Αν η πολιτική (ζωή) έχει νομιμοποιήσει τις παντοειδείς «μεταγραφές αεροδρομίου» και έχει απωλέσει μέρος της παλαιάς αξιοπιστίας, η…δημοτική και περιφερειακή πολιτική (ζωή) το έχει τερματίσει.
Αν βγαίνει ένα πολιτικό συμπέρασμα από τα περισσότερα ψηφοδέλτια και τα πρόσωπα που, κυριολεκτικά, εμπλέκονται στις τοπικές εκλογές, είναι ότι δύσκολα εντοπίζεις την… πολιτική. Δεν μιλάμε για σχέδιο για τον κάθε τόπο, για πρόγραμμα στις Περιφέρειες.
Το βιώνουμε ήδη στις πόλεις μας. Το ζούμε αυτές τις ημέρες με δραματικό τρόπο με τις δασικές πυρκαγιές.
Πίσω από τις αναζητήσεις στις τοπικές εκλογές πολλές φορές βρίσκεις μικρά-ατομικά συμφέρονται και μεγάλες οικονομικές συναλλαγές.
Μετατοπίσεις
Συνήθως απουσιάζει το όραμα για την πόλη. Δεν συναντάς συχνά ανθρώπους της προσφοράς. Σχεδόν πάντα το συλλογικό κέρδος, η προοπτική του τόπου, υποτάσσονται στο ατομικό μικρο-όφελος. Και οι μετακινήσεις-μετατοπίσεις, οριζόντια προς κάθε παραταξιακό χώρο, γίνονται περίπου απενοχοποιημένα.
Πού είναι άραγε το βάθρο της Δημοκρατίας;
Ας ξεκινήσουμε από τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων:
-Σημαντικό μέρος αφορά σε αστυνομικούς, νοσηλευτές και εν γένει δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι πρέπει να «τακτοποιηθούν» για δεύτερη φορά (μετά τον αρχικό διορισμό). Να εκλεγούν ώστε να μετατεθούν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους…
-Κίνητρο είναι οι αντιμισθίες προέδρων και αντιδημάρχων σε μια κοινωνία που δυσκολεύεται. Σαν επαγγελματική αποκατάσταση…
-Όχι σπάνια, η ποσόστωση του 40% για κάθε φύλο (σ.σ. εν προκειμένω των γυναικών) επιτυγχάνεται από τις «υποχρεωμένες» που… πήρε ο Δήμαρχος με 8μηνα (προσωρινής απασχόλησης).
-Οι εργολάβοι που έλαβαν τις απευθείας αναθέσεις εν μέσω πανδημίας, πρακτική που γενικεύτηκε σιγά-σιγά, συνήθως είναι οι αφανείς χρηματοδότες των προεκλογικών δαπανών.
Πρόκειται για συναλλαγή.
Πρόσθετα, η μόνη συμπαγής πολιτική δύναμη είναι οι υποψήφιοι της ακροδεξιάς. Αποτελούν τον φόβο των συνυποψήφιων σε κάθε ψηφοδέλτιο. Όλοι τρέμουν το «μονοκούκι» των «Σπαρτιατών», της «Νίκης», των τοπικών «σερίφηδων», της πιο σκληρής Δεξιάς… Είναι οι δυνάμεις που θα πάνε και σε αυτές τις κάλπες στρατευμένες…
Εργολήπτες…
Η 5ετής θητεία των Δημάρχων και Περιφερειαρχών, η δυνατότητα ανάθεσης μεγάλων έργων, η αυτονόμηση των τοπικών αρχόντων από την εθνική-κεντρική διοίκηση και η απευθείας λήψη Προγραμμάτων από τις Βρυξέλλες έχουν οδηγήσει την αποκέντρωση σε εν δυνάμει τοπική σατραπεία…
Η αρχή της νέας κυβερνητικής θητείας ενισχύει, εξ αντανακλάσεως, τις κυνικές τάσεις αυτονόμησης. Ευνοεί τις συνεργασίας εν είδει «partners», ουσιαστικά «εργολάβων» της πολιτικής που αθροίζουν «διπλώματα» εργοληπτών 1ης, 2ας, και 3ης τάξης ώστε να πάρουν έργα 6ης τάξης…
Πάντα με απευθείας αναθέσεις!
