Εάν όντως πηγαίνουμε για πρόωρες εκλογές, εντός του 2021, τότε άμεσο και επείγον, για επίλυση πολιτικό θέμα των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας είναι, πως θα διαμορφώσουν, πειστικό πλαίσιο και ικανή συνθήκη, για μια εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση.
Πεποίθησή μου είναι, ότι μία τέτοια κατεύθυνση, μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά, επιταχύνοντας την δημιουργία μίας πλειοψηφικής δυναμικής, με όφελος για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, που θα την υιοθετήσουν.
Θα διευκολύνει της πολιτικές μετατοπίσεις. Σήμερα, υπάρχουν δυσαρεστημένοι και πληττόμενες κοινωνικές ομάδες, από τις Κυβερνητικές επιλογές, που δεν διαφοροποιούνται πολιτικά, στην έκταση που λογικά θα περίμενε κανείς.
Οι λόγοι είναι πολλοί, και πολυπαραγοντικοί. Λόγου χάρη, ο σχετικά μικρός Κυβερνητικός χρόνος, η πολιτικοεπικοινωνιακή κυριαρχία της Κυβέρνησης, η εν εξελίξει υγειονομική κρίση και ο φόβος τον οποίο προκαλεί, που «μπλοκάρουν» τις κοινωνικές αντιδράσεις, το αίσθημα αναμονής ως προς τις εξελίξεις, που υπάρχει σε πολύ κόσμο κλπ.
Από την άλλη μεριά, όσο ο χρόνος θα φέρνει εγγύτερα τις πρόωρες εκλογές και τα πράγματα θα ξεκαθαρίζουν περισσότερο, η έλλειψη πειστικής εναλλακτικής προοδευτικής Κυβερνητικής λύσης, σε συνάρτηση με την απλή αναλογική, θα πριμοδοτεί την Κυβέρνηση… Οι αμυντικού χαρακτήρα αντιδράσεις των προοδευτικών δυνάμεων δεν είναι επαρκείς.
Άρα χρειάζονται άμεσα συγκλίσεις και συμπτώσεις, κατ’ αρχάς στα πραγματικά κοινωνικά πεδία, (υγεία, παιδεία, κοινωνικό κράτος, εργασιακά δικαιώματα, κράτος δικαίου, δημοκρατικοί θεσμοί κλπ).
Αυτές οι συγκλίσεις είναι αντικειμενικά υπαρκτές, με αποκλίσεις σε ορισμένα σημεία, που είναι φυσιολογικό για διαφορετικά κόμματα.
Το πρόβλημα είναι, ότι τα «κοινά σημεία» δεν «συμποσούνται». Αυτό είναι καθοριστικό. Γιατί μόνο έτσι, μπορεί ν’ αλλάξει το «πολιτικό γήπεδο» στην παρούσα συγκυρία, υπέρ ενός ευρύτερου κοινωνικοπολιτικού συσχετισμού των προοδευτικών δυνάμεων.
Όσο παίζουμε στο «πολιτικό γήπεδο» του «ανταγωνιστικού κατακερματισμού» που στηρίζεται σε «θυμούς» και θέματα κυρίως του παρελθόντος και όχι στα ουσιώδη επίδικα του παρόντος, διευκολύνει των κυριαρχία της ΝΔ.
Έτσι χάνουμε το δάσος. Ο κ. Μητσοτάκης, δεν θα περιμένει να αποδυναμωθούν και να εξαντληθούν οι εκλογικές αντοχές του. Δεν είναι αφελής να πιστεύει, ότι μπορεί να βγει αλώβητος, από αυτή την τριπλή κρίση διεκδικώντας εκλογές στον συνταγματικό χρόνο τους.
«Παράθυρο ευκαιρίας» αναζητάει για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, πριν οι κοινωνικές διεργασίες στραφούν εναντίον του και πριν η δρομολόγηση μιας ελληνοτουρκικής συμφωνίας, «τινάξει στον αέρα» την ΝΔ.
Ποντάρει επίσης, σε μία σύντομη νίκη, επί των προοδευτικών δυνάμεων, που θα του «λύσει τα χέρια», για μια εντατική εφαρμογή ενός συντηρητικού «μεταρρυθμιστικού» προγράμματος.
Το διακύβευμα των πρόωρων εκλογών, που θα προσδιορίσει καθοριστικά έναν ευρύτερο πολιτικό χρόνο, κρίσιμο για την χώρα, επιβάλλει κριτικές και αυτοκριτικές επανατοποθετήσεις και επαναξιολογήσεις, από όλες τις προοδευτικές δυνάμεις.
Απαιτείται απεγκλωβισμός, από ιδεολογικο-πολιτικές διαφωνίες, αντιθέσεις, λάθη και ψυχώσεις του παρελθόντος.
Να μην θυσιάσουμε το παρόν και το μέλλον, στο όνομα συγκρούσεων και διαχωρισμών του παρελθόντος, που θα κριθούν σε τελευταία ανάλυση από την ιστορία.
Όσοι υπογράψαμε (Δανέλης, Λιάκος, Μπίστης και Παναγιώτου) και καταθέσαμε στο Πολιτικό Συμβούλιο τουΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. την πρόταση για σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων, στην κατεύθυνση μιας Προοδευτικής Διακυβέρνησης, δεν είμαστε αιθεροβάμονες. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τις «αντιστάσεις», που υπάρχουν σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις. Πιστεύουμε, όμως, ότι πρέπει και μπορούμε να τις υπερβούμε. Παρακολουθούμε επίσης με προσοχή και τις θετικές εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ.
Αφετηριακή βάση για την αναζήτηση ενός κοινού προγραμματικού πλαισίου υπάρχει: Η αντιπαράθεση στην νεοφιλελεύθερη ατζέντα της ΝΔ και οι εναλλακτικές ρεαλιστικές προοδευτικές πολιτικές με δεδομένο το ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Ο Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου (Παν Παν) είναι δημοσιογράφος
