Το 30% των πολιτών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Ένα σηµαντικό τµήµα της µικρής και μεσαίας τάξης βλέπει το βιοτικό του επίπεδο να υποχωρεί.
Η πλειοψηφία των συνταξιούχων είναι πλέον φτωχοί συνταξιούχοι.
460.000 εργαζόμενοι αμείβονται με μισθό κάτω των 600 ευρώ (μικτά).
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στενάζουν και δεν έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση.
Το ιδιωτικό χρέος των νοικοκυριών έχει φτάσει στα 270 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η ανεργία των νέων και των γυναικών είναι από τις υψηλότερες στην Ε.Ε.
Το 55% των νέων θέσεων εργασίας είναι μερικής απασχόλησης.
Ο νέοι δεν µπορούν να ανταποκριθούν στις δαπάνες στέγασης και διαβίωσης και να δηµιουργήσουν οικογένεια.
Οι κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες αυξάνονται συνεχώς.
Μία σοβαρή κεντρική πολιτική αντιμετώπισης της ακρίβειας απουσιάζει και στη θέση της εφαρμόζονται ημίμετρα και κάθε είδους pass που δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τη σοβαρή κρίση του κόστους ζωής.
Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι η Νέα Δημοκρατία όχι απλά δεν μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα της χώρας αλλά, αντιθέτως, οι αποσπασματικές πολιτικές που εφαρμόζει ως Κυβέρνηση, δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα κοινωνικής συνοχής.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν διαχρονικά η πολιτική δύναμη που διασφάλιζε τους όρους οικονομικής και κοινωνικής ανοδικής κινητικότητας για όλους τους πολίτες. Οι πιο σηµαντικές τοµές της χώρας έχουν την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ σήμερα είναι αυτό που μέσα από το πρόγραμμα που κατέθεσε πρόσφατα, εγγυάται και πάλι την κοινωνική συνοχή και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζοµένων και της µεσαίας τάξης, την πραγματική µείωση των ανισοτήτων και την ουσιαστική προστασία των αδυνάµων.
Με ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο που έχει στο επίκεντρό του
- την εργασία και την αύξηση της πλήρους απασχόλησης,
- την αύξηση των εισοδημάτων για την πλειοψηφία των πολιτών,
- την αύξηση των μισθών όλων των εργαζομένων (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα). Οι μισθοί δεν αυξάνονται με τις επικοινωνιακές προτροπές του Πρωθυπουργού προς τον ΣΕΒ αλλά με την αποκατάσταση και ενίσχυση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων όπως το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ ξεκάθαρα προτείνει,
- την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τη στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας,
- τη δίκαιη προοδευτική φορολόγηση και την μείωση των άδικων έμμεσων φόρων,
- τη δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος,
- τη διασφάλιση αξιοπρεπούς κατοικίας στα νέα ζευγάρια (µοντέλο κοινωνικής κατοικίας),
- την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Όλες οι δυνάμεις που αγωνίζονται και πιστεύουν στις πολιτικές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, την ανανεωτικής αριστεράς και της οικολογίας οφείλουν να συστρατευτούν και με όχημα το νέο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ να δώσουν την μάχη για την διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και της προόδου που έχει ανάγκη η χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ τις επόμενες ημέρες πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην παρουσίαση του προγράμματός του, να το συζητήσει εκτενώς με τους πολίτες ώστε να καταστήσει τον ελληνικό λαό κοινωνό και συμμέτοχο στην διαμόρφωση του νέου οικονομικού και κοινωνικού σχεδίου που θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα.
Μέσα από έναν οργανωμένο και ολοκληρωμένο διάλογο, θα προκύψει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα καλύπτει αυτούς που βρίσκονται «εκτός» ή στις «παρυφές», τα δυναµικά µεσοστρώµατα καθώς και τις νέες γενιές που θέτουν σε προτεραιότητα νέα κοινωνικά ζητήματα και αναζητούν προοδευτική πολιτική εκπροσώπηση.
(Ο Γιάννης Πούπκος είναι Οικονομολόγος, Υποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Βόρειου Τομέα Αθηνών -Το Άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από το “Καρφί”)
