Από μήνα σε μήνα μεταθέτει η κυβέρνηση την επέκταση του καθεστώτος των Βαρέων και Ανθυγιεινών (ΒΑΕ) στο νοσηλευτικό και υγειονομικό προσωπικό. Παρά τα εκθειαστικά εγκώμια εν μέσω πανδημίας, οι εργαζόμενοι στην υγεία δεν έχουν κάποια διαφορετική μεταχείριση εν σχέσει με τις λοιπές κατηγορίες του δημοσίου. Είναι απλώς δημόσιοι υπάλληλοι. Αλλά έχουν εντελώς διαφορετικό καθεστώς σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους στον ιδιωτικό τομέα της υγείας.
Με βάση το υφιστάμενο καθεστώς το νοσηλευτικό προσωπικό του ιδιωτικού τομέα (θεραπευτήρια, διαγνωστικά κέντρα κ.λπ.) υπάγεται στα Βαρέα, κατά συνέπεια συνταξιοδοτείται μέχρι και πέντε χρόνια νωρίτερα ή, πάντως, πρέπει να διαθέτει 1.500 ημέρες ασφάλισης λιγότερες.
Κατά συνέπεια, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα της υγείας έχουν εντελώς διαφορετικό καθεστώς ασφάλισης, έναντι των εργαζομένων στο δημόσιο σύστημα (ΕΣΥ).
Εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση, πιεζόμενη από την αντιπολίτευση στη Βουλή, αποδέχτηκε αυτή την αδικία, υποσχόμενη ότι θα επεκταθεί ο κανονισμός των ΒΑΕ και στο νοσηλευτικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων. Πλην όμως, μέχρι στιγμής, οι όποιες υποσχέσεις είχαν την τύχη των διαβεβαιώσεων για οικονομική ενίσχυση στο νοσηλευτικό και υγειονομικό προσωπικό στα τέλη του περασμένου χρόνου (Δώρο Χριστουγέννων). Ίσως η απόδοση δικαιοσύνης συνδυαστεί με τις κομματικές ανάγκες της ΝΔ και τις (πρόωρες) εκλογές. Μέχρι στιγμής το υπουργεία Υγείας, Οικονομικών και Εργασίας, απλώς το μελετούν…
Για την κυβερνητική παλινωδία δεν αποτελεί δικαιολογία το οικονομικό κόστος, αφενός γιατί πρόκειται για αποκατάσταση δικαιοσύνης και αφετέρου καθώς η επιβάρυνση του δημοσίου είναι ελάχιστη.
Ουσιαστικά αφορά τα επιπλέον ασφάλιστρα, που θα επιβαρύνουν αναλογικά και το προσωπικό και όχι, κατ ανάγκην, και μισθολογική ενίσχυση .
Βεβαίως, η επέκταση των ΒΑΕ και στο υγειονομικό προσωπικό του δημοσίου αποτελεί έσχατη δικαιοσύνη αναφορικά με το έργο που επιτελούν και την ισονομία έναντι των εργαζομένων του ιδιωτικό τομέα. Μάλιστα, σε πολλές περίπτωσης εργαζόμενοι στον ίδιο χώρο έχουν διαφορετικό ασφαλιστικό καθεστώς. Πρόκειται για το νοσηλευτικό προσωπικού με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου και ασφάλιση στο (πρώην) ΙΚΑ. Το οποίο διατηρεί την ασφάλιση στα ΒΑΕ. Εν αντίθεση με το νοσηλευτικό προσωπικό του αμιγούς δημοσίου τομέα που θεωρείται ότι κάνει… άλλη δουλειά.
Το καθεστώς των ΒΑΕ στο υγειονομικό προσωπικό του δημοσίου, καίτοι αφορά και το ιατρικό προσωπικό, θεωρείται βέβαιο ότι θα ευνοήσει σχεδόν αποκλειστικά το νοσηλευτικό προσωπικό, το οποίο αντιμετωπίζει και τα σοβαρότερα προβλήματα. Οι γιατροί, μετά από πολύχρονες σπουδές και υψηλή εξειδίκευση, σπάνια κάνουν χρήση των διατάξεων και συνταξιοδότηση πριν το 67ο έτος. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, η πολιτεία οφείλει να αναγνωρίσει και σε αυτούς αυτό το δικαίωμα.
Οι εργαζόμενο στα Βαρέα και Ανθυγιεινά συνταξιοδοτούνται:
-Με 35 έτη ασφάλισης εκ των οποίων τα 25 σε καθεστώς ΒΑΕ (πλήρη σύνταξη) στο 62ο έτος (στο 60ό με μειωμένη, ήτοι μείον 46 ευρώ λιγότερα). Με βάσει το νέο καθεστώς ΕΦΚΑ απαιτούνται 40 έτη ασφάλισης, αν και οι παλαιοί ασφαλισμένοι -ως δημόσιοι υπάλληλοι- συνταξιοδοτούνται με 35ετία και πριν το 62ο έτος (με 25ετία το 2010-12 αι αναλόγως της χρονιάς συμπλήρωσης της 35ετίας και του 58ου ή 59ου έτους).
-Με 15 έτη ασφάλισης εκ των οποίων τα 12 έτη (3.600 ημέρες ασφάλισης) στα ΒΑΕ στο 62ο έτος της ηλικίας (με την προϋπόθεση των 1.000 ΒΑΕ ενσήμων τα τελευταία, προ της αίτησης συνταξιοδότησης, 17 έτη).
-Σε περίπτωση που κάποιος ασφαλισμένος συνταξιοδοτηθεί με τις κοινές διατάξεις, είτε γιατί είχε 35ετία το 2012 και βγαίνει νωρίτερα, είτε γιατί συμπλήρωσε 40ετία εργαζόμενος μέχρι το 62ο έτος της ηλικίας, συνταξιοδοτείται με τις κοινές διατάξεις (ΙΚΑ) και λαμβάνει προσαύξηση σύνταξης για τα επιπλέον ασφάλιστρα που πλήρωνε στα ΒΑΕ (0,075% για κάθε επιπλέον μονάδα στο ποσοστό των ασφάλιστρων για κάθε έτος στην εργασία).
