Μία δίδυμη αμηχανία
εξελισσότανε σε βεβαιότητα
κάθε φορά που ο καθοδηγητής ερμήνευε τις διαδόσεις…
Τάκης Δ. Ψαράκης, Κάθε χρόνο το Δεκέμβρη
Και τα δύο κόμματα [ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ]. που δυνάμει θα μπορούσαν να συγκροτήσουν την αυριανή Προοδευτική-Δημοκρατική Διακυβέρνηση [με αριστερό πρόσημο και λαϊκή υποστήριξη] πρέπει-όσο είναι ακόμα καιρός-να πάρουν μία γενναία απόφαση
Θα κονταροχτυπιούνται στα κανάλια και στη Βουλή για μία ψήφο παραπάνω στις πρώτες εκλογές ή θα δώσουν το μήνυμα της ενότητας από τώρα;
Ποιά σημασία και ποιά διαφορά για το μέγα εγχείρημα έχει το 30% ΣΥΡΙΖΑ με 10% ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ σε σχέση με το 28% ΣΥΡΙΖΑ με 12% ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ;
Σας διαβεβαιώ για τον ελληνικό λαό: ΚΑΜΜΙΑ.
Συνεπώς αν συνεχίζουν να αλληλοβρίζονται [μολονότι ο Ανδρουλάκης δεν έχει προβεί –απόσο ξέρω –σε προσωπικές επιθέσεις κατά της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ] κι αν αλληλοσυκοφαντούνται [οι νυν ΠΑΣΟΚ κατά των πρώην ΠΑΣΟΚ]δεν πρόκειται να προκύψει κάτι καλό
Το παιχνίδι των εντυπώσεων μπορεί να λειτουργήσει προεκλογικά αλλά το εκλογικό σώμα των δεύτερων εκλογών θα έχει επηρεαστεί από τις πληγές αντιμαχίας, που δεν θα κλείσουν τόσο εύκολα, με συνέπεια να παίξουν τον πρωτεύοντα ρόλο νίκης
Το σενάριο της ΑΛΛΑΓΗΣ προϋποθέτει κινήσεις [ίσως και θυσίες] ένθεν/κακείθεν.
Νομίζω ότι αξίζει η προσπάθεια..
ΥΓ: Ίσως μία συμβολική πρωτοβουλία θα ήταν η δημιουργία μιας κοινής ομάδας μη-κομματικών που θα επεξεργαστεί ex nunc ένα σχέδιο προγράμματος.
(Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής, πρώην υπουργός)
