Η Ελένη Ράντου, η οποία ετοιμάζεται να επιστρέψει στις οθόνες μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ1 με τη σειρά «Ζακέτα να πάρεις», θα βρεθεί προσκεκλημένη της Έλενας Κατρίτση την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου για μια συζήτηση για θέματα πολύ «Προσωπικά».
Η αγαπημένη ηθοποιός που δεν έλειψε ποτέ από κοντά μας χάρη στις διαρκείς επαναλήψεις σειρών όπως το «Κωνσταντίνου και Ελένης», έχει επωμιστεί τα τελευταία χρόνια τον ρόλο της σεναριογράφου, θιασάρχη, ηθοποιού και παραγωγού, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας τους ρόλους της κόρης, συζύγου και μητέρας.
«Στη φάση που βρίσκομαι τώρα ως κόρη, είμαι μαμά… διότι η μητέρα μου χρειάζεται πλέον μια μαμά. Δεν ξέρω αν είναι από κεκτημένη ταχύτητα που ακούω το όνομά μου. Κάποιες φορές, μου τίθεται η ερώτηση ποια είμαι…».
Για την κατάσταση στο ελληνικό θέατρο, η Ελένη Ράντου παρατηρείότι είναι πρόβλημα πλέον να βρεις άνδρα συμπρωταγωνιστή. «Κάποιοι προτιμούν να μη δουλεύουν με γυναίκες κι αυτό το βλέπω την τελευταία δεκαετία. Μαζεύονται πάρα πολλοί άνδρες και παίζουν έργα για να μας αποφεύγουν. Προφανώς αισθάνονται πιο άνετα μεταξύ τους. Παλιά, ο χώρος του θεάτρου ήταν γυναικοκρατούμενος, ενώ σήμερα είναι νομίζω ανδροκρατούμενος. Έτσι κι αλλιώς σε οποιονδήποτε τομέα, η εξουσία φοράει πάντα παντελόνια. Ανδρικά παντελόνια. Και η κατάχρηση της εξουσίας κι αυτή φοράει ανδρικά παντελόνια. Γιατί αναγκαστικά πρέπει να έχεις εξουσία για να κάνεις κατάχρηση».
Όσο για τα περιστατικά κακοποίησης που καταγγέλλονται τον τελευταίο καιρό στον καλλιτεχνικό χώρο, τονίζει: «Για πρώτη φορά, ακούγοντας τέτοια περιστατικά, η κοινωνία αντέδρασε χωρίς να ενοχοποιήσει το θύμα. Δεν του το καταλογίζει: “Α! τα ήθελες κι εσύ, καλά να πάθεις”. Υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία στο σοκ που παθαίνει το θύμα. Ίσως κι αυτός είναι ένας λόγος “γιατί τώρα”».
Όμως τα πιο τρυφερά λόγια, η πρωταγωνίστρια τα κρατάει αποκλειστικά για τον άντρα της ζωής της, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου: «Όταν βρέθηκα δίπλα στον Βασίλη, εγώ μόλις ξεκινούσα και έπρεπε να σταθώ στο ύψος μιας πολύ μεγάλης ιστορίας. Υπήρχε κι ένα περιβάλλον γυναικών, οι οποίες ήταν έξαλλες μαζί μου. Τι είχα ακούσει! Επειδή φορούσα μίνι, ήμουν φτηνιάρα, ελαφριά, έλεγαν ότι θα τον εκμεταλλευτώ….
»Νομίζω ότι δεν με έχει αγαπήσει άνθρωπος, περισσότερο από τον Βασίλη, γιατί με έχει αποδεχθεί, ακριβώς όπως είμαι. Δεν έχει προσπαθήσει να με αλλάξει, με σεβάστηκε, με εκτίμησε πάρα πολύ, με ένα διακριτικό τρόπο, χωρίς να το δείχνει ούτε στον εαυτό του, ούτε σε εμένα! Συνήθως το μαντεύω. Επιμείναμε σε αυτή τη σχέση, την προστατεύσαμε και την κρατήσαμε. Είναι ένας κύκλος ζωής που μου φέρνει γαλήνη».
