Ο Jason Arday κατάφερε να γίνει ο νεότερος μαύρος καθηγητής που διορίστηκε ποτέ στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, ένα κατόρθωμα από μόνο του αρκετά εντυπωσιακό.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό που κάνει την ιστορία του συγκλονιστική. Ο 37χρονος γεννήθηκε στο Νότιο Λονδίνο, και στα 3 του διαγνώστηκε με αδυναμίες και διαταραχές που τον κατέτασσαν στο φάσμα του αυτισμού. Ένα μεγάλο μέρος της παιδικής του ηλικίας το πέρασε με λογοθεραπευτές. Μέχρι τα 11 δεν μπορούσε να μιλήσει καθαρά, και σχεδόν μέχρι τα 18 του δεν μπορούσε να γράψει ή να διαβάσει.
Η οικογένειά του το θεωρούσε σχεδόν δεδομένο πως θα χρειαζόταν υποστηρικτικούς μηχανισμούς όλη του τη ζωή. Αποδείχθηκε πως οι προσδοκίες μπορούσαν να καταρριφθούν.
Μετά το βασικό πτυχίο, απέκτησε Μεταπτυχιακό στη Διδασκαλία και τη Μάθηση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και μετέπειτα έκανε το διδακτορικό του στην Εκπαίδευση. Εργάστηκε ως λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ και κατόπιν έγινε Καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και ασχολείται ερευνητικά κυρίως, και μεταξύ άλλων, με τις εκπαιδευτικές ανισότητες.
Τώρα πια ο Jason Arday, στα 37 του, είναι ο νεότερος μαύρος καθηγητής που διορίστηκε ποτέ στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Ο ίδιος δήλωσε πως αυτό άλλαξε τη ζωή του, φωτίζοντας την ταλαιπωρία μέχρι να φτάσει εκεί και πως ελπίζει πως από αυτή τη θέση θα μπορέσει να αναδείξει αυτή την πλευρά της εκπαιδευτικής ατζέντας σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Είχε σχολιάσει παλιότερα για το ερευνητικό του έργο πως επικεντρώνεται στις ανισότητες «για να ανοίξουμε περισσότερες πόρτες, σε περισσότερους ανθρώπους, από τα πιο μειονεκτικά υπόβαθρα. Για να μπορέσουμε να εκδημοκρατίσουμε πραγματικά την εκπαίδευση».
Μόσιαλος: Ο κόσμος έχει πολλά να αναθεωρήσει
Την εντυπωσιακή ιστορία του κοινοποίησε ο Ηλίας Μόσιαλος σχολιάζοντας: «Ένας νέος άνθρωπος από αυτή τη θέση δεν θα καταφέρει να αλλάξει τον κόσμο. Όμως ο κόσμος έχει πολλά να αναθεωρήσει βλέποντας την πορεία αυτού του νέου ανθρώπου.
Και πιο ειδικά ίσως να έχει νόημα να σταθούμε μια στιγμή στην ιστορία του Τζέησον. Και να αναρωτηθούμε πόσα από όλα αυτά θα είχε πετύχει αν ζούσε στην Ελλάδα.
Μάλλον καλύτερα ακόμα, ας μάθουμε και εμείς στην Ελλάδα κάτι από αυτή την ιστορία. Ας σκεφτούμε σοβαρά τι πρέπει να κάνουμε ως πολιτεία, κοινωνία και ενεργοί πολίτες για να μειώνονται συνέχεια οι ανισότητες κάθε μορφής».
