Στην Άμυνα, ο Κυριάκος μοιάζει σαν να αντιγράφει τον Αντρέα!
Στέλνει τον γιο του Κωνσταντίνο να υπηρετήσει στον Έβρο που αποτελεί σημείο τριβής με την Τουρκία για το μεταναστευτικό, όπως ο Αντρέας έστειλε τον γιο του Νίκο και υπηρέτησε στην Λήμνο, καθώς η Τουρκία απαιτούσε την αποστρατιωτικοποίηση της.
Αγοράζει Rafale από την Γαλλία, όπως ο Ανδρέας τα Μιράζ 2000 παρά την κατακραυγή τότε της ΝΔ. Με την διαφορά ότι οι αγορές του Αντρέα είχαν προγραμματισμό και όραμα.
Γιατί η αγορά του Κυριάκου δεν έχει προγραμματισμό και όραμα; Αμφιβάλει κανείς γι αυτό; Ας το εξετάσουμε λοιπόν…
Η αγορά των Rafale ήταν ορθή και επιβεβλημένη. Θα έπρεπε να έχει γίνει από τις αρχές του Αιώνα, όπως και η προμήθεια των Μιράζ 2000 έπρεπε να είχε γίνει αμέσως μετά την μεταπολίτευση, καθώς ο Κων Καραμανλής ο Α´ είχε την προνομιακή θέση να είναι προσωπικός φ;iλος του Zισκάρ Ντ΄ Eστέν και γνώριμος του Σέρζ Ντασό (αφεντικό της Dassault), απόγονος της Εβραϊκής οικογένειας Αλλατίνη από την Θεσσαλονίκη.
Δεκαετής καθυστέρηση για τα Μιράζ 2000
Τα πρώτα αεροσκάφη Μιράζ 2000 παραδόθηκαν στην Γαλλική Πολεμική Αεροπορία το Μάρτιο του 1976 και συντελείται μια πραγματική επανάσταση στην ευρωπαϊκή αεροναυπηγική. Το Παρίσι διαμηνύει στην Αθήνα ότι είναι έτοιμο να της διαθέσει το νέο γαλλικό απόκτημα ώστε η Ελλάδα να διατηρήσει την αεροπορική υπεροχή στο Αιγαίο, ωστόσο για αδιευκρίνιστους
λόγους και χωρίς να δοθεί η δυνατότητα αξιολόγησης από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, ο Κων. Καραμανλής ο Α´ επέλεξε τα παλαιότερα τα Mirage III/5 με αποτέλεσμα η Τουρκία να κερδίσει χρόνο και με την παραγγελία των F-16 να διαταραχθεί η αεροπορική ισορροπία στο Αιγαίο εις βάρος της Ελλάδας…
Έπρεπε να έρθει ο Αντρέας Παπανδρέου και με καθυστερήσει δέκα ετών να παραγγείλει τα Μιράζ 2000 τα οποία η ΝΔ επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τα βγάζει “τυφλά” και βρήκαν το …φως τους μόλις ο έγινε πρωθυπουργός ο Επίτιμος…
Εικοσαετής καθυστέρηση για τα Rafale
Ιστορικά το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τα Rafale. Το 2000 που η κυβέρνηση Σημίτη επιλέγει να περάσει στον αναβαθμισμένο τύπο των Μιράζ 2000-5 έχει ήδη ξεκινήσει η μαζική παραγωγή των Rafale, καθώς η Αεροπορία και το Ναυτικό της Γαλλίας έχει αποφασίσει να το εντάξει στην δύναμη τους
Ο Σερζ Ντασό -υπέργηρος πια- παλεύει με “νύχια και με δόντια” να ενταχθεί το Rafale και στην δεύτερη πατρίδα του όπως αποκαλεί την Ελλάδα. Διαμηνύει στην Αθήνα ότι δεν πρέπει να χάνει χρόνο, ο ίδιος έχει την πληροφορία ότι η Τουρκία προσανατολίζεται να πάει στα F-35 και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο το παιχνίδι θα χάνονταν ολοκληρωτικά στους αιθέρες του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Τελικώς ο Σερζ με τις ελληνικές ρίζες δεν καταφέρνει να πείσει τον Σημίτη ώστε να επιλέξει τα Rafale.
