Φιλοξενούμενος του Νίκου Χατζηνικολάου στο χθεσινό «Ενώπιος Ενωπίω», ο Παναγιώτης Γιαννάκης άνοιξε την καρδιά του για τη σχέση του με το άλλο «ιερό τέρας» του ελληνικού μπάσκετ, τον συναγωνιστή του στον Άρη και στην Εθνική, Νίκο Γκάλη.
Μιλώντας για τον «Νικ», με τον οποίο μαζί έγραψαν μερικές από τις ενδοξότερες σελίδες του ελληνικού αθλητισμού, ο Παναγιώτης Γιαννάκης αναφέρθηκε και στις μεγάλες διαφορές που είχαν ως προσωπικότητες.
«Με τον Νίκο είμαστε τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Νίκος είχε ένα εκπληκτικό ταλέντο. Ήταν χαρισματικός σκόρερ. Μπορούσε να βάλει με οποιονδήποτε τρόπο και με ελκυστικό τρόπο. Για τον κόσμο, για την τηλεόραση και για εμάς.
»Εμένα με ενδιέφερε, όταν μπαίναμε μέσα, να κερδίσουμε», είπε ο Παναγιώτης Γιαννάκης, επισημαίνοντας την πρώτη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο συμπαίκτες.
Και συνέχισε: «Πολλές φορές, δεν σου κρύβω, ότι στενοχωριόμουνα που δεν ήτανε το ίδιο ομαδικός. Και επειδή πάντα πίστευα ότι δεν είχε κανένα λόγο να μην είναι, δεν είχε κανένα λόγο να μην συμπαρασταθεί. Πιστεύω ότι αυτό του έβγαινε ενδόμυχα από τον τρόπο που έμαθε το μπάσκετ στην Αμερική. Από εκεί και πέρα, όταν μπαίναμε στο γήπεδο, μπορεί μερικές φορές, επειδή δεν είχαμε τον ίδιο χαρακτήρα, να αισθανόμασταν άβολα μεταξύ μας. Αλλά υπήρχε αλληλοσεβασμός γι’ αυτό και βγήκαν αυτά τα αποτελέσματα. Τρομερές επιτυχίες».
Δείτε το σχετικό απόσπασμα από την συνέντευξη του Παναγιώτη Γιαννάκη στον Νίκο Χατζηνικολάου:
