Οι διεκδικήσεις των λαϊκών στρωμάτων φαίνεται ότι καλλιεργούν περισσότερο προεκλογικό κλίμα, παρά τα, εμφανή πλέον, προβλήματα της κυβέρνησης. Τα οποία εντείνονται επ’ αφορμή το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, τη διαχείριση αυτού καθεαυτού του προβλήματος, αλλά και της λειτουργίας των τρένων, καθώς και την αναδυόμενη προσπάθεια περισπασμού της κοινής γνώμης (μοντάζ των συνομιλιών) και συγκάλυψης των αιτιών.
Όμως, στο υπόστρωμα της λαϊκής δυσαρέσκειας φαίνεται ότι βρίσκεται η (ατομική) οικονομία: τα ενοίκια, η ενέργεια, τα πανάκριβα είδης πρώτης ανάγκης και, εν τέλει, το αναιμικό εισόδημα. Στη βάση της δυσαρέσκειας βρίσκεται ακριβώς το γεγονός ότι οι μισοί εργαζόμενοι λαμβάνουν καθαρά κάτω από 820 ευρώ το μήνα (το 50% λαμβάνει μεικτά κάτω των 1.000 ευρώ σύμφωνα με το σύστημα «Εργάνη»), ενώ 1 στους 2 συνταξιούχους κάτω των 900 ευρώ καθαρά (λιγότερα από 1.000 μεικτά σύμφωνα με την ΗΔΙΚΑ).
Σε αυτό το περιβάλλον αναπτύσσονται συντονισμένα τα αιτήματα για μισθολογικές ενισχύσεις, όταν η κυβέρνηση σχεδιάζει να ανακοινώσει αυξήσεις μόλις 40 ευρώ στο βασικό-εισαγωγικό μισθό των 830 ευρώ μεικτά. Και ίσως λίγο παραπάνω στο εισαγωγικό κλιμάκιο του δημοσίου (το οποίο υπολείπεται του ιδιωτικού τομέα). Άρα, καθαρά, λιγότερα από 25 ευρώ στο μηνιάτικό από τον προσεχή Απρίλιο (μείον 15,5% εργατικές ασφαλιστικές εισφορές και 22% φορολογία!)
Η ΑΔΕΔΥ διεκδικεί, και με προσφυγή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας (με πρότυπη δίκη τον Ιούνιο), την επαναφορά και στο δημόσιο του 13ου και 14ου μισθού. Με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ να υιοθετούν το αίτημα για «…σταδιακή απόδοση των Δώρων».
Επιπρόσθετα το ΠΑΣΟΚ θέτει θέμα και επαναφοράς του ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, κάτι που πάγια, εκτός των άλλων αιτημάτων των συνταξιούχων, υποστηρίζει και η Συνομοσπονδία τους (ΑΓΣΣΕ).
Το θέμα των Δώρων αναμένεται να τεθεί επιτακτικά και για τους συνταξιούχους, έστω και σε δεύτερο χρόνο.
Ανασχηματισμός
Σε αυτό το περιβάλλον εντείνονται οι φήμες για μετακίνηση του υπουργού Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη από το υπουργείο Οικονομικών (σ.σ. πιθανότατα στο υπουργείο Εσωτερικών) ο οποίος, συνεπικουρούμενος από τον υφυπουργό Θ.Πετραλιά, εμφανίζεται σαν ο πιο «άτεγκτος» θεματοφύλακας μια σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής που στοχεύει σε θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα…
Σε μια τέτοια περίπτωση θα ενταθούν και οι πολιτικές πιέσεις από τους βουλευτές εντός της ΝΔ για κάποιας μορφής χαλάρωση από την πολιτική ακραίας λιτότητας. Ειδικά όσο διαμορφώνεται κλίμα πολιτικών εξελίξεων. Έστω και με την μορφή απόδοσης εκτάκτων επιδομάτων.
Εξάλλου, όταν τον περασμένο Δεκέμβριο δεν δόθηκε επίδομα 200 ευρώ (επιταγή ακρίβειας) στους ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ενισχυθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και να αντιστραφεί η παλαιότερη… διάδοση: «λίγα μας δίνει, αλλά μας σκάφτεται…». Ένα επικοινωνιακό τρικ που λειτούργησε τον Μάιο του 2023, όταν οι σχετικές εφάπαξ ενισχύσεις ήρθαν και… δίπλωσαν μετά την προηγηθείσα «επιταγή» των Χριστουγέννων του 2022 και στήριξαν, καθοριστικά καθώς αποδεικνύεται, την ΝΔ στις διπλές εκλογές του Ιουνίου-Ιουλίου πριν δύο χρόνια…
Βεβαίως, υπάρχουν και όσοι υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο, μια πιο χαλαρή πολιτική μισθών δηλαδή, δεν θα γίνει αποδεκτή από τις Βρυξέλλες και τους δανειστές. Ήδη προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν αναφορές στην τελευταία Έκθεση για την ελληνική οικονομία από το ΔΝΤ. Θυμίζοντας και το όριο του +3% στην αύξηση των ετήσιων δαπανών του προϋπολογισμού. Το οποίο όμως, ήδη είναι +3,7% φέτος…
Αλλά αυτά είναι μάλλον… ξεπερασμένα. Όταν πλησιάζουν εκλογές πάντα οι κυβερνήσεις βρίσκουν τρόπο είτε να… αιφνιδιάσουν του επιτηρητές (ανακοινώνοντας ενισχύσεις πολύ κοντά στην ημερομηνία των εκλογών, δήθεν από το περίσσευμα της… χρηστής διαχείρισης), είτε να έρθουν σε άτυπη συνεννόηση μαζί τους για ολίγων μηνών αναστολή της σκληρής λιτότητας. Η οποία θα επανέλθει πιο… σφιχτή αμέσως μετά τις κάλπες…
Εξάλλου, η Ευρώπη βρίσκεται σε μεταβατική φάση με πολιτικές εξελίξεις στις δύο μεγαλύτερες χώρες (Γερμανία και Γαλλία), την άνοδο της ακροδεξιάς και ρευστές ισορροπίες σε διεθνές περιβάλλον εν αναμονή της «σταθεροποίησης» των αξόνων δράσης της διοίκησης Τραμπ…
Μένει μόνο το παιχνίδι με τα επιτόκια δανεισμού, αλλά ήδη η υπερχρεωμένη χώρα μας δανείζεται πιο φτηνά από την Ιταλία και, τελικά, οι «αγορές» περισσότερο παρακολουθούν μια τυχόν πολιτική αστάθεια, στην οποία φαίνεται να εισέρχεται ραγδαία η χώρα μας με αφορμή τις συνεχείς αποκαλύψεις και τα εισαγγελικά πορίσματα για τα Τέμπη, παρά από μια δαπάνη κάποιων εκατομμυρίων ευρώ. Η οποία δαπάνη, θα επιδιωχθεί να είναι εφάπαξ (on-off) και όχι σε μόνιμη βάση…