Ποιος ξέρει γιατί; Τα φοβήθηκε, του φάνηκαν ακριβά ;
Δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη γιατί στην αυγή του 2000 επί πρωθυπουργίας Σημίτη η Πολεμική Αεροπορία δεν επέλεξε τα αεροσκάφη 5ης γενιάς τα Rafale ή τα F-15, ενώ διέκοψε την συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Eurofaihter; Ήταν μόνο δημοσιονομικοί οι λόγοι;
Και να που είκοσι χρόνια μετά, έρχεται ο Κυριάκος, ο γιος του Κωνσταντίνου και κάνει το όραμα πράξη. Ως πρωθυπουργός ενσαρκώνει το γαλλικό όραμα και προσγειώνει αιφνιδίως τα Rafale στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία μετά πολλών επαίνων από την κοινή γνώμη και την ευρεία συναίνεση της
αντιπολίτευσης …
Όραμα είναι…
Σαφώς και η αγορά των 18 Rafale φορτωμένα πλήρως με τα όπλα τους είναι ιστορικό γεγονός καθώς αποτελούν πολλαπλάσιες ισχύος στο Αιγαίο. Ο νυν πρωθυπουργός παίρνει τα εύσημα που προέβη σ αυτή την ρηξικέλευθη απόφαση, όπως έπραξε ο Ανδρέας Παπανδρέου με την επιλογή των Μιράζ 2000. Ωστόσο μεταξύ των δυο συμβάσεων των Μιράζ 2.000 και των Rafale υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά.
Η σύμβαση του Αντρέα Παπανδρέου εμπεριείχε όραμα (Ελληνική Προστιθέμενη Αξία) ενώ αυτή απουσιάζει από την σύμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θα έρθουν λέει αργότερα τα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα και το υποκατασκευαστικό έργο σε ελληνικές εταιρίες!
-Δηλαδή πότε ; Μήπως «αργότερα που θα έρθουνε τα κότερα»;
Με συγχωρείτε, αλλά αυτά δεν γίνονται εκ των υστέρων. Η ΕΠΑ , τα ΑΩ , τα offset ενσωματώνονται στην κεντρική σύμβαση με σαφήνεια και με ισχυρές ρήτρες και διαμορφώνεται μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις μεταξύ αγοραστή και πωλητή. Στην ελεύθερη αγορά ισχύει ο άγραφος νόμος ότι: « Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Ο αγοραστής είναι σε πλεονεκτική θέση. Επομένως το ότι δεν υπάρχει ΕΠΑ στην σύμβαση με τα Rafale δεν είναι απλώς «αστερίσκος», όπως λέει η αντιπολίτευση, αλλά ουσιώδες πρόβλημα που θα πρέπει να ασχοληθεί προσωπικά ο πρωθυπουργός για την επίλυση του.
Μια αμυντική αγορά μαμούθ (2,5 δις ) όπως αυτή του Rafale θα πρέπει να αποτελεί ευκαιρία – πρόκληση για επανεκκίνηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, με χορήγηση υπαρκτών και καινοτόμων προγραμμάτων Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων απαλλαγμένων απο αμαρτίες του παρελθόντος.
Κατά το παρελθόν βεβαίως και παρατηρήθηκαν στρεβλώσεις και παράνομες πράξεις στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Όμως αν σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες βιομηχανικά κέντρα διάσπαρτα στα Μεσόγεια , το Θριάσιο , τα Οινόφυτα, τον Θεσσαλικό κάμπο, το Κιλκίς που παράγουν υποκατασκευατικό και ερευνητικό έργο , που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους και εκατοντάδες χάι τεκ «μυαλά», οφείλεται στο όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Στα offset και τα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα που η κυβέρνηση Παπανδρέου ζητούσε επίμονα από τις κατασκευάστριες εταιρίες. Αυτό είναι όραμα!
Βασική προϋπόθεση για κάθε μικρή ή μεγάλη προμήθεια αμυντικού υλικού ήταν το υποκατασκευαστικό έργο που θα έκαναν οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες. Ναι ήταν όραμα του Αντρέα γι αυτό και λοιδορήθηκε και πολεμήθηκε την δεκαετία του 80 από την ΝΔ.
Διαχρονικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ ουδέποτε έδωσαν σημασία ή εμπράκτως βοήθησαν την εγχώρια αμυντική βιομηχανία κυρίως του ιδιωτικού τομέα. Τα βιομηχανικά πάρκα με το υψηλότατου επιπέδου επιστημονικό προσωπικό ξεφύτρωσαν επί εποχών ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και ο Αλέξης Τσίπρας, έχουν πολιτική και ηθική υποχρέωση να στηρίξουν στην πράξη τις κυψέλες δημιουργίας του αμυντικού βιομηχανικού τομέα που σχεδιάζουν , παράγουν και εξάγουν σε όλο τον κόσμο προϊόντα υψηλού τεχνολογικού επιπέδου.
Η σύμβαση των Rafale πρέπει να αποκτήσει όραμα. Να μην παραμείνει ως άλλη μια εμπορική σύμβαση. Έστω και τώρα στο +5´ θα πρέπει η κυβέρνηση να αποσπάσει την δέσμευση από τους φυσικούς κληρονόμους του Σέρζ Ντασό ότι μαζί με τα Rafale ο Όμιλος Dassault θα πρέπει να προσφέρει στην Ελλάδα γενναία και καινοτόμα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα που θα πιάνουν τόπο και θα προωθούν την ευρωπαϊκή ιδέα της αμυντικής συνεργασίας.
ΟΡΑΜΑ είναι η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Κέντρου παροχής εργασιών συντήρησης, επισκευών και αναβαθμίσεων. Ενός
Υπάρχουν τεράστιες απαιτήσεις όπως :
Υποστήριξη των νεοαποκτηθέντων αεροσκαφών (FOS) σε διάφορα υποσυστήματα όπως αυτά των κινητήρων, των οπλικών συστημάτων κλπ. Παροχή εξειδικευμένου προσωπικού επί τεχνικών θεμάτων στις Μονάδες αλλά και παροχή 24/7 helpdesk.
Μεταφορά Τεχνογνωσίας σε ελληνικές εταιρίες. Λόγω της μερικής απόκτησης μεταχειρισμένων αεροσκαφών η ανάγκη για υποστήριξη των συστημάτων θα είναι αρκετά σύντομη. Επομένως, η ύπαρξη τεχνογνωσίας σε Εγχώριες Αμυντικές Βιομηχανίες θα μειώσει στο ελάχιστο το κόστος συντήρησης με ταυτόχρονη διασφάλιση της εφοδιαστικής αλυσίδας.
ΟΡΑΜΑ είναι να συμμετάσχει η Ελλάδα στο πρόγραμμα Ανάπτυξης Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους 6ης Γενιάς FCAS, ώστε η Χώρα μας να καταστεί ισότιμος εταίρος κι όχι πελάτης όπως παραδοσιακά συμβαίνει.
ΟΡΑΜΑ είναι να παραμείνει η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα nEUROn και να απαιτήσει από τους primes συμμετοχή/σύμπραξη της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας στα νέα εξοπλιστικά προγράμματα.
ΟΡΑΜΑ είναι η Ελλάδα να υποστηρίξει ουσιαστικά τις Ευρωπαϊκές βιομηχανίες στον τομέα του διαστήματος.
ΟΡΑΜΑ είναι εν όψει της απόκτησης 40 μαχητικών αεροσκαφών έως το 2025 η Ελλάδα να ξεκινήσει συζήτηση και διερευνήσει εάν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας με τρίτες χώρες χρήστες (Αίγυπτο -Ινδία- Εμιράτα) ώστε να συμμετάσχει στη συμπαραγωγή των νέων μονάδων με πολλαπλά οφέλη για την Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία και την εξασφάλιση της Εφοδιαστικής Αλυσίδας.
Κοινώς : Ζητείται ΟΡΑΜΑ
Ο Δήμος Βερύκιος είναι δημοσιογράφος.
