Αντίστροφα μετρούν κυβέρνηση και θεσμοί για την πρώτη κατοικία, της οποίας η προστασία εκπνέει την Πέμπτη 30 Απριλίου 2020. Η διαπραγμάτευση του οικονομικού επιτελείου εξελίσσεται σε σκληρό «μπρα ντε φερ» για την επιμήκυνση του πλαισίου προστασίας της α΄ κατοικίας και τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα.
Οι θεσμοί διατηρούν την αταλάντευτη στάση τους απέναντι στην παράταση του ισχύοντος πλαισίου, με την αιτιολογία πως με τέτοιου είδους πρακτικές πλήττεται η κουλτούρα πληρωμών και δεν επιτυγχάνεται ο στόχος μειώσεως των «κόκκινων» δανείων.
Παράθυρο αφήνουν μοναχά για παράταση 2-4 μηνών και δη μόνο για όσους αποδεδειγμένα πλήττονται από τον κορονοϊό. Επιμένουν, δε, το νέο πτωχευτικό πλαίσιο να έχει ψηφιστεί 1,5 μήνα μετά τη λήξη του συναγερμού για την πανδημία.
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, η κυβέρνηση θα αιτηθεί να προβεί στην θεσμοθέτηση πλαισίου για την κρατική επιδότηση και τα στεγαστικά δάνεια που σχετίζονται με την πρώτη κατοικία.
Παράλληλα, το οικονομικό επιτελείο εξετάζει τη συνέχιση της επιδότησης δόσεων για την αποπληρωμή δανείων που συνδέονται με την α΄ κατοικία. Η ρύθμιση των δανείων με υποθήκη στην α΄ κατοικία μέσω του ν. 4605/2019 περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, δυνατότητα κρατικής επιδότησης των μηνιαίων δόσεων κατά 20%-50%.
Εάν, ωστόσο, οι θεσμοί δεχθούν την επιδότηση, δίχως αυτή να συνοδεύεται από προστασία (που είναι και το πιο πιθανό) τότε θ’ ανοίξει μιαν άλλη συζήτηση περί κριτηρίων, με στόχο να διεκδικηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη περίμετρος ένταξης. Ένα από τα βασικά κριτήρια έναρξης στον νόμο είναι (επί της παρούσης) οι οφειλές να βρίσκονται σε καθυστέρηση τουλάχιστον 90 ημερών κατά την 31η Δεκεμβρίου του 2018. Αυτό θα αιτηθούν τα στελέχη της κυβέρνησης να αλλάξει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, το παρόν πλαίσιο προστασίας αφορά σε 150.000 δυνητικούς δικαιούχους, τη στιγμή που οι πολίτες που έχουν πληγεί από τον κορονοϊό υπολογίζονται σε περισσότερους από 1,7 εκατ.
Εν τω μεταξύ, άξονας του νέου Πτωχευτικού Κώδικα φαίνεται πως θα είναι οι ταχύτατες διαδικασίες πτώχευσης τόσο για επιχειρήσεις όσο και για ιδιώτες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα ν’ απαλλαγούν από τα χρέη τους, αφού προηγουμένως ρευστοποιηθεί το σύνολο της περιουσίας τους.
