Αν και η αρχική «πύρρειος νίκη» του Τ.Κόντε απέναντι στον Μ.Ρέντσι φάνηκε να διασώζει τον κυβερνητικό συνασπισμό τους, εντούτοις η χθεσινή παραίτηση του Ιταλού Πρωθυπουργού και οι διερευνητικές εντολές που αρχίζουν σήμερα με εντολή του Ιταλού Προέδρου Σέρτζο Ματαρέλα οδηγούν αναμφίβολα σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό στην τρίτη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή δύναμη.
Ίσως μάλιστα και να προκύψει μια μεταβατική κυβέρνηση «τεχνοκρατών» – μέχρι να τελειώσει και η «πανδημία», για να στηθούν «κάλπες» – ακόμη και με Πρωθυπουργό τον Μάριο Ντράγκι(πρώην κεντρικό τραπεζίτη της ευρωζώνης). Όλα αυτά φυσικά υπό τη σκιά του Μ.Σαλβίνι που καραδοκεί.
Οι καταγγελίες του Ρέντσι ότι ο Κόντε κυβερνούσε αντιδημοκρατικά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και «ειδικές επιτροπές», έχοντας βάλει ουσιαστικά τη δημοκρατία «στο ψυγείο», είναι πολύ σοβαρές για να τις αγνοήσει «κάποιος». Τον κατηγόρησε επίσης για «πολιτική ανικανότητα» και ότι παρέδωσε την εξουσία σε «τεχνοκράτες εκτός δημοκρατικού πλαισίου» που δεν λογοδοτούν ούτε στη Βουλή ούτε στην κυβέρνηση – όπως για παράδειγμα συμβαίνει και στην Ελλάδα με την ΑΑΔΕ – τα φορολογικά έσοδα – (στην οποία δεν έχει πρόσβαση ούτε η Βουλή, ούτε η κυβέρνηση!).
Ο Κόντε ως (δικηγόρος) «τεχνοκράτης πρωθυπουργός» ενός λαϊκιστικού ξενοφοβικού κόμματος εμφανίζεται τώρα να έχει μεταμορφωθεί σε ιδεολόγο εκπρόσωπο της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας! Οι εξελίξεις αυτές στην Ιταλία που «μυρίζουν» κάλπες και «οικουμενικά σχήματα» θα πρέπει να μας… προϊδεάσουν και «στα δικά μας» (κατά κάποιο τρόπο).
Μετά από πέντε χρόνια (όσα είναι εκτός εξουσίας και ο Μ. Ρέντσι που προκάλεσε την πολιτική κρίση στην Ιταλία) Ελλάδα και Τουρκία ξανακάθισαν στον τραπέζι των συζητήσεων για να δούμε εάν υπάρχει κοινό έδαφος για επίλυση των διαφορών που ανεγείρονται στην οριοθέτηση των (λεγόμενων) «θαλασσίων ζωνών» στην Μεσόγειο. Είναι νωρίς ακόμη για συμπεράσματα (παρά μόνο ότι δεν υπήρξε ναυάγιο στην Κωνσταντινούπολη) αν και ο Γερμανός πρέσβης στην Αθήνα Έρνστ Ράιχελ, έσπευσε να αναφερθεί σε «επιτυχία της διπλωματίας» για την Ελλάδα, τη Γερμανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Πέρυσι, η Ελλάδα και η Τουρκία βρίσκονταν στα πρόθυρα στρατιωτικής σύγκρουσης. Σήμερα, τα πράγματα είναι πιο ήρεμα», έγραψε σε tweet ο Γερμανός πρέσβης, προσθέτοντας ότι «έπειτα από συνεχιζόμενες προσπάθειες, τα τουρκικά πλοία απομακρύνθηκαν και οι διερευνητικές συνομιλίες συνεχίζονται».
Όμως -όπως και στην Ιταλία – το φάσμα των πρόωρων εκλογών είναι ορατό πλέον και στην Ελλάδα. Μπορεί να μην έχουμε κυβερνητικό συνασπισμό (όπως στην Ιταλία) όμως ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (και αρκετοί βουλευτές της ΝΔ που ασπάζονται τις απόψεις του) έστειλε σαφές μήνυμα στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη: Όχι στις συνομιλίες με την Τουρκία γιατί «τον επεκτατιστή δεν τον κατευνάζεις! Γιατί έτσι γίνεται πιο αδίστακτος» και όχι στην υπογραφή κάποιου «συνυποσχετικού» για πιθανή προσφυγή στη Χάγη γιατί όπως είπε στην συνέντευξη του στην «Καθημερινή της Κυριακής» με αυτόν τον τρόπο «θα παραιτηθούμε εξαρχής, μόνοι μας, από όλα όσα προβλέπει υπέρ μας το διεθνές δίκαιο».
Είπε και ένα τρίτο όχι προς την σημερινή κυβέρνηση όσον αφορά τη συμφωνία των Πρεσπών. Γι αυτήν ο κ. Σαμαράς εκτίμησε ότι «δεν “λύσαμε” κάποιο πρόβλημα. Απλώς το πρόβλημα που είχαμε μετασχηματίστηκε σε άλλο – πιο επικίνδυνο», καθώς «η διείσδυση της Τουρκίας στην περιοχή δεν ανακόπηκε μετά τη συμφωνία των Πρεσπών, αντιθέτως ενισχύθηκε». Στο πλαίσιο αυτό, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο όταν έρθουν στη Βουλή τα μνημόνια συνεργασίας με το κράτος των Σκοπίων, να τα καταψηφίσει.
Εν μέσω πανδημίας – στην οποία η ΕΕ συνολικά δείχνει να απέτυχε στην αντιμετώπιση της – και καθώς αχνοφαίνεται κάποια ελπίδα με τα διάφορα «εμβόλια και φάρμακα» όλα δείχνουν ότι οι διεργασίες στην ΕΕ «θα πάρουν φωτιά» το επόμενο διάστημα (και με την αποχώρηση βέβαια της Α.Μέρκελ) και οι κάλπες – και όχι μόνο -αρχίζουν… «να ζεσταίνονται».
Ο Νίκος Καραμπάσης είναι Δημοσιογράφος