Δεν είναι τυχαίο ότι και σε αυτές τις εκλογές (δημοσκοπικό) προβάδισμα φέρεται να έχουν οι εν ενεργεία Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες. Γιατί σε ένα απολιτίκ περιβάλλον, προβάδισμα έχει το… μπάτζετ.
Και όσοι προσέλθουν να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές, χωρίς σαφή πολιτικά κριτήρια, επηρεασμένοι έντονα από τις παντοειδείς συναλλαγές, τίποτε δεν διασφαλίζει ότι θα ψηφίσουν διαφορετικά, δηλαδή πολιτικά ή ιδεολογικά, στις περιφερειακές κάλπες. Απ΄ όπου, υποτίθεται, θα εξαχθούν τα ευρύτερα πολιτικά συμπεράσματα.
Σε Δήμους που το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, δεν υποστηρίζουν κάποιον υποψήφιο, είναι αναμενόμενο να μην έχουν επιδόσεις σε επίπεδο υποψηφίων Περιφερειαρχών…
Όταν οι πολίτες επιλέγουν τον «διάβολο που ξέρουν» στις εθνικές εκλογές (Μητσοτάκη), έστω ελλείψει εναλλακτικής, τι μας λέει ότι θα επιλέξουν με διαφορετικά κριτήρια στις Δημοτικές ή Περιφερειακές;
Όπως ίσως ούτε στις ευρωεκλογές. Όπου η… γενικόλογη ευρωπαϊκή συζήτηση δεν ευνοεί τη διαμόρφωση εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης. (Εναλλακτική της οποίας οι άξονες δοκιμάζονται στις κοινοβουλευτικές εκλογές, όπου οι πολίτες αναζητούν τις εθνικές και κοινωνικές προτεραιότητες…)
Ακροδεξιά
Εκτός ίσως από την ακροδεξιά. Γιατί εκεί υπάρχει ατζέντα. Ακραία, ρατσιστική, μισάνθρωπη, αλλά ατζέντα. Η οποία προβάλλεται σαν απάντηση στις επιπτώσεις της… παγκοσμιοποίησης. Και η αντιπαράθεση με την ακροδεξιά δεν είναι η απλοϊκή… αντιφασιστική συσπείρωση. Αλλά η ατζέντα πάνω στα προβλήματα.
Πολλά στοιχεία από την «αυλή» της κεντρικής πολιτικής, τα ψηφοδέλτια για τις τοπικές εκλογές δηλαδή, δείχνουν ότι αυτή τη φορά η κρίση είναι πιο βαθιά. Καθώς, αντί για προγράμματα, σε πολλές περιπτώσεις συνάπτονται «συμφωνητικά».
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί, ταυτόχρονα, χαίνουσα οικονομική πληγεί. Πάνω από τις μεγάλες σπάταλες σε νοσοκομεία και Πανεπιστήμια…
Έτσι:
Η Πολιτική παρακαλείται να καταλάβει ότι υποχωρεί. Και κυρίως να αντιληφθεί ότι αυτό γίνεται χωρίς να φαίνεται το κενό της. Καθώς αντιδρά με χρονοκαθυστέρηση σε κάθε θέμα…
Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το διακύβευμα είναι κάτι βαθύτερο και ευγενέστερο από τις τοπικές ανιαρές συμμαχίες για την αναπαραγωγή τους.
Όλοι αυτοί, μακροπρόθεσμα, δεν θα ερωτώνται. Τα εργοληπτικά θα γενικευτούν σε κάθε πολιτική…
(Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος)
