Οι ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές παρουσίασαν την Κυριακή το πιο δραστικό πρόγραμμα διάσωσης για το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ από την κρίση του 2008, ώστε να περιορίσουν τη «σφαγή» από την κατάρρευση της Silicon Valley.
Η απόφαση έχει φέρει τα πάνω κάτω στις παγκόσμιες αγορές, με τους επενδυτές να πουλούν τραπεζικές μετοχές και να στοιχηματίζουν ότι η Fed θα αναστείλει περαιτέρω αυξήσεις επιτοκίων.
Το σημερινό ενημερωτικό δελτίο είναι μια ειδική έκδοση, μια βαθιά «βουτιά» σε αυτό που μόλις συνέβη. Ας ξεκινήσουμε με μερικά συμπεράσματα από την ιλιγγιώδη εξέλιξη των γεγονότων: Το «Too Big to Fail» είναι τόσο ζωντανό όσο ποτέ, όμως τώρα καμία τράπεζα δεν είναι πολύ μικρή για να χρεοκοπήσει επίσης.
Η τραπεζική, είναι πλέον επίσημα μια επιχείρηση που υποστηρίζεται από την κυβέρνηση, αν δεν ήταν πριν. Ας το παραδεχτούμε: Από τη στιγμή που η κυβέρνηση εγγυάται όλες τις καταθέσεις, η «επιχείρηση» του τραπεζικού κλάδου δεν είναι μεγάλη δουλειά – και ίσως δεν θα έπρεπε να είναι.
Αυτό είναι πιθανό να γίνει η μεγαλύτερη συζήτηση των επόμενων εβδομάδων και μηνών, τονίζει με ανάλυσή του στους New York Times ο Andrew Ross Sorkin, συγγραφέας του best seller βιβλίου «Too Big to Fail» για το κραχ του 2008, έτοιμος πιθανότατα να γράψει το… «Too big to fail 2.0» με όσα συμβαίνουν!
Ο γνωστός δημοσιογράφος αναφέρει πως η κοινότητα επιχειρηματικών κεφαλαίων, μόλις διασώθηκε. Ναι, αυτοί οι επενδυτές κάνουν καλό χρηματοδοτώντας νεοφυείς επιχειρήσεις, αλλά έχουν επίσης ασκήσει από καιρό πιέσεις για λιγότερους κανονισμούς, ενώ επίσης επωφελήθηκαν από την ειδική μεταχείριση του μεταφερόμενου ενδιαφέροντος, σημειώνει ο Sorkin και συνεχίζει:
Όλα αυτά φαίνονται ιδιαίτερα εξωφρενικά, αφού κάποιοι από αυτούς πέρασαν το Σαββατοκύριακο ζητώντας βοήθεια από την κυβέρνηση. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αν η SVB ήταν απλώς μια μικρή περιφερειακή τράπεζα, που αν δεν είχε δεσμούς με δυνατούς, πολιτικά συνδεδεμένους επιχειρηματίες επιχειρηματικού κεφαλαίου και την τεχνολογική κοινότητα, μπορεί να είχε επιτραπεί να «πεθάνει» – και οι πελάτες της, ιδιώτες και μικρές επιχειρήσεις, θα είχαν υποφέρει.
Αντίθετα, επειδή είναι η Silicon Valley, τράβηξε την προσοχή. Έχουμε γίνει μια χώρα διάσωσης. Το κάναμε μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, στον απόηχο της οικονομικής κρίσης το 2008, κατά τη διάρκεια της πανδημίας – και τώρα είμαστε ξανά σε αυτό. Για εκείνους που λένε ότι πρέπει να έχουμε χαμηλότερους φόρους και ότι δεν πρέπει να χρηματοδοτούμε την κυβέρνηση, πώς υποτίθεται ότι θα χρηματοδοτηθούν αυτά τα προγράμματα διάσωσης;
(Είναι επίσης δίκαιο να πούμε ότι οι ρυθμιστικές αρχές θα έπρεπε να είχαν κάνει καλύτερη δουλειά, αλλά η αλήθεια είναι ότι πιέστηκαν να κάνουν λιγότερα, όχι περισσότερα.)
