Ο Ερντογάν χρειάζεται σχετική ηρεμία στα πολλά διεθνή μέτωπα που έχει εμπλακεί η Τουρκία καθώς πρωταρχικό του μέλημα είναι η σταθεροποίηση της παραπαίουσας τουρκικής οικονομίας.
Όμως οι εξελίξεις στην Λιβύη, στο Ιράκ και στον Καύκασο δεν ελέγχονται από την Άγκυρα με δυο λόγια ο Ερντογάν δεν έχει την δυνατότητα να παγώσει την περιφερειακή συγκυρία μέχρι να σταθεροποιήσει την οικονομία.
Αν ωριμάσουν οι συνθήκες για συνολική σταθεροποιητική λύση στην Λιβύη και στην Συρία εκ των πραγμάτων θα τεθεί τόσο από τις δύο αυτές χώρες όσο και από τις εμπλεκόμενες άλλες δυνάμεις το ζήτημα του τερματισμού της παρουσίας των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων.
Εκεί που μπορεί να δείξει αυτοσυγκράτηση η Τουρκία του Ερντογάν είναι το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος όπου μέχρι στιγμής η διαφορά με το καλοκαίρι του 2020 είναι αισθητή. Όμως το καλοκαίρι του 2022 είναι πιο κοντά στις Εκλογές του 2023 επισημαίνει ο τούρκος αναλυτής Μπουράκ Μπέρντιλ και τίποτε δεν εγγυάται ότι δεν θα υπάρξει παλινδρόμηση στις εντάσεις του καλοκαιριού του 2020.
Με τον πληθωρισμό και τα επιτόκια δανεισμού να έχουν ήδη να αγγίξει το 20% με μαζική ανεργία και χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις να έχουν ήδη χρεοκοπήσει ο Ερντογάν δεν μπορεί να διεκδικεί την επανεκλογή του με κύριο επιχείρημα ότι ανέκοψε την δυναμική μιας περαιτέρω επιδείνωσης.
Χρειάζεται μια επανέκδοση του αφηγήματος του ηγέτη που προσπάθησε να δώσει στην χώρα του μια γεωπολιτική ισχύ και εμβέλεια αντίστοιχη με την αλματώδη οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών και έτσι έγινε στόχος των άπιστων Σταυροφόρων της Δύσης των ΗΠΑ δηλαδή και της Ε.Ε
Ο ορίζοντας των πολιτικών εξελίξεων γίνεται ακόμη πιο θολός και βεβαρημένος καθώς δεν υπάρχει σενάριο ομαλής εναλλαγής στην εξουσία μετά την εκτροπή από την όποια δημοκρατική ομαλότητα που δρομολογήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Έχοντας οικοδομήσει ένα παράλληλο κομματικό κράτος που περιλαμβάνει και ένοπλες ομάδες κρούσης η παραμονή στην κυβερνητική εξουσία με κάθε κόστος είναι μονόδρομος για τον Ερντογάν και το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ.
Ο ίδιος ο Ερντογάν έχει ήδη χαρακτηρίσει τις Εκλογές του 2023 ως υπαρξιακή επιλογή για την Τουρκία.
Μέχρι τις κάλπες του 2023 η και νωρίτερα αν προκηρυχθούν πρόωρα ο Ερντογάν θα εξαντλήσει όλα τα μέσα εντός και εκτός συνόρων με στόχο την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση του εθνικοϊσλαμικού ακροατηρίου του.
Οι προσεχείς Εκλογές είναι υπαρξιακή επιλογή για τον Ερντογάν και το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ .
Ο Ερντογάν έχει αυτοπαγιδευθεί καθώς η όποια τμηματική η και συνολική εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε θα προσκρούει και θα βραχυκυκλώνεται από το αντιδυτικό, Νεοθωμανικό και αναθεωρητικό εσωτερικό αφήγημα.
Ο Ερντογάν κινδυνεύει να εμπλακεί σε μια αδιέξοδη φυγή προς τα εμπρός εντός και εκτός συνόρων καταστρέφοντας ότι έχει μείνει από την δημοκρατική και κοινοβουλευτική κανονικότητα και ταυτόχρονα αναδεικνυόμενος σε ανεξέλεγκτη παράμετρο περιφερειακής αποσταθεροποίησης.
Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος
