Η επέλαση του κύματος της ακρίβειας είναι δριμεία και ιδιαίτερα αισθητή στις τσέπες των νοικοκυριών και ακόμη περισσότερο των πιο ευάλωτων. Διότι η ακρίβεια λειτουργεί κατ’ ουσίαν όπως η έμμεση φορολογία, δηλαδή οριζόντια, με αποτέλεσμα να πλήττει τους πιο ευάλωτους κάνοντας τον φτωχό φτωχότερο.
Η κυβέρνηση ορθώς έχει υιοθετήσει μία στρατηγική καταπολέμησης της ακρίβειας διττή: από τη μία δίνοντας επιχορηγήσεις με τις επιδοτήσεις στο ρεύμα, στο φυσικό αέριο και στο πετρέλαιο θέρμανσης και από την άλλη αυξάνοντας το εισόδημα των πολιτών και των νοικοκυριών με μόνιμα μέτρα. Ενδεικτικά αναφέρω τη μόνιμη μείωση φόρων, την περαιτέρω σημαντική μείωση του ΕΝΦΙΑ, που πρόσφατα ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός, και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 1 + 3 μονάδες.
Στην κατεύθυνση αυτή, και ως η πρώτη κυβερνητική βουλευτής που είχα θέσει την ανάγκη για την αύξηση του κατωτάτου μισθού από το καλοκαίρι, θεωρώ πολύ σημαντική την υλοποίησή της. Από την επαγγελματική μου εμπειρία ως δικηγόρος με εξειδίκευση στο εργατικό δίκαιο και την επιστημονική μου κατάρτιση, πιστεύω ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού θα πρέπει να είναι γενναία. Έχει επιβεβαιωθεί, τόσο από σωρεία επιστημονικών ερευνών όσο και εμπράκτως, ότι ο κατώτατος μισθός βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο των φτωχών, ενισχύει την ενεργή ζήτηση και επιβεβαιώνει ένα άλλο οικονομικό μοντέλο. Ένα οικονομικό μοντέλο που βασίζεται στην ανταγωνιστικότητα που προκύπτει από την αποτελεσματικότητα και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των προϊόντων και όχι στην ανταγωνιστικότητα που προκύπτει από τη συμπίεση του μισθολογικού κόστους.
Ως αντιστάθμισμα για τις επιχειρήσεις θα ήταν επωφελές να συνοδευτεί είτε με φορολογικά κίνητρα είτε με περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για όσες απασχολούν αμειβόμενους με τον κατώτατο με πλήρη απασχόληση και για όσες θα μετατρέψουν τις συμβάσεις από συγκεκριμένο ποσοστό εργαζόμενών τους από μερική σε πλήρη απασχόληση. Και τούτο, διότι η αύξηση του κατώτατου μισθού απορροφάται από την αγορά, συνεισφέρει στην κατανάλωση και, συνακόλουθα, ενισχύει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα, οι επιχειρήσεις θα βοηθηθούν με τη μείωση του μη μισθοδοτικού κόστους και, παράλληλα, θα ενισχυθεί και η πλήρης απασχόληση.
Παράλληλα, συνεκτιμώντας όλες τις παραμέτρους που επιβαρύνουν τα οικογενειακά εισοδήματα, όπως για παράδειγμα και την αύξηση που παρατηρείται στις τιμές των ενοικίων, και με το δεδομένο ότι το κύμα ακρίβειας κρατά περισσότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις, θα μπορούσε να εξετασθεί η επίσπευση για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού στα συντομότερα δυνατά χρονικά πλαίσια, ώστε να προσδιοριστεί νωρίτερα από τον προσεχή Μάιο.
Επειδή θεωρώ κομβική την ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών σε μόνιμη βάση είναι ανάγκη, εφόσον το επιτρέψει ο δημοσιονομικός χώρος, να προτεραιοποιηθεί και η ενίσχυση των εισοδημάτων των χαμηλοσυνταξιούχων με τη θέσπιση ενός μόνιμου μηχανισμού στήριξής τους. Αυτό θα λειτουργήσει ως αντιστάθμισμα στην περικοπή του ΕΚΑΣ από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με τον τρόπο αυτό, στην ουσία, ισοπέδωσε τους χαμηλοσυνταξιούχους. Επίσης, είναι αναγκαία η αναζήτηση με νομοθετική παρέμβαση τρόπων στήριξης των συνταξιούχων που λόγω του Νόμου Κατρούγκαλου από τον επανυπολογισμό των συντάξεών τους έχει προκύψει η λεγόμενη προσωπική διαφορά. Εξαιτίας αυτής, και παρά πολλοί συνταξιούχοι δεν πήραν αναδρομικά χρήματα από την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ και κινδυνεύουν να μη δουν ποτέ αυξήσεις στις συντάξεις τους, αφού η όποια αύξηση θα συμψηφίζεται με τη προσωπική διαφορά, μέχρι αυτή να μηδενιστεί. Επομένως, προβάλει κρίσιμη η προτεραιοποίηση της αποκατάστασης της τρομερής αυτής αδικίας, που συρρίκνωσε τη μεσαία τάξη των συνταξιούχων.
Τέλος, μέσα στις προτάσεις μου είναι και η εξέταση της μείωσης του ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής, προκειμένου να δώσει μία ανάσα στο «καλάθι της νοικοκυράς». Όμως, από τις τελευταίες δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών, δε φαίνεται να προκρίνεται η λύση αυτή, αλλά να αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο της ενίσχυσης των νοικοκυριών της μεσαίας τάξης και των χαμηλότερων οικονομικών στρωμάτων με τη μορφή έκτακτου επιδόματος για την αγορά τροφίμων. Το οικονομικό επιτελείο θα προκρίνει τη βέλτιστη λύση, αλλά σίγουρα χρειάζεται ενίσχυση και στην κατεύθυνση αυτή.
Σε κάθε περίπτωση, η ακρίβεια πλήττει όλους αλλά περισσότερο τους ασθενέστερους οικονομικά. Η Κυβέρνηση διαχειρίζεται για ακόμα μία φορά μία δύσκολη κατάσταση: χωρίς δημοσιονομικό εκτροχιασμό, να επιφέρει με τις αποφάσεις της άμεση ανακούφιση σε αυτούς, προκειμένου να αποτρέψει την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
(Η Άννα Ευθυμίου είναι δικηγόρος με εξειδίκευση στο εργατικό δίκαιο και βουλευτής Ν.Δ. Α΄ Θεσσαλονίκης)
