Εκεί που οι εταιρείες διαφήμιζαν την παροχή ρεύματος χωρίς πάγια και εγγυήσεις, αίφνης όλες ζητούν πάγιο. Τι μεσολάβησε άραγε;
Πρόκειται για το… πάγιο κόλπο για το ξετίναγμα των καταναλωτών με ανοχή, αν κρίνουμε από το όφελος στα Δημόσιο, της κυβέρνησης. Που έχει και η συνολική ευθύνη γι’ αυτή την εξέλιξη.
Αντί η κυβέρνηση να θέσει πλαφόν στη λιανική τιμή ρεύματος (13-14 λεπτά την kwh) και τα υπόλοιπο κόστος να το επιμεριστούν οι πάροχοι και το κράτος (επιδότηση), άφησε ανεξέλεγκτες τις εταιρείες και όρισαν τιμές πάνω από 50 λεπτά.
Έρχεται έτσι, αναγκαστικά, το Δημόσιο και πληρώνει τεράστια ποσά (πάνω από 1,2 δις μόνο για τον Αύγουστο) στους παρόχους και απλώς η τιμή ανά kwh πέφτει στα 18-20 ευρώ.
(Να επισημανθεί βέβαια ότι τα εν λόγω ποσά επιδότησης προέρχονται από την υπερφορολογία στα καύσιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης εν μέσω κρίσης).
Έτσι, με την τακτική για το (δήθεν) πλαφόν στη χονδρική ο καταναλωτής από εδώ και πέρα θα πληρώνει τριπλάσια τιμή για ρεύμα σε σχέση με ένα χρόνο πριν και σχεδόν 30% πάνω εν σχέσει με τον Ιούνιο…
Τελειώσαμε εδώ;
Μακάρι να ήταν έτσι. Η κυβέρνηση είπε ότι θα επιδοτεί την κατανάλωση (τις kwh) δεν μίλησε για τα… πάγια!
Έτσι άφησε ελεύθερες τις εταιρείες και, εκεί που μας διαφήμιζαν ότι θα μας δίνουν φθηνό ρεύμα και χωρίς πάγια, τώρα ο καταναλωτής καλείται να πληρώνει (ανάλογα την εταιρεία) από 12 έως 20 ευρώ το (δίμηνο) λογαριασμό σαν πάγιο.
Πώς επηρεάζεται ο πληθωρισμός
Αλλά ούτε εδώ τελειώσαμε: Τους επομένους μήνες (στο βαθμό που κάθε 20 του μηνός θα διαμορφώνονται από κάθε εταιρεία ξεχωριστά οι τιμές ανά kwh), αυτά τα πάγια μπορούν να αυξηθούν. Και μάλιστα κατά το δοκούν, αφού δεν υπάρχει πρόβλεψη ή όριο.
Υπό ορισμένες συνθήκες μια ανεξέλεγκτη αύξηση των παγίων, η οποία μπορεί να γίνει συνολικά -από όλες τις εταιρείες- μέσα από τις συντονισμένες πρακτικές που συνηθίζονται στην ελληνική αγορά, θα βόλευε και το οικονομικό επιτελείο. Θα πλήρωνε λιγότερα προκειμένω να κρατήσει την πληρωτέα τιμή της kwh κάτω από τα 20 λεπτά. Γιατί, εάν οι πάροχοι διασφαλίζουν τα συμφέροντά τους (έσοδα) μέσα από υψηλά πάγια, τότε θα μπορούσαν να δώσουν τιμή kwh ακόμη και στα 40 λεπτά. Άρα η κρατική επιδότηση θα περιοριστεί στα 20 λεπτά ανά kwh και όχι 32 που διαμορφώνεται για τον Αύγουστο. Και αντί για 1,2 δις το μήνα το κόστος να τον προϋπολογισμό να πέσει ακόμη και στα 850 εκ. ευρώ.
Κοντολογίς, οι εταιρείες θα εισπράξουν τα ίδια ποσά, το Δημόσιο θα βάλλει λιγότερα, αλλά οι καταναλωτές… πάγια θα επιβαρυνθούν.
(Εξάλλου το Δημόσιο δεν μπορεί να δανειστεί λόγω υψηλών επιτοκίων στα κρατικά ομόλογα και τα κρατικά ταμεία στηρίζονται στην βάρβαρη-έμμεση φορολογία στο ΦΠΑ και τον ειδικό φόρο στα καύσιμα. Έμμεση φορολογία η οποία αποτελεί κεφαλικό φόρο αφού επιβαρύνει κάθε εισόδημα με τον ίδιο τρόπο).
Με τα υπερβολικά και καινοφανή, για τους ιδιώτες παρόχους, πάγια θα ξηλώνονται ακόμη περισσότερο οι καταναλωτές. Κυρίως δε τα πιο χαμηλά βαλάντια που έχουν και τις χαμηλότερες καταναλώσεις.
Και άλλος κεφαλικός φόρος δηλαδή…
Γι’ αυτό επιβάλλεται, αν επιμένει η κυβέρνηση να απορρίπτει το πλαφόν στην λιανική τιμή ρεύματος, να προωθήσει τουλάχιστον ρύθμιση ώστε η τιμή των kwh να υπολογίζεται «net» (καθαρή). Και εκεί να παρεμβαίνει, όπως παρεμβαίνει, το κράτος. Γιατί στο τέλος θα αγοράζουμε τη σύνδεση (πάγιο), άρα κάθε σπίτι θα πληρώνει τον ίδιο λογαριασμό πάνω-κάτω και όχι την κατανάλωση…
