«Κόφτη» αναφορικά με την εργασία κατά την 6η ημέρα επιχειρεί να βάλει τώρα το υπουργείο Εργασίας, προκειμένου να λειάνει τις αντιδράσεις από τη μαζική εφαρμογή του ακραίου και αντεργατικού αυτού μέτρου.
Παρά ταύτα, περισσότεροι από 400.000 μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα εργάζονται ήδη ή μπορεί να κληθούν από την επιχείρηση να εργαστούν και για 6η ημέρα, χωρίς να έχουν συμφωνήσει μια τέτοια ρύθμιση. Χωρίς να μπορούν να αρνηθούν την πρόσθετη – υποχρεωτική εργασία. καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν συνάδει με την «καλή πιστή» που πρέπει να επιδεικνύουν προς την επιχείρηση και, εν τέλει, ότι δεν είναι «συνεργάσιμοι».
Ήδη, κατά τις πρώτες τρεις εβδομάδες εφαρμογής του μέτρου, περισσότερες από 2.600 επιχειρήσεις έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για 6ήμερη λειτουργία. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Yπουργείου Εργασίας, μόνο κατά την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής του μέτρου της 6ήμερης (δυνητικά) απασχόλησης (ουσιαστικά το Σάββατο 6/7), αιτήθηκαν στο σύστημα «Εργάνη» απασχόληση – πέραν του 5νθημερου και του 40ωρου – συνολικά 1.671 επιχειρήσεις και παραρτήματα αυτών, όπου απασχολούνται σχεδόν 70.000 μισθωτοί.
Ταυτόχρονα, όμως, 6ήμερη εργασία έχουν οι εργαζόμενοι του τουριστικού – επισιτιστικού – ξενοδοχειακού κλάδου, όπου απασχολούνται σχεδόν 340.000 μισθωτοί. Οι οποίοι, ας σημειωθεί, δεν αμείβονται σε +40% για την επιπλέον του 5νθημέρου – 40ωρου εργασία, όπως προβλέπεται για τις λοιπές επιχειρήσεις με τον νόμο 5053/23. Ούτε στον Τουριστικό κλάδο υπάρχει κάποια υποχρέωση ενημέρωσης του συστήματος «Εργάνη» για την απασχόληση κατά την 6η ήμερα.
Ήδη, κατά τις επόμενες δύο εβδομάδες (13 και 20 Ιουλίου) εφαρμογής, υπολογίζεται ότι κατατέθηκαν άλλες σχεδόν 1.000 αιτήσεις από επιχειρήσεις και παραρτήματα. Μπροστά στον κίνδυνο ντόμινο και γενίκευσης του 6ήμερου – 48ωρου, το Υπουργείο Εργασίας έχει βάλει «κόφτη» στην έγκριση των σχετικών αιτημάτων.
Μόνο «συνεχούς πυράς»
Το σύστημα «Εργάνη» εγκρίνει κατ’ αρχήν τις αιτήσεις του άρθρου 25 του νόμου 5053/23 που αναφέρεται στις επιχειρήσεις που ήδη εργάζονται 6 ημέρες την εβδομάδα και 24 ώρες την ήμερα. Δηλαδή εγκρίνει τις αιτήσεις των επιχειρήσεων «συνεχούς πυράς» (ενέργεια, βαριά βιομηχανία, εταιρείες Τροφίμων, Ποτών, Εμφιαλώσεων κ.α.) που ζητούν προσωπικά για να συνεχιστούν οι βάρδιες την 6η ημέρα. Το Υπουργείο δηλαδή ενέκρινε, καταρχάς, 291 αιτήσεις οι οποίες κατατέθηκαν από επιχειρήσεις «συνεχούς πυράς».
Αντιθέτως, δεν εγκρίνει, προς το παρόν, τις αιτήσεις όσων καλύπτει το άρθρο 26 του ίδιου νόμου που αναφέρεται σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις «που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά είναι δυνατόν να λειτουργούν κατά τις ημέρες Δευτέρα έως και Σάββατο, επί είκοσι τέσσερις (24) ώρες, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, και στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία…» Σε αυτές τις επιχειρήσεις και «σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες η επιχείρηση παρουσιάζει απρόβλεπτα ιδιαίτερα αυξημένο φόρτο εργασίας, επιτρέπεται η απασχόληση των εργαζομένων κατά την έκτη (6η) ημέρα της εβδομάδας».
Ουσιαστικά, το Υπουργείο Εργασίας είναι φειδωλό προς εταιρείες σεκιούριτι, κατασκευαστικές ή μεταλλευτικές επιχειρήσεις κάνοντας «συσταλτική» ερμηνεία του νόμου προκειμένου να αποφύγει την κοινωνική κατακραυγή από το παράθυρο που άνοιξε στην 6ήμερη εργασία, επαναφέροντας έτσι και το 48ωρο.
Πρόσθετα, ο επιπλέον αυτός χρόνος απασχόλησης επιβάλλεται στον εργαζόμενο χωρίς τη θέλησή του, ενώ καταχράται και το δικαίωμα της 48ωρης συνεχόμενης περιόδου ανάπαυσης (δεν δίνεται ρεπό).
Αυτό που έχει μείνει, όμως, σαν αίσθηση είναι η πλήρης χαλάρωση των όρων και ωρών εργασίας. Κάτι που έχει μετατρέψει την αγορά εργασίας σε σύγχρονη ζούγκλα αναφορικά με τους μισθωτούς και τα δικαιώματά τους.
