Ο Θοδωρής Βαμβακάρης και ο Τάκης Γιαννούτσος υποδέχτηκαν στο πλατό της εκπομπής τους «Αυτός και ο άλλος» τον Αντίνοο Αλμπάνη που έδωσε τα προηγούμενα χρόνια τη δική του νικηφόρα μάχη με τον καρκίνο.
Ο ηθοποιός, ο οποίος, από την αρχή της περιπέτειας της υγείας του, παλεύει για την απάλειψη του στίγματος που συνοδεύει τους καρκινοπαθείς, μίλησε για τους τρόπους που η αρρώστια τον άλλαξε.
«Όταν παθαίνεις κάτι τέτοιο σε μικρή ηλικία αρχίζεις και σκέφτεσαι ότι κάτι έχω κάνει κάτι λάθος στη ζωή μου, δεν μπορεί. Δεν μπορεί να οδηγούμαι στα 36 μου να αντιμετωπίζω τέτοιο Γολγοθά χωρίς να το έχω προκαλέσει εγώ με κάποιον τρόπο. Οπότε κάτι πρέπει να αλλάξω, να βουτήξω μέσα μου, στα σκοτάδια της ψυχής μου και να ανασύρω ότι, σάπιο και σαθρό έχω οικοδομήσει. Να το πετάξω. Να αλλάξω τον τρόπο που επικοινωνώ με τους ανθρώπους και αισθάνομαι».
Η αλλαγή που για τον Αντίνοο Αλμπάνη έγκειται στην συνειδητοποίηση ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι «νησί». Όλοι έχουν ανάγκη από το πλέγμα προστασίας που προσφέρουν οι άλλοι και την συντροφικότητα, ακόμα και στις πιο μοναχικές τους στιγμές. Γι’ αυτό και ο κοινωνικός αποκλεισμός και η απόρριψη είναι διπλά οδυνηρά για τους ασθενείς.
«Οι αρρώστιες δεν γνωρίζουν ούτε από ηλικίες, ούτε από τάξεις, ούτε από χρώματα, ούτε από τίποτα. Αν φτάσουμε στο σημείο να ντρεπόμαστε για αυτό που περνάμε και να μην έχουμε το κουράγιο να απλώσουμε το χέρι και να δεχτούμε τη φροντίδα του άλλου, θα πεθάνουμε σε μια σπηλιά. Οι κοινωνίες είναι εξαιρετικά τοξικές, σκληρές και δύσκολες και έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη τον διπλανό μας. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να επικοινωνούμε αυτό που μας συμβαίνει και θα πρέπει και η κοινωνία να είναι έτοιμη να μας αγκαλιάσει».
Όμως, η απόσταση που θα πρέπει να διανύσουμε για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο είναι ακόμα μεγάλη, όπως φανερώνει η προσωπική εμπειρία του ηθοποιού.
«Υπήρξε δουλειά σε καμπάνια διαφημιστική όπου πολυεθνική εταιρεία δεν ήθελε να ταυτιστεί με το πρόσωπό μου γιατί ήμουν ασθενής. Και ενώ είχαμε συμφωνήσει για τη δουλειά, μου είπα “κύριε Αλμπάνη, λυπούμαστε, δεν θα συνεχίσουμε μαζί”. Συμβαίνουν αυτά. Έμαθα τον λόγο παρασκηνιακά.
Εκεί είπα πως θα βγαίνω και θα μιλάω ξανά και ξανά μέχρι αυτό να σταματήσει να είναι στίγμα. Γιατί, μην ξεχνάμε, οι ογκολογικοί ασθενείς έχουν τη ζωή μπροστά τους, δεν τελειώνει η ζωή με την ανακοίνωση των εξετάσεων. Μπορούν να εργαστούν, μπορούν να περπατήσουν, μπορούν να δημιουργήσουν. Δεν είναι άνθρωποι που πάνε στην αχρηστία».
Και δεν ήταν αυτό το μόνο «χτύπημα». Ήταν η κατάληξη μιας μακρά περιόδου οικονομικής ανασφάλειας, λόγω της κρίσης.
«Είμαι ένας άνθρωπος που λόγω της κρίσης πρέπει να έχω χάσει από κανόνια γύρω στα 40.000€ και σε μια ηλικία μέχρι τα τριάντα-κάτι μου. μέχρι τα 40 μου χρόνια. Κάνανε φτερά. Από εταιρείες παραγωγής που “οπ, τι έγινε;”».
Δείτε αποσπάσματα από την συνέντευξη του Αντίνοου Αλμπάνη στην εκπομπή «Αυτός και ο άλλος»:
