Η φετινή χρονιά ήταν η πιο «γεμάτη» που έχει ζήσει εδώ και αρκετά χρόνια ο Γιώργος Καπουτζίδης. Είχε ενεργή παρουσία στο θέατρο με την ιδιότητα του ηθοποιού (στη «Φάλτσα σοπράνο» με την Κατερίνα Βρανά) και του δραματουργού («Όποιος θέλει να χωρίσει, να σηκώσει το χέρι του!»). Ολοκλήρωσε της «Σέρρες», τη μίνι σειρά που έγραψε για τον ΑΝΤ1+ όπου είχε κι έναν μικρό ρόλο, παρουσίασε τη Eurovision και το Gay Pride και ολοκλήρωσε τη συγγραφή του νέου θεατρικού έργου του «42497» που θα δούμε το χειμώνα στο θέατρο Ήβη. Επίσης, έζησε το σοκ από τον απροσδόκητο θάνατο του Πάνου Νάτση και βρέθηκε στο χειρουργείο εξαιτίας ενός ατυχήματος στην Αίγινα με το ποδήλατό του. Τέλος, βρίσκεται σε ισχύ το συμβόλαιό του με την ψηφιακή πλατφόρμα του ΑΝΤ1 για την παραγωγή και άλλων σειρών.
Όμως, αυτό που «έμεινε» πάνω απ’ όλα στο μυαλό των περισσότερων ήταν το καυστικό σχόλιο που ο ηθοποιός έκανε on air, σε απάντηση ομοφοβικού σχολίου που έλαβε στα social media.
Μιλώντας στο περιοδικό Hello στην δημοσιογράφο Μαρία Κολλιάτσα, ο Γιώργος Καπουτζίδης απάντησε πρώτα για τις αντιδράσεις που προκάλεσε το σχόλιό του όσο διαρκούσε η μετάδοση Eurovision.
-Η κακία υπάρχει έτσι κι αλλιώς, είτε μιλήσω εγώ είτε όχι. Δεν θα την προκαλέσουμε όσοι έχουμε απλώς το θάρρος να μιλήσουμε. Παράδειγμα αποτελεί εκείνο το βίντεο από την περιγραφή μου στη Eurovision το 2006, όταν ένα αθλητικογράφος έκανε την πιο ομοφοβι-κή δήλωση που έχει γίνει για άνθρωπο στην τηλεόραση και από κάτω έγραψαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Έβριζαν εν χορώ!
Δεν είχα προκαλέσει κάτι, απλώς έκανα τη δουλειά μου. Έκανα μια μετάδοση, δεν βγήκα να πω κάτι προκλητικό. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είχαν μέσα τους κακία και την έβγαλαν. Αυτό συνέβαινε ανέκαθεν.
Αυτό που δεν συνέβαινε και πρέπει να το συνηθίσουν είναι ότι τώρα μιλάμε. Αν δεν τους αρέσει, το καταλαβαίνω απόλυτα, δεν είναι υπο-χρεωμένοι άλλωστε. Το «βούλωσ’ το» όμως που μπορούσαν να μου πουν κάποτε δεν μπορούν να μου το πουν τώρα. Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα και καλούνται να προσαρμοστούν.
-Αυτή είναι μια γενικότερη πρακτική, δεν αφορά μόνο τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που κουνάνε το δάχτυλο.
-Εγώ προσπαθώ να μην κουνάω το δάχτυλο σε κανέναν και να μην ασχολούμαι με πράγματα τα οποία δεν γνωρίζω. Δεν βγήκα να πω τι να κάνουμε με τα εμβόλια ή ποια θέση να πάρουμε στον πόλεμο της Ρωσίας με την Ουκρανία. Δεν τοποθετούμαι δημόσια επί παντός του επιστητού.
Το συγκεκριμένο θέμα το γνωρίζω, με αφορά και γι’ αυτό μιλώ. Μάλιστα, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν το κάνω για να αλλάξω τη γνώμη κάποιων. Το κάνω γιατί ξέρω ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι που περνούν δύσκολα και, κάθε φορά που μιλώ, παίρνουν λίγη δύναμη παραπάνω. Το γνωρίζω διότι μου το λένε.
Ίσως η σημαντικότερη στιγμή για μένα φέτος ήταν όταν συνάντησα τους Υπερήφανους Γονείς, την ομάδα των γονιών που έχουν ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά, οι οποίοι ήταν παρόντες στο gay pride που παρουσίασα τον Ιούνιο. Ο τρόπος με τον οποίο με αγκάλιασαν αυτοί οι άνθρωποι και μου είπαν πόσο βοήθησα τα παιδιά τους ήταν ότι ωραιότερο για μένα. Τώρα, αν σε κάποιον δεν αρέσουν αυτά που λέω, δεν με πειράζει καθόλου. Εμένα με αφορά το πως με αγκάλιασαν αυτοί οι άνθρωποι. Εγώ μίλησα για εκείνους, όχι για να εισπράξω μπράβο από τα πάνελ.
