Η Δώρα Αναγνωστοπούλου στο τελευταίο «Mega Stories» ασχολήθηκε με τον ναυάγιο του Ηράκλειον στη Φαλκονέρα, με αφορμή την σειρά «Ναυάγιο» που προβάλλεται με μεγάλη επιτυχία αυτό το διάστημα στο Mega.
Ο στόχος της δημοσιογράφου ήταν να αναδείξει την σχέση ανάμεσα στα ιστορικά γεγονότα που ενέπνευσαν το μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη και στους ήρωες της σειράς.
Οι μαρτυρίες των ηθοποιών ήρθαν να προστεθούν στις συγκλονιστικές αφηγήσεις των ελάχιστων επιζώντων του ναυαγίου, στις αναφορές του Τύπου της εποχής και τις ελάχιστες εικόνες του πλοίου που έγινε ο τάφος εκατοντάδων ανθρώπων.
Ανάμεσα στους ηθοποιούς που ανέλαβαν το δύσκολο έργο της αναβίωσης αυτής της δραματικής ιστορίας είναι και ο Λεωνίδας Κακούρης, ο οποίος, απ’ ό,τι εξομολογήθηκε σε προηγούμενη συνέντευξή του, είχε αποφασίσει να απέχει φέτος από τα τηλεοπτικά δρώμενα.
Όμως, μια πρώτη ματιά στο σενάριο τον έπεισε να αλλάξει ρότα.
«Δίνει μια επιπλέον φόρτιση στις στιγμές σου, όταν υποδύεσαι αυτούς τους χαρακτήρες που γνωρίζεις ότι μπορεί να μην είναι μια ακριβής καταγραφή των γεγονότων αλλά ήταν αληθινά πρόσωπα. Όπως η κόρη του Στελή, που βοήθησε πολλούς ανθρώπους στο να καταφέρουν να σωθούν και δυστυχώς είχε αυτή την τραγική μοίρα να την πάρει το Ηράκλειο μαζί του» είπε ο ηθοποιός.
Κι επισήμανε ότι είναι ηθικό χρέος να θυμόμαστε τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους ή των οποίων η ζωές σημαδεύτηκαν αμετάκλητα από τα γεγονότα.
«Είναι καλό πάντως να κάνουμε αναφορά σε αυτά τα πρόσωπα γιατί αυτά τα πρόσωπα , όσο τα συζητάμε και τα κουβεντιάζουμε, υπάρχουν. Δηλαδή το καντηλάκι τους ακόμα μένει αναμμένο και, όταν έχουν κάνει κάτι τόσο καλό για τους συνανθρώπους τους, νομίζω ότι αξίζει και πρέπει να τους μνημονεύουμε αυτούς τους ανθρώπους».
Για τον Λεωνίδα Κακούρη τα γυρίσματα του «Ναυαγίου» ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία.
«Στις σκηνές στο Ναυάγιο ένιωθα όλο εκείνο το διάστημα μια έντονη εσωτερική συγκίνηση και έλεγα από μέσα μου: Δόξα τω Θεώ δεν είμαι σε τέτοια θέση που να ζω αυτά που υποδύομαι. Ήταν όμως σκηνές που, τελειώνοντας το πλάνο, πραγματικά ήταν σαν να μου έχεις ρουφήξει όλο το μεδούλι. Όλη αυτή η σεκάνς των σκηνών όπου είναι έξω από το λιμεναρχείο και περιμένουν με αγωνία να ακούσουν τα νέα για το ποιοι είναι επιζώντες και ποιοι όχι.
Διάβαζα τη μια σκηνή, διάβαζα την επόμενη και σκεφτόμουν πως “εντάξει, δεν πρέπει να έχω πολλές τέτοιες ακόμα”. Μετά όμως ερχόταν το πρόγραμμα της επόμενης εβδομάδας και είχε κι άλλες τέτοιες σκηνές, μετά το πρόγραμμα της άλλης εβδομάδας και είχε κι άλλες τέτοιες σκηνές ώσπου κάποια στιγμή τελείωσαν και εκεί ένιωσα πραγματικά μια μεγάλη ανακούφιση».
Οι ηθοποιοί του «Ναυαγίου» μιλούν για τους πραγματικούς ήρωες και τα ιστορικά γεγονότα πίσω από τη μυθοπλασία:
