Εχθροπραξίες με το Ισραήλ προαναγγέλλει ο Nasrallah, αρχηγός της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, εάν ενοχοποιηθεί η Οργάνωσή του για την έκρηξη της 4ης Αυγούστου!
Στο μεταξύ το Ιράν, με όχημα την Χεζμπολάχ, επιχειρεί να μπλοκάρει την βοήθεια της Δύσης και την εμπλοκή του ΔΝΤ στο Λίβανο αναπτύσσοντας διαδικτυακώς θεωρίες συνομωσίας περί «Νεο-ιμπεριαλισμού», στις οποίες πρέπει να αντισταθεί ο λαός.
Ταυτοχρόνως επιχειρείται παντιοτρόπως μέσω των ερειπίων της Βηρυτού να αναστηθεί ένα καθαρόαιμο «Ισλαμικό προτεκτοράτο» της Μεσογείου.
Η φονική έκρηξη της 4ης Αυγούστου 2020 στο λιμάνι της Βηρυτού που ισοπέδωσε ένα μεγάλο τμήμα του ιστορικού παραλιακού μετώπου, αφύπνισε την Δύση -πρωτίστως την Γαλλία- για παροχή ουσιαστικής βοήθειας στο πάλαι ποτέ απαστράπτον διαμάντι της Μέσης Ανατολής τον Λίβανο.
Ωστόσο από την πρώτη στιγμή η Δύση και κυρίως η Γαλλία έθεσε ως βασική προϋπόθεση για την παροχή της βοήθειας :
- Την διερεύνηση των αιτιών του ατυχήματος.
- Τον εκσυγχρονισμό και την διαφάνεια στο πολιτικό σύστημα.
- Την διακοπή του ομφάλιου λώρου μεταξύ κρατικού μηχανισμού και Χεζμπολάχ.
Το iEidiseis, από τις πρώτες ώρες της εκρήξεις στο Λίβανο είχε επισημάνει ότι τα μάτια της Δύσης «καρφώθηκαν» αμέσως στην Χεζμπολάχ, η οποία ενώ για ολόκληρη την Δύση αποτελεί τρομοκρατική οργάνωση, στο Λίβανο ελέγχει την κυβέρνηση και κυρίως τους αρμούς του κράτους.
Η έκρηξη σημειώθηκε τρία εικοσιτετράωρα πριν την προγραμματισμένη έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου της Χάγης για την δολοφονία του πρωθυπουργού του Λιβάνου Χαρίρι για την οποία κατηγούνται -βάσει αποδεικτικών στοιχείων- τέσσερα στελέχη της Χεζμπολάχ.
Ο Hasan Nasrallah, αρχηγός της Χεζμπολάχ, χαρακτηρίζεται από την Δύση ως «ιρανική μαριονέτα», έτοιμη να διαλύσει την πατρίδα του, κατόπιν αιτήματος της Τεχεράνης. Σε δυο πρόσφατες δημόσιες ομιλίες του επίσειε τον φόβο – απειλή του εμφύλιου πολέμου , ενώ προανήγγειλε εχθροπραξίες με το Ισραήλ εάν ενοχοποιηθεί η Χεζμπολάχ για την έκρηξη της 4ης Αυγούστου!
Οι απειλητικές δηλώσεις του ηγέτη της Χεζμπολάχ προκαλούν ανησυχία στον πολιτισμένο κόσμο του Λιβάνου, καθώς θεωρούν ότι εάν συρθεί ο Λίβανος σε έναν πόλεμο με το Ισραήλ με την Χεζμπολάχ να χτυπάει ισραηλινές πόλεις, τότε ο Λίβανος θα καταστραφεί και πάλι, όπως και το 2006.
Γι’αυτό θεωρούν αναγκαίο ότι η έκρηξη στο λιμάνι πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διεθνούς έρευνας, οπότε οι ένοχοι να λογοδοτούν με διαφανή δικαστικά και διπλωματικά μέτρα. Ο Νασράλα πιστεύουν ότι οδηγεί τον Λίβανο σε μια «αποστολή αυτοκτονίας», γι αυτό η Χεζμπολάχ πρέπει να υποχρεωθεί να αφοπλιστεί και να σταματήσει να επιδιώκει να αποφασίσει θέματα πολέμου και ειρήνης εξ ονόματος του Λιβάνου, προς όφελος του Ιράν.
Εν μέσω των ενοχοποιητικών απειλών του ηγέτη της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, δυτικοί παρατηρητές επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους και στην στάση του Προέδρου του Λιβάνου Michel Aoun. Μελετώντας την ιστορία και την πολιτική διαδρομή του Άουν παρατηρείς ότι: Η καταστροφική έκρηξη της 4ης Αυγούστου δεν ήταν η πρώτη συμφορά που βρίσκει τον Πρόεδρο Άουν σε επίσημο αξιώματα. Τέλη της δεκαετίας του ´80 στα αιματηρά γεγονότα της Βηρυτού μεταξύ Συριακών δυνάμεων και χριστιανών που τον οδήγησαν στην εξορία για 15 χρόνια.
