Στο Στούντιο 4 βρέθηκε ο Μιχάλης Κεφαλογιάννης όπου μίλησε μεταξύ άλλων για τα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία. Μπορεί για πολλά χρόνια να έχει ασχοληθεί με εκπομπές με βασικό θέμα την υγεία και την ευζωία, ωστόσο το ξεκίνημά του ήταν τελείως διαφορετικό, όταν έκανε αστυνομικό ρεπορτάζ.
Τα πρώτα χρόνια, ο Μιχάλης Κεφαλογιάννης κάλυπτε τη νυχτερινή βάρδια στη Μεσημβρινή. Ήτα η εποχή που κανένα γραφείο εφημερίδας δεν έκλεινε και τα θέματα καταγράφονταν όλο το 24ωρο. Ενώ η τεχνολογία σταματούσε σε απλούς υπολογιστές ή γραφομηχανές: «Εγώ ξεκίνησα με νυχτερινό ρεπορτάζ στη Μεσημβρινή, το πιο άγριο ρεπορτάζ που μπορεί να κάνει ένας ρεπορτάζ στο ξεκίνημά του.
Ήμουν δίπλα στο σκάνερ, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα τότε. Ήταν ο μόνος τρόπος για να ενημερωθείς για κάτι σοβαρό που έχει συμβεί. Έχει τύχει να πάω σε έγκλημα πριν την αστυνομία», είπε με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου να παρεμβαίνει όταν έκανε λόγο για τα κωδικοποιημένα μηνύματα της αστυνομίας.
Επίσης εξήγησε πως μοιράζονταν τα θέματα σε πιο συναδελφικό κλίμα: «Υπάρχει περίπτωση να δεις κάτι που το διαβάζεις στα βιβλία αλλά δεν θέλεις να το δεις από κοντά, όπως ένα πτώμα ας πούμε. Ήμασταν 3-4 εφημερίδες που είχαμε μία φιλική σχέση, συναδελφική, για να μη χάσουμε κάποια είδηση.
Ονειρευόμουν από τα 16 να γίνω δημοσιογράφος, μου είχε κολλήσει στο μυαλό ότι ήθελα μια μέρα να γράψω στη Μεσημβρινή που διάβαζε ο πατέρας μου. Πιστεύω πολύ στο υποσυνείδητο, αυτό που έλεγε ο Ιπποκράτης ότι είμαστε ενέργεια.
Στην αρχή ήμουν αμισθί και έλεγα ότι, αν δεν κάνω, θα φύγω. Με συντηρούσε η μάνα μου, γιατί ο πατέρας μου δεν ήθελε να γίνω δημοσιογράφος. Είχαμε κόντρα, δεν μιλούσαμε για ένα διάστημα.
Για κάποιους ανθρώπους τους φαινόταν περίεργο, μου έλεγε: θα βγάζεις λεφτά από αυτό το πράγμα; Ψυχρανθήκαμε και με ξαναπήρε όταν διάβασε το πρώτο μου ρεπορτάζ στην εφημερίδα», πρόσθεσε για την αποκατάσταση στις σχέσεις τους.
