Θα αποχωρήσει ομαλά ο Τραμπ από τον Λευκό Οίκο την παραμονή της λήξης της θητείας του στις 20 Ιανουαρίου και θα αναχωρήσει από την Ουάσιγκτον με προορισμό την εξοχική του διαμονή στην Φλόριντα;
Το παραπάνω καλό σενάριο των εξελίξεων στις ΗΠΑ μοιάζει πολύ καλό για να είναι αληθινό καθώς ο απερχόμενος Πρόεδρος κρημνοβατεί μεταξύ της ομαλής αποχώρησης του από τον Λευκό Οίκο και της έμπρακτης αμφισβήτησης της νίκης του Μπάιντεν.
Η ανησυχία για το τι μπορεί να συμβεί εντός η εκτός συνόρων από σήμερα μέχρι την ορκωμοσία του Μπάιντεν είναι θεμελιωμένη.
Εντός συνόρων ποιος σήμερα μπορεί να εγγυηθεί ότι ο Τραμπ μπορεί να ελέγξει την ακραία πτέρυγα των οπαδών του με παραινέσεις του τύπου μας έκλεψαν την εκλογική νίκη αλλά μην διαμαρτύρεσθε με βίαιο τρόπο;
Ποιος στα αλήθεια μπορεί να αποκλείσει μια ενδεχόμενη φυγή προς τα εμπρός του Τραμπ με μια επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, μια εξέλιξη που θα προκαλούσε γενικευμένη ανάφλεξη στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή και όχι μόνον;
Με τα παραπάνω δεδομένα το πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ και οι μηχανισμοί διαακυβέρνησης της χώρας και χάραξης των κρίσιμων επιλογών φαίνεται ότι κινούνται προληπτικά και αποτρεπτικά καθώς στέλνουν στον απερχόμενο ένοικο του Λευκού Οίκου ένα ξεκάθαρο μήνυμα.
Αν δεν περιορισθεί ο Τραμπ στην διεκπεραίωση των τρεχουσών υποθέσεων θα κινηθεί η διαδικασία απαγγελίας κατηγορίας από την Βουλή και παραπομπής του σε δίκη ενώπιον της Γερουσίας.
Την τύχη του Τραμπ αλλά και την περιφρούρηση της θεσμικής πολιτικής ομαλότητας στις ΗΠΑ την έχουν στα χέρια τους οι Ρεπουμπλικάνοι Γερουσιαστές καθώς διατηρούν την πλειοψηφία στο σώμα μέχρι την ορκωμοσία Μπάιντεν με την καθαίρεση του Προέδρου να χρειάζεται πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών του.
Τα δραματικά γεγονότα της Τετάρτης 6 Ιανουαρίου μπροστά και μέσα στο Καπιτώλιο έθεσαν από ότι φαίνεται ως επείγουσα προτεραιότητα για τα θεσμικά όργανα και τους μηχανισμούς εξουσίας την οριστική αποβολή του Τραμπ από την Πολιτική Σκηνή της χώρας.
Αν ο Τραμπ αθετήσει λόγω ή έργω την δέσμευσή του για ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα υπάρξει η ενισχυμένη πλειοψηφία στην Γερουσία που απαιτείται για την καθαίρεσή του.
Ο Τραμπ στην περίπτωση αυτή θα βρεθεί στην ίδια αν όχι χειρότερη θέση από τον Νίξον ο οποίος στις αρχές Αυγούστου του 1974 παραιτήθηκε με αντάλλαγμα την ποινική του αμνήστευση από τον διάδοχό του Φορντ.
Επειδή ο Τραμπισμός δεν πρόκειται να αποσυρθεί στην Φλόριντα μαζί με τον απερχόμενο Τραμπ, επειδή ουδείς εγγυάται ότι οι «Υπερήφανοι Πατριώτες» δεν θα επιχειρήσουν εξεγερσιακής βιαιότητας εισβολές και καταλήψεις, το θεσμικό πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ είναι βέβαιο ότι είναι πλέον αποφασισμένο να τερματίσει με όλα τα δυνατά μέσα την επικίνδυνη και αποσταθεροποιητική παρουσία του Τραμπ στην Πολιτική Σκηνή.
Αυτό είναι άλλωστε το προειδοποιητικό μήνυμα της οριστικής αποβολής του απερχόμενου Προέδρου από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αν ο Τραμπ αθετήσει την αναδίπλωση του τότε κινδυνεύει και να καθαιρεθεί λίγες μέρες αν όχι ώρες από την ορκωμοσία Μπάιντεν και στην συνέχεια να πάει φυλακή για ηθική αυτουργία στον φόνο αστυνομικού της φρουράς του Καπιτωλίου.
Μέρα με την μέρα αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις του σκληρού πυρήνα του όχλου που τους προέτρεψε ο Τραμπ να επιτεθούν στην έδρα του Κογκρέσου για να πάρουν την χώρα τους πίσω:
Να κρεμάσουν τον Αντιπρόεδρο Πενς και να λυντσάρουν την Πρόεδρο της Βουλής Πελόζι.
Σκηνές και σενάρια που παραπέμπουν στην σκοτεινή Ευρώπη του Μεσοπολέμου στην πορεία του Μουσολίνι προς την Ρώμη το 1922, στο κίνημα της Μπυραρίας στο Μόναχο τον επόμενο χρόνο και στην απόπειρα ακροδεξιών διαδηλωτών να καταλάβουν την Βουλή στο Παρίσι τον Φεβρουάριο του 1934.
Το επόμενο δεκαήμερο θα είναι το πιο κρίσιμο στην ιστορική διαδρομή των ΗΠΑ.