Επέστρεψε στο Λίβανο το 2005 προφανώς μετά από παρασκηνιακή συνθηκολόγηση και κατευθείαν μεταπήδησε στο στρατόπεδο Χεζμπολάχ / Ιράν / Συρία για να ανοίξει το δρόμο του προς την Προεδρία…
Ωστόσο ο απόλυτος έλεγχος των αρμών του κράτους από την Χεζμπολάχ, ο αποκλεισμός των αντιφρονούντων και η ραγδαία οικονομική ύφεση έχουν μειώσει την δημοτικότητα του Aoun, κυρίως στη χριστιανική κοινότητα, αλλά και η Χεζμπολάχ έχει υποστεί πτώση στη δημοτικότητά της.
Όμως και πρόωρες εκλογές να γίνουν στο Λίβανο η χώρα δεν μπορεί εύκολα να απαλλαγεί από την Χεζμπολάχ και τον φαύλο κύκλο του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Στον Λίβανο, η δημοτικότητα παραδοσιακά αγοράζεται , δεν κερδίζεται.
Πολιτική εξουσία σημαίνει τον έλεγχο των υπουργείων, που συνεπάγεται τη διανομή χιλιάδων θέσεων εργασίας σε υποστηρικτές και διεφθαρμένα μονοπώλια για μεγάλους προϋπολογισμούς. Και αυτόν τον έλεγχο στον Λίβανο τον έχει η Χεζμπολάχ, τα ταμεία της οποίας συμπληρώνονται ετησίως έως και 700 εκατομμύρια δολάρια από το Ιράν, μαζί με εισόδημα από δίκτυα ναρκωτικών, λαθρεμπορίου και οργανωμένου εγκλήματος.
Η Χεζμπολάχ, εδώ και δεκαετίες παρέχει θέσεις εργασίας, ιατρική περίθαλψη, εκπαίδευση και άλλα οφέλη, καθώς και συνεχείς υπενθυμίσεις από πιστά όργανα των ΜΜΕ ότι η Χεζμπολάχ είναι ο προστάτης και ο εγγυητής «αξιοπρέπειας» των σιιτών.
Επομένως είναι πολύ εύκολο και την επόμενη κυβέρνηση να την ελέγξει η Χεζμπολάχ! Το μόνο εύκολο γι αυτήν να αντικαταστήσει μια «κυβέρνηση ζόμπι» από μια άλλη παρόμοια με την προηγούμενη. Όπως παρομοίαζε την κατάσταση αναλυτής των δρώμενων στην Μέση Ανατολή: Είναι σαν μια μηχανή τεχνίτης αναπνοής που συνεχίζει να στέλνει αέρα στους πνεύμονες ενός κλινικά νεκρού ασθενούς.
Τις τελευταίες μέρες πυκνώνουν οι θεωρίες συνωμοσίας στο Λίβανο από τα δίκτυα της Χεζμπολάχ ότι η δυτική βοήθεια μετά την έκρηξη ισοδυναμεί με «νεο-ιμπεριαλισμό».
Το αφήγημα τους είναι ότι: «Η Δύση θέλει να φέρει το ΔΝΤ με σκοπό να υπονομεύσει την «ισλαμική αντίσταση» και ο Μακρόν αποπειράται να ηγηθεί μιας νέας γαλλοφιλικής τάξης στο Λίβανο».
Στο μεταξύ η Χεζμπολάχ επιδιώκει περαιτέρω να εκμεταλλευτεί τα απόνερα που προκάλεσε η έκρηξη της 4ης Αυγούστου:
Υπάρχουν αναφορές για πλούσιους επιχειρηματίες που έχουν σχέσεις με την Χεζμπολάχ και ενθαρρύνονται απ αυτήν να αγοράσουν κατεδαφισμένες τοποθεσίες (κυρίως χριστιανικές και σουνίτες) κοντά στο λιμάνι, ως μέσο διεύρυνσης της εμβέλειας της Χεζμπολάχ σε όλη την πρωτεύουσα.
Επίσης η Χεζμπολάχ αποθαρρύνει τους ιδιοκτήτες κατεστραμμένων κτιρίων να πωλήσουν σε «οπορτουνιστές» που δεν ελέγχει η οργάνωση.
Απειλές
Το πολιτισμένο και μορφωμένο κοινό του Λιβάνου αντιλαμβάνεται αναμφισβήτητα την ασθένεια στην καρδιά του κράτους τους.
- Οι απαξιωμένοι ηγέτες του γελοιοποιούνται στα κοινωνικά μέσα. Τα τηλεοπτικά κανάλια μποϊκοτάρουν ακόμη και πολιτικές ομιλίες, ενώ προβάλλουν ολοένα και πιο αιχμηρές κριτικές, μερικές εναντίον της Χεζμπολάχ – παρά τους κινδύνους στόχευσης.
- Σιίτες κληρικοί όπως ο Ali Al-Amin και ο Subhi Al-Tufayli, ο πρώην γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, έχουν επικρίνει αναπόφευκτα τον διαβρωτικό ρόλο της Χεζμπολάχ, ενώ Σουνίτες και χριστιανοί ηγέτες, όπως ο Πατριάρχης Μαρωνιτών, έχουν ολοένα και περισσότερο μιλήσει για τον επικίνδυνο θρησκευτικό δρόμο που βαδίζει σήμερα ο Λίβανος.
