Υπάρχει μια παράμετρος στην εν εξελίξει κρίση ανάμεσα στην Δύση και στη Ρωσία που έχει υποτιμηθεί αν δεν έχει αγνοηθεί πλήρως.
Είναι η αξιοποίηση της όποιας πιθανής εξέλιξης στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ρωσία από τον συμβιβασμό για την Ουκρανία και την ασφάλεια της Ευρώπης μέχρι την κλιμάκωση της σημερινής αντιπαράθεσης στα όρια που μπορεί να φθάσει μια κρίση για να είναι ελεγχόμενη από τον Τραμπ και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα
Επί τέσσερα χρόνια, την θητεία Τραμπ στον Λευκό Οίκο, κάθε προσπάθεια έστω διατήρησης ανοικτών διαύλων επικοινωνίας με το Κρεμλίνο προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων στους Δημοκρατικούς που θεωρούσαν κάθε επαφή με την Μόσχα ως μία επιπλέον απόδειξη της διαπλοκής του Τραμπ στην διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2016 με τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες.
Όταν η Εθνική Επιτροπή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος επιβάλλει μομφή στους βουλευτές Τσένι και Κίζιγκερ επειδή συμμετείχαν στην Ερευνητική Επιτροπή του Κογκρέσου για την έφοδο των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο την 6.1.2021 χαρακτηρίζει το παρολίγον πραξικόπημα νόμιμη έκφραση πολιτικών απόψεων ποιος μπορεί να περιμένει συναίνεση στην Εξωτερική Πολιτική?
Ο πειρασμός του Τραμπικού πλέον Ρεπουμπλικανικού κόμματος να πληρώσει τον Μπάιντεν με το ίδιο νόμισμα είναι μεγάλος.
Ηδη στην σκιά μιας προεξόφλησης της νίκης των Ρεπουμπλικάνων στις Ενδιάμεσες Εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου που θα διασφαλίσει στον Τραμπ τον έλεγχο του Κογκρέσου μέλη και από τα δύο κόμματα συζητούν μια ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων στην Ρωσία ακόμη και αν δεν έχει υπάρξει εισβολή στην Ουκρανία.
Αν ο Μπάιντεν επιλέξει διμερή συμβιβασμό με τον Πούτιν προσφέρεται να κατηγορηθεί για κατευνασμό των αυταρχικών καθεστώτων.
Αν εγκλωβισθεί σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση της έντασης με την Ρωσία μπορεί να κατηγορηθεί ότι δεν επικεντρώνει την προσοχή του στον πραγματικό στρατηγικό αντίπαλο των ΗΠΑ που δεν είναι άλλος από την Κινά.
Αν τα παραπάνω καταγράφονται εννιά μήνες πριν από τις Ενδιάμεσες Εκλογές με τον Λευκό Οίκο να διαθέτει πλειοψηφία στην Βουλή των Αντιπροσώπων και οριακή πλειοψηφία στην Γερουσία εύκολα μπορούμε να φαντασθούμε το θα συμβεί αν οι Ρεπουμπλικάνοι κερδίσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου για τα επόμενα δύο χρόνια.Με άλλα λόγια παρ όλο που δεν υπάρχουν δεσμευτικές προθεσμίες και τελεσίγραφα το παράθυρο ευκαιρίας για την αποκλιμάκωση της έντασης Δύσης –Ρωσίας έχει οριζοντα λίγων μηνών πριν η προεκλογική σε εμφυλιοπολεμικούς τόνους ένταση στην Πολιτική Σκηνή των ΗΠΑ παραλύσει κάθε δυνατότητα άσκησης αξιόπιστης εξωτερικής πολιτικής.
Ποιος σήμερα μπορεί να αποκλείσει για παράδειγμα την διαμόρφωση της απαιτούμενης πλειοψηφίας στο Κογκρέσο για την προληπτική επιβολή κυρώσεων στην Γερμανία ,μέσω Ρωσίας για τον NordStream-2;
Ποιος μπορεί να αποκλείσει πριν η κατά μείζονα λόγο μετά τις Ενδιάμεσες Εκλογές το Κογκρέσο να μην επικυρώσει ή να αναιρέσει για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια την υπογραφή των ΗΠΑ στην συμφωνία του 2015 για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν;
Φαίνεται ότι τα παραπάνω προκαλούν δέος και πανικό σε συμμάχους και αντιπάλους των ΗΠΑ και έτσι κυριαρχεί ένας επικίνδυνος στρουθοκαμηλισμός που διαμηνύει σιωπηρά ότι η εσωτερική κρίση που συνταράσσει την χωρά τα τελευταία χρόνια δεν πρόκειται να επηρεάσει μια στεγανοποιημένη και αποστειρωμένη Εξωτερική Πολιτική.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- Διεθνολόγος)