Great read. Interesting to learn how banks work.
Too Big to Fail: The Inside Story of How Wall Street and Washington Fought to Save the Financial System–and Themselves.
"Bailouts" as defined in this book (using gov money), does not happen in crypto.https://t.co/lfDWtQqqWz pic.twitter.com/2t293yOqjO
— CZ 🔶 BNB (@cz_binance) March 8, 2023
Όπως σημειώνει ο Αμερικανός δημοσιογράφος, τώρα που οι ρυθμιστικές αρχές πιθανότατα θα αναγκάσουν τις μικρές τράπεζες να αυξήσουν τις κεφαλαιακές τους απαιτήσεις σε επίπεδο παρόμοιο με τις μεγαλύτερες οι τράπεζες, το κόστος για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές θα αυξηθεί βραχυπρόθεσμα. Αυτό, φυσικά, προστίθεται στα υψηλότερα επιτόκια.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα έπρεπε να παρακολουθούν πιο προσεκτικά τις μικρές τράπεζες. Πέρασαν πάρα πολύ την τελευταία δεκαετία επικεντρωμένοι στις μεγάλες τράπεζες, επειδή προφανώς δεν πίστευαν ότι οι μικροί δανειστές αποτελούσαν συστημικό κίνδυνο. Αλλά τώρα… αποφάσισαν ότι οι περιφερειακές τράπεζες είναι εξίσου επικίνδυνες.
Μερικές από αυτές, συμπεριλαμβανομένης της SVB, απώθησαν περισσότερους κανονισμούς, υποστηρίζοντας ότι αυτό δεν θα τους επέτρεπε να ανταγωνιστούν τους μεγαλύτερους αντιπάλους τους. Η Silicon Valley Bank ανέφερε ότι υποστηρίζει μικρές νεοφυείς επιχειρήσεις.
Το φαινόμενο θα επεκταθεί. Καθώς όλο και περισσότερο το τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει αυστηρότερους κανονισμούς, η δραστηριότητα της χορήγησης δανείων θα μετακινείται όλο και περισσότερο στην τροφική αλυσίδα προς τις ιδιωτικές εταιρείες. Αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια, αλλά η τάση είναι πλέον πιθανό να επιταχυνθεί.
Τα τραπεζικά «τρεξίματα» είναι ακόμη πιο επικίνδυνα στην εποχή των social media. Η εμπιστοσύνη μπορεί να καταρρεύσει πιο γρήγορα από ποτέ, όταν η παραπληροφόρηση μπορεί να εξαπλωθεί μέσα σε λίγα λεπτά και όταν ένα μόνο tweet, μπορεί να οδηγήσει τους πελάτες σε φυγή!
Ο μεγάλος νικητής: Jamie Dimon, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan Chase, καθώς και οι μεγάλες τράπεζες. Οι τραπεζίτες της JPMorgan Chase πέρασαν την εβδομάδα ανοίγοντας νέους λογαριασμούς, καθώς όλοι διέφυγαν από τους μικρότερους δανειστές υπέρ του «ισολογισμού – φρουρίου».
Οι επενδυτές έχουν παραπονεθεί όλα αυτά τα χρόνια για την εστίαση του Dimon στο να έχει αρκετά κεφάλαια και επαρκή ρευστότητα σε βάρος των κερδών, αλλά η προσέγγισή του φαίνεται τώρα η σωστή.
Η συμπεριφορά των μεγάλων τραπεζών, αυτή τη φορά έχει διαμορφωθεί από τις συνέπειες του 2008. Γιατί η Dimon δεν αγοράζει την SVB; Έχει παραπονεθεί για τους πονοκεφάλους της αγοράς της Bear Stearns και της Washington Mutual κατόπιν εντολής της κυβέρνησης το 2008, έχοντας περάσει χρόνια πολεμώντας αντιδικίες και πληρώνοντας πρόστιμα για την κακή συμπεριφορά αυτών των εταιρειών. Τα τραπεζικά στελέχη που ήταν εκεί τότε και… το θυμούνται, καταλήγει ο Andrew Ross Sorkin.
