Η άφιξη της Ισμήνης στη Αρεόπολη, όπως θα θυμούνται οι φανατικοί τηλεθεατές της «Γης της ελιάς» έφερε αναστάτωση στη ζωή του Λυκούργου. Ο δικηγόρος δεν είδε με καλό μάτι το πλησίασμα της κόρης του με τον Κωνσταντίνου για του οποίου την ακεραιότητα διατηρεί σοβαρές αμφιβολίες. Και, φυσικά, έχει δίκιο.
Όμως, παρά τις αντιρρήσεις του Λυκούργου, η Ισμήνη γίνεται ζευγάρι με τον Κωνσταντίνο και μάλιστα ετοιμάζουν το σπίτι τους όπου θα συγκατοικήσουν, με την βοήθεια και την καθοδήγηση της Εύας.
Τα αισθήματα του Κωνσταντίνου για την Ισμήνη είναι ειλικρινή, παρ’ όλες τις αμφιβολίες του πατέρα της. Όμως, αν δεν καταφέρει να διακόψει τους δεσμούς του με τον Δημοσθένη και τη συμμορία του, ο Κωνσταντίνος δεν μπορεί να «υποσχεθεί» στην αγαπημένη του τη ζωή που εκείνη ονειρεύεται.
Από αυτή την άποψη ο ερχομός του Δημοσθένη και της Ασπασίας στην Αρεόπολη είναι ταυτόχρονα κατάρα και ευλογία. Κατάρα διότι αυξάνει την πίεση στους ώμους του συμβολαιογράφου και ευλογία διότι έχει έτσι την ευκαιρία να αντιμετωπίσει το μεγάλο αφεντικό πρόσωπο με πρόσωπο και να κλείσει τους λογαριασμούς του με το κύκλωμα.
Φυσικά, ο Κωνσταντίνος υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο. Ο Δημοσθένης αγνοεί επιδεικτικά την επιθυμία του να διακόψει τη συνεργασία τους και τον απειλεί.
Η ταραχή του Κωνσταντίνου δεν περνάει απαρατήρητη από την σύντροφό του, η οποία δεν αργεί να κάνει τη σύνδεση με τον Δημοσθένη. Η νεαρή γυναίκα αντιλαμβάνεται πως η σκιά του Δημοσθένη βαραίνει στις πλάτες του αγαπημένου της και προβληματίζεται.
Όμως, το μεγάλο ερώτημα είναι άλλο: Πότε η Ισμήνη θα υποψιαστεί την πραγματική σχέση ανάμεσα στον Κωνσταντίνο και τον Δημοσθένη και τι θα κάνει όταν αυτό θα συμβεί;
