Το πιο ανατριχιαστικό απ όλα στην υπόθεση της Ολυμπιονίκης Σοφίας Μπεκατώρου είναι ότι στην Ελλάδα του 2021 υπάρχουν λίγοι, ή λίγοι περισσότεροι που αντί να ενώνουν τη φωνή τους με το «κύμα» όλων ημών των υπολοίπων που υποκλινόμαστε στο θάρρος της και θεωρούμε την καταγγελία της ως χρυσή ευκαιρία να σπάσει το απόστημα σε μία Ομοσπονδία που προπονεί παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες , την ψέγουν γιατί το θυμήθηκε τώρα!
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και πλέον δεν μπορεί παρά να επέλθει η κάθαρση στην Ομοσπονδία Ιστιοπλοϊας, η οποία, δυστυχώς, δυστυχέστατα, όχι μόνο δεν επιτελεί επί χρόνια το ιερό της έργο, αλλά αντιθέτως, το μόνο που βρήκε να πει γι αυτό «το δυσάρεστο γεγονός» είναι να γίνει πιο συγκεκριμένη.
«Δυσάρεστο γεγονός» αποκάλεσε τον βιασμό η Ομοσπονδία, την οποία τίμησε και αποθέωσε κατά τη διάρκεια της καριέρας της η αθλήτρια! Αλλά εδώ είναι προφανές γιατί προσπαθεί να το υποβαθμίσει η Ομοσπονδία. Έχει έννομο συμφέρον. Χωρίς καμία ηθική βάση, φυσικά, ούτε τσίπα, αλλά πάντως έχει τους λόγους της που σφυρίζει αδιάφορα. Οπότε και η λύση, η «λύτρωση» είναι απλή: Έρευνα σε βάθος και πλάτος, καθαίρεση, καταδίκη και κάθαρση.
Το μεγάλο πρόβλημα αρχίζει με όλους εκείνους που κατακλύζουν τα σόσιαλ μίντια καθημερινά για να μας πείσουν ότι μπορεί και να υπάρχει δεύτερη σκέψη πίσω από την δημόσια εξομολόγηση της αθλήτριας. Αυτοί πραγματικά με ανησυχούν. Με ανατριχιάζει η σκέψη ότι άνθρωποι που σκέφτονται με τέτοιον τρόπο και απευθύνουν με περισσή ευκολία στο θύμα την κατηγορία που ανήκει εξ ολοκλήρου στον θύτη, κυκλοφορούν ανάμεσά μας ανενόχλητα. Κάποιοι από αυτούς σίγουρα έχουν παιδιά και εγγόνια και τους μεταλαμπαδεύουν τις άθλιες πεποιθήσεις τους.
Προφανώς η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας θαυμάζει και στηρίζει το κουράγιο και τη δύναμη της Σοφίας Μπεκατώρου να μοιραστεί δημόσια αυτό που φώλιαζε επί χρόνια στην ψυχή της και την απόφασή της να πιάσει με χέρι στιβαρό και σταθερό το νήμα για να ξετυλιχτεί ένα κουβάρι που δείχνει ότι επί χρόνια κρύβει κτηνωδίες.
Είμαστε πολλοί, πάρα πολλοί αυτοί που θα παλέψουμε, ο καθένας με τις δυνάμεις του για να μην επιτρέψουμε την ενοχοποίηση του θύματος και την αντιστροφή των ευθυνών.
Η κοινωνία έχει τη δύναμη να τοποθετήσει τους ενόχους, όποιοι και όσοι είναι αυτοί, εκεί που τους αξίζει. Στην απομόνωση και στην άμεση και αδιαπραγμάτευτη κατακραυγή.
Η Σοφία Μπεκατώρου αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις γυναίκες που παρενοχλήθηκαν ή κακοποιήθηκαν και φοβήθηκαν ή ντράπηκαν να το καταγγείλουν. Τους άνοιξε το δρόμο, τον «καθάρισε» από τα «βάτα» και τους τον παρέδωσε ανοικτό και ασφαλή.
Άνοιξε τον ορίζοντα τους γονείς για να διακρίνουν τους κινδύνους και να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους, με τρόπο που θα τα θωρακίζει από κάθε αποτρόπαιη επίθεση, ψυχική ή σωματική.
Και σίγουρα άνοιξε διάπλατο τον δρόμο στην πολιτεία να βάλει ασφαλιστικές δικλείδες σε όλα τα αθλητικά σωματεία, ομοσπονδίες κλπ, στα οποία οι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους για να εκπαιδευτούν στο ευ αγωνίζεσθαι.
Η Έλλη Τριανταφύλλου είναι δημοσιογράφος
