Ο Μελέτης Ηλίας φέτος μεταφέρθηκε στο 1710 με τον ρόλο του επιβλητικού και αυστηρού Τζουζέπε Μοντιλιάνι. Όπως θα αποδειχθεί στη συνέχει πρόκειται για ένα πολύ σκληρό ρέκτορα που χρησιμοποιεί βίαιες μεθόδους στη δουλειά του. Αυτές δεν απέχουν πολύ από όσα έκανε ο Γιωργίκης Προβιός στο Προξενιό της Ιουλίας την περασμένη σεζόν.
Τον ρόλο του Γιωργίκη άλλωστε θεωρεί και ο Μελέτης Ηλίας ως εισιτήριο για την πρόταση που δέχτηκε από τον Λευτέρη Χαρίτο για τη Μάγισσα, όπως αποκαλύπτει στον Ανδρέα Θεοδώρου για το Λοιπόν.
-Η «Μάγισσα-Φλεγόμενη καρδιά» έκανε πρεμιέρα και θα θέλαμε να μας πείτε πώς νιώθετε που βρίσκεστε σ’ αυτή τη δουλειά.
Λοιπόν, καταρχάς οφείλω να βγάλω μάλλον το καπέλο στο συγγραφικό δίδυμο γιατί κάθε φορά που παίρνουμε επεισόδιο, θέλουμε να τρέξουμε να το διαβάσουμε, να δούμε τη συνέχεια. Είναι εξαιρετικό, έχει μυστήριο και στο πρώτο επεισόδιο είναι το… πώς να το πω… Η αναδίπλωση των χαρακτήρων, η παρουσίαση κατά μια έννοια.
Να ξέρετε πως έρχονται επεισόδια που σου κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα. Είναι μεγάλη πρόκληση και για μένα προσωπικά και για όλους τους ηθοποιούς να συμμετέχουμε σε κάτι το οποίο δεν έχει ξανασυμβεί στην ελληνική τηλεόραση. Το 1700 είναι μια αχαρτογράφητη περιοχή, γιατί μέχρι τώρα είτε σε σειρές είτε σε ταινίες έχουν φτάσει μέχρι την ελληνική επανάσταση.
Αυτό τώρα λοιπόν είναι 100 χρόνια πριν και δεν το έχουμε δει ποτέ στην Ελλάδα. Από τη μια για μας αυτό είναι δεσμευτικό γιατί είναι κάτι άγνωστο και από την άλλη είναι απελευθερωτικό γιατί δεν έχεις να συγκριθείς με κάτι…
-Τα Ιταλικά σας δυσκόλεψαν;
Τα Ιταλικά είναι μεγάλος βραχνάς, για εμάς που δεν τα μιλάμε. Αλλά ευτυχώς έχω τους τρόπους μου, κάνω σκονάκια διάφορα. Ένας νέος Μάρλον Μπράντο (Γέλια).
-Έρχεστε στον δεύτερο κύκλο της Μάγισσας με φόρα από επιτυχίες συνεχόμενες. Πέρυσι σας είδαμε στο «Προξενιό της Ιουλίας», κάτι διαφορετικό από αυτά που σας είχαμε συνηθίσει. Ήταν ένα εισιτήριο ο τηλεοπτικός «Προβιός» για τον νέο σας ρόλο;
Για μένα το «Προξενιό» ήταν μεγάλη ευλογία, γιατί συστήθηκα ξανά στο κοινό με κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που με έχει συνηθίσει δέκα χρόνια, με το «Σόι σου» και «Τα καλύτερά μας χρόνια». Θεωρώ ότι είναι μια επιτυχία… που την καρπώνομαι εγώ για διάφορους λόγους. Δεν είναι προσωπική, είναι θέμα τύχης, είναι θέμα συνεργασίας, είναι θέμα παραγωγής, είναι θέμα εμπιστοσύνης.
Το να εμπιστευτούν έναν τέτοιο ρόλο σε έναν ηθοποιό που έχει κάνει οχτώ συνεχόμενες σεζόν κωμωδία, είναι λίγο ρίσκο. Δηλαδή, πραγματικά, και αυτό ήταν ένα σκαλοπάτι για το σημερινό. Θεωρώ δηλαδή ότι δύσκολα θα μου δίνανε το ρόλο αυτό αν δεν είχα κάνει το Προξενιό.
