Ο Λουίτζι Μαντζιόνε, ο 26χρονος που κατηγορείται για την εν ψυχρώ δολοφονία του Μπράιαν Τόμσον, CEO της ασφαλιστικής εταιρείας UnitedHealthcare, στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου στη Νέα Υόρκη συνεχίζει να κρατείται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Ο νεαρός που επιμένει πως είναι αθώος περιμένει την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας της δίκης του.
Την ίδια ώρα ο Μαντζιόνε έχει μετατραπεί σε παγκόσμιο «σύμβολο αντίστασης» και σε «ήρωα» για πολύ μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων.
Χαρακτηριστικό της δημοτικότητας του Μαντζιόνε είναι και το γεγονός πως ο ράπερ Σον Ντίντι ο οποίος αντιμετωπίζει την ποινή των ισοβίων για τρία κακουργήματα που συνδέονται με σεξουαλικά εγκλήματα δυσφόρησε σημειώνοντας πως ο 26χρονος απολαμβάνει στην φυλακή καλύτερης μεταχείρισης από τον ίδιο. Οι δύο άνδρες κρατούνται από τις αμερικανικές αρχές στις ίδιες φυλακές και δεν αποκλείεται ο ράπερ να λέει την αλήθεια.
Φρενίτιδα Μαντζιόνε
Η «φρενίτιδα Μαντζιόνε» όπως περιγράφεται στα αμερικανικά μέσα δεν έχει τα χαρακτηριστικά που θα περίμενε κανείς. Χιλιάδες άνθρωποι ντύνονται με μαύρα ρούχα και μάσκα και ποστάρουν βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σημειώνοντας πως είναι «κατά της βίας αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντίδρασης στο σύστημα».
Το πρόσωπο του Μαντζιόνε αποτυπώνεται στα πιο πιθανά και απίθανα μέρη.
Για παράδειγμα μητέρα στόλισε την τούρτα του εφήβου γιου της με την φωτογραφία του Μαντζιόνε να μεταφέρεται με την «κλασσική» πορτοκαλί στολή των φυλακισμένων σε δικαστική αίθουσα στο Μανχάταν, ο Μαντζιόνε έχει γίνει κουκλάκι που σπάει τα ρεκόρ πωλήσεων και η Amazon αφού πρώτα ξεπούλησε το μπουφάν με το οποίο ο Μαντζιόνε συνελήφθη από τις αρχές στη Νέα Υόρκη ανακοίνωσε πως το «συγκεκριμένο προϊόν δεν θα είναι πλέον διαθέσιμο από την πλατφόρμα».
Όσον αφορά τη «φρενίτιδα» Μαντζιόνε οι επιστήμονες φαίνεται να έχουν κατασταλάξει σε ασφαλή συμπεράσματα αναφορικά με τις αιτίες.
Οργισμένοι νέοι
Όπως προκύπτει από επίσημα στοιχεία της Αμερικανικής Επιτροπής Ψυχικής Υγείας η «φρενίτιδα Μαντζιόνε» αποτελεί απτό παράδειγμα ταύτισης αλλά και παρερμηνείας των γεγονότων. Οι νέοι στις ΗΠΑ (18+) σύμφωνα με τα στοιχεία βιώνουν σήμερα σε τεράστιο βαθμό δύο είδη πίεσης.
Συγκεκριμένα, σε ποσοστό που ξεπερνά το 19% βιώνουν στρες και σε ποσοστό μεγαλύτερο του 22% κατάθλιψη.
Οι αριθμοί αυτοί είναι κατά 45% μεγαλύτεροι το 2024 στις ΗΠΑ από ότι 10 μόλις χρόνια νωρίτερα. Με βάση αυτό οι επιστήμονες σημειώνουν πως η ταύτιση των νέων ανθρώπων με έναν συνομήλικό τους ο οποίος προερχόμενος από καλή οικογένεια, με καλές σπουδές επέλεξε να γίνει αυτόκλητος τιμωρός δολοφονώντας έναν CEO μίας ασφαλιστικής εταιρείας, μπορεί να χαρακτηριστεί και «αναμενόμενη».
Ωστόσο, το μέγεθος που παρουσιάζει το φαινόμενο στήριξης μίας τέτοιας ενέργειας θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τόσο τον Λευκό Οίκο όσο και τις αμερικανικές αρχές γενικότερα.
Οι νέοι σήμερα βιώνουν, κατά τους επιστήμονες, μία μακρά περίοδο στρες και απομόνωσης καθώς λόγω των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών αδυνατούν να κάνουν όσα έζησαν τους γονείς τους. Οι νέοι στις ΗΠΑ ζουν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους μήνα το μήνα χωρίς να έχουν δυνατότητα να βρουν στέγη, χωρίς να έχουν δυνατότητα αποταμίευσης και το σημαντικότερο χωρίς να έχουν πλέον στην πλειονότητά τους την δυνατότητα να εκφραστούν πολιτικά.
Οι επιστήμονες εκτιμούν πως οι νέοι στην πλειοψηφία τους ακόμη κι αν έχουν καταφέρει να αμείβονται ικανοποιητικά, ακόμη κι αν διαθέτουν δική τους στέγη και μία αυτόνομη πορεία έχουν πολύ έντονο το αίσθημα της αδικίας (75% οι άνω των 25) και δεν διστάζουν να δηλώσουν σε ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό (82% στο ίδιο ηλικιακό πλαίσιο) πως η αυτοδικία δεν είναι «καταδικαστέος» τρόπος έκφρασης.
Θυμός
Οι έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα αναφορικά με τα όσα έχει φέρει στην επιφάνεια η περίπτωση Μαντζιόνε καταδεικνύουν πως υπάρχει ένας γενικευμένος θυμός στην κοινωνία.
Μάλιστα, ο θυμός δείχνει να μην αφορά μία και μόνο ηλικιακή ομάδα. Οι ειδικοί αλλά και πολιτικοί αναλυτές σημειώνουν θεωρούν πως η νίκη του Τραμπ τον περασμένο Νοέμβριο δεν έχει ερμηνευτεί ως μήνυμα παρά μόνο ως πολιτική πράξη και αυτό δημιουργεί ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα.
Κατά τους ειδικούς στις ΗΠΑ υπάρχουν τρία είδη πολιτών με θυμό οι οποίοι αθροιστικά δίνουν την εικόνα της αμερικανικής κοινωνίας στο σύνολό της.
Η πρώτη κατηγορία αποτελείται από όσους πιστεύουν πως κέρδισαν μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις Προεδρικές εκλογές. Εδώ υπάρχουν εξαιρετικά θυμωμένοι πολίτες οι οποίοι αντιλαμβάνονται την αλλαγή στον Λευκό Οίκο ως ευκαιρία αντεκδίκησης προς τους «Δημοκρατικούς που όχι μόνο έκλεψαν στις εκλογές του 2016 αλλά μας καταπίεσαν επί τέσσερα χρόνια».
Αντίθετα, οι ηττημένοι οι οποίοι συντάχθηκαν πίσω από την Κάμαλα Χάρις μετά την παραίτηση Μπάιντεν και σήμερα είναι εξαιρετικά θυμωμένοι τόσο με την ήττα όσο και με τον τρόπο που ο επόμενος πρόεδρος σχεδιάζει να ηγηθεί της χώρας.
Πάντως, η πιο επικίνδυνη αλλά και η μεγαλύτερη ομάδα είναι οι ανένταχτοι θυμωμένοι. Είναι, στην πλειονότητά τους, νέοι οι οποίοι δεν ψήφισαν γιατί δεν έχουν πλέον καμία εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα της χώρας τους. Είναι νέοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα και το σημαντικότερο δηλώνουν πως δεν έχουν τρόπο να εκφραστούν και να ακουστούν από ένα σύστημα που φαίνεται να μην ακούει.
Ο Μαντζιόνε έχει δηλώσει πως ο ίδιος αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας, πόνους στην πλάτη.
Παρά το οικονομικό του υπόβαθρο δεν μπόρεσε να βρει άκρη μέσα στο υγειονομικό σύστημα των ΗΠΑ, στο οποίο σημαντικότατο ρόλο διαδραματίζουν οι ασφαλιστικές εταιρείες.
Με αυτό συντάσσεται μεγάλο τμήμα Αμερικανών που έχουν δηλώσει σε δημοσκόπηση τόσο του ABC όσο και του CNN πως διάκεινται θετικά προς τον Μαντζιόνε παρά προς τον Μπράιαν Τόμσον, το θύμα της δολοφονίας.
Ο λόγος που επικαλούνται για την επιλογή αυτή είναι πως οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν φτάσει στο επίπεδο να απομυζούν τόσο από τους ίδιους όσο και από τους γιατρούς δημιουργώντας ένα σύστημα το οποίο έχει ως μόνο στόχο τα κέρδη και όχι τις υπηρεσίες υγείας.
Ουσιαστικά, πίσω από τη δολοφονία του CEO από τον Μαντζιόνε οι Αμερικάνοι βλέπουν τον εαυτό τους και εφόσον κάτι δεν αλλάξει δεν αποκλείεται να υπάρξουν και μιμητές.
