Η Αιμιλία Υψηλάντη είναι η Σοφία Κούρτη στη σειρά Famagusta που κάνει πρεμιέρα στο Mega την Κυριακή 21 Ιανουαρίου στις 21:00, βασισμένη στα γεγονότα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Πρόκειται για τη μητέρα του Μάικλ, τον οποίον λατρεύει. Είναι δημοσιογράφος και κατέχει διευθυντική θέση σε μεγάλη αγγλική εφημερίδα. Χήρα Κύπριου πιλότου. Φιλόδοξη κι εργασιομανής. Ενώ κρύβει ένα μεγάλο μυστικό από το ξημέρωμα της εισβολής στην Κύπρο.
Ο ρόλος της μεγάλης ηθοποιού στη σειρά του Ανδρέα Γεωργίου και το σενάριο που βασίζεται σε ιστορική έρευνα ήταν από τους λόγους που αποδέχτηκε την πρόταση που της έγινε. Ενώ αναφέρθηκε στην προσωπική της εμπειρία από τα γεγονότα της τουρκικής εισβολής.
Είχατε πολλά χρόνια να εμφανιστείτε στην τηλεόραση. Γιατί;
Είχα παίξει σε ένα επεισόδιο του «Καρτ Ποστάλ» της κρατικής τηλεόρασης αλλά, ναι, σε σίριαλ είχα πολλά χρόνια να συμμετάσχω. Έχω και ένα θέατρο, βλέπετε, που έχει τις απαιτήσεις του. Όμως δεν ήταν μόνο αυτό. Η αλήθεια είναι πως μέχρι τώρα δεν είχα κάποια πρόταση που να με ενδιαφέρει πραγματικά, από όλες τις απόψεις. Γιατί ο ρόλος, οι χρόνοι, τα οικονομικά, όλα έχουν σημασία σε μια πρόταση που σου κάνουν.
Αυτή τη φορά τι σας κέρδισε και είπατε το «ναι» στη μικρή οθόνη;
Το θέμα! Η εισβολή στην Κύπρο και όσα δεινά προκάλεσε. Μην ξεχνάτε πως είμαι σε μια ηλικία που έχω ζήσει από μικρή τις τραγωδίες της. Έπειτα ήμουν εκεί όταν συνέβη. Έπαιζα με τον Άγγελο Αντωνόπουλο σε μια παράσταση, όπου εκείνος ήταν πρωταγωνιστής και περιοδεύοντας είχαμε φτάσει στην Κύπρο. Όταν ήρθε η αναπάντεχη είδηση, φύγαμε αμέσως. Στα χρόνια που ακολούθησαν έκανα παραστάσεις με αυτό το θέμα, όπως οι συνταρακτικοί «Αγνοούμενοι» του Κατσικονούρη, ένα δράμα για την εισβολή.
Και 50 χρόνια μετά αποφασίζετε αυτό…
Είναι ένας φόρος τιμής, ναι. Αν και θέματα που μας πληγώνουν πολύ δεν θέλουμε να τα σκαλίζουμε και είναι φυσικό. Κανείς δεν θέλει να ανοίγει τις πληγές του. Το ότι συμπληρώνονται 50 χρόνια όμως από την εισβολή είναι μια καλή αφορμή για να ασχοληθούμε και πάλι με τα γεγονότα αυτά. Δεν πιστεύω πως η τέχνη λύνει προβλήματα, μπορεί όμως να γίνει αφορμή και ερέθισμα για πολλά. Για τη μνήμη, μια και το παρόν μας καθορίζεται από το παρελθόν, αλλά και για τη γνώση. Γιατί η γνώση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για να υπάρξουμε ως κοινωνία.
