Μια μικρή πόλη στην Τοσκάνη γέμισε με ενθουσιασμό μετά τον ισχυρισμό ότι η γέφυρα που είναι ζωγραφισμένη στο φόντο του πιο διάσημου πορτρέτου στον κόσμο – της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι – ανήκει στην πόλη.
Ο Ιταλός ιστορικός Silvano Vinceti δήλωσε ότι δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η γέφυρα Romito di Laterina στην επαρχία Arezzo είναι αυτό που ο Λεονάρντο ντα Βίντσι είχε ζωγραφίσει στο τοπίο της εξοχής πίσω από την αινιγματική Μόνα Λίζα, γεγονός που θα έδινε τέλος σε ένα μυστήριο που έχει τροφοδοτήσει αμέτρητες διαμάχες όλα αυτά τα χρόνια.
Σύμφωνα με τον Guardian ο Λεονάρντο ζωγράφισε τη Μόνα Λίζα στη Φλωρεντία στις αρχές του 16ου αιώνα, και η ταυτότητα της γυναίκας που απεικονίζεται στην ελαιογραφία -που πιστεύεται ευρέως ότι είναι η Λίζα ντελ Τζιοκόντο- έχει προκαλέσει τόσο πολλές εικασίες όσο και το μακρινό σκηνικό της.
Οι θεωρίες στο παρελθόν έχουν ταυτίσει τη γέφυρα ως Ponte Buriano, κοντά στη Laterina, καθώς και ως Ponte Bobbio στην πόλη Piacenza της βόρειας Ιταλίας.
Χρησιμοποιώντας ιστορικά έγγραφα και εικόνες από drone και κάνοντας συγκρίσεις μεταξύ του πίνακα και φωτογραφιών της περιοχής, ο Vinceti δήλωσε ότι πρόκειται για «την ετρουσκική-ρωμαϊκή γέφυρα, Romito».
Πού στηρίζει τη θεωρία του
Η πιο αποκαλυπτική λεπτομέρεια, είπε στους δημοσιογράφους της ένωσης ξένου Τύπου στη Ρώμη, ήταν ο αριθμός των τόξων: η γέφυρα στον πίνακα του Λεονάρντο είχε τέσσερις αψίδες, όπως και η Romito. Η Ponte Buriano, από την άλλη πλευρά, έχει έξι τόξα, ενώ η Ponte Bobbio έχει περισσότερα από έξι.
Μόνο μία αψίδα της γέφυρας Romito, που εκτεινόταν κατά μήκος του ποταμού Arno, παραμένει, όπως και τα θεμέλια της γέφυρας στην απέναντι όχθη του ποταμού.
Έγγραφα της οικογένειας των Μεδίκων που βρέθηκαν στα κρατικά αρχεία της Φλωρεντίας έδειξαν ότι μεταξύ 1501 και 1503 η γέφυρα ήταν «μια πολύ απασχολημένη, λειτουργική γέφυρα», δήλωσε ο Vinceti. Πρόσθεσε ότι εκείνη ακριβώς την περίοδο ο Λεονάρντο βρισκόταν στην περιοχή Val d’Arno, αρχικά στην υπηρεσία του Τσέζαρε Βοργία, καρδινάλιου που προερχόταν από την πιο διαβόητη αριστοκρατική οικογένεια της αναγεννησιακής Ιταλίας, και στη συνέχεια του Πιέρο Σοντερίνι, πολιτικού της Δημοκρατίας της Φλωρεντίας.
Η γέφυρα παρείχε μια σύντομη διαδρομή που μείωνε το ταξίδι μεταξύ Αρέτσο, Φιέζολε και Φλωρεντίας κατά αρκετές ώρες.
Ο Vinceti μέτρησε το πλάτος ανάμεσα στις όχθες του ποταμού και, χρησιμοποιώντας το μέγεθος της εναπομείνασας καμάρας, διαπίστωσε ότι τέσσερις καμάρες ίδιου μεγέθους χωρούσαν τέλεια σε όλη την έκταση.
«Η χαρακτηριστική μορφή του Άρνο κατά μήκος αυτού του εδαφικού τμήματος αντιστοιχεί σε αυτό που ο Λεονάρντο απεικόνισε στο τοπίο στα αριστερά της ευγενούς που απεικονίζεται στον διάσημο πίνακα», δήλωσε.
Ο Vinceti βρήκε επίσης έγγραφα που μαρτυρούν ότι ο Λεονάρντο ντα Βίντσι διέμενε συχνά στο Φιέζολε εκείνη την εποχή, με έναν θείο του που ήταν ιερέας.
Σημειώνεται πως ο Vinceti έχει προβάλλει στο παρελθόν διάφορους άλλους ισχυρισμούς σχετικά με τη Μόνα Λίζα, μεταξύ άλλων ότι ο Λεονάρντο χρησιμοποίησε ένα αρσενικό και ένα θηλυκό μοντέλο στο πορτρέτο, το οποίο κρέμεται πίσω από ένα αλεξίσφαιρο τζάμι στο Λούβρο στο Παρίσι.
