Πριν κοπάσει ο θόρυβος από τις πληροφορίες πως ανέφεραν πως ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι σχεδιάζει την απομάκρυνση του Βαλερί Ζαλούζνι, ο διοικητής των ενόπλων δυνάμεων υπογράφει ένα άρθρο στο CNN, το οποίο αναζωπυρώνει τη συζήτηση για την εσωτερική πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας στην Ουκρανία. Μια διαμάχη που αντανακλά ένα παιχνίδι εξουσίας μεταξύ Ζελένσκι και Ζαλούζνι.
Ο Βαλερί Ζαλούζνι στο άρθρο του υπογραμμίζει πως η στρατιωτική ηγεσία της Ουκρανίας πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’όψιν μια σειρά από «απογοητεύσεις και περισπασμούς στο διπλωματικό πεδίο και εκτός πεδίου μάχης» και να επικεντρωθεί περισσότερο στην τεχνολογία, αν θέλει να κερδίσει τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Ο ανώτατος διοικητής του ουκρανικού στρατού δεν κάνει καμία αναφορά στη σχέση του με τον πρόεδρο, ούτε στα δημοσιεύματα για την «καρατόμησή» του. Ωστόσο σχολιάζει για πρώτη φορά δημόσια μια σειρά πολιτικών «οπισθοδρομήσεων» στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Υπενθυμίζεται πως πριν από μερικούς μήνες, σε άρθρο του στον Economist, ο Ζαλούζνι είχε αναφερθεί στο αδιέξοδο της Ουκρανίας στον πόλεμο, παραδεχόμενος επί της ουσίας την αποτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης που είχε ξεκινήσει με μεγάλες φιλοδοξίες. Πολιτικοί αξιωματούχοι στο Κίεβο υποστήριζαν πως με την αντεπίθεση ο ουκρανικός στρατός θα μπορούσε να ανακαταλάβει πολλά από τα εδάφη που έθεσε υπό τον έλεγχό της η Ρωσία μετά την εισβολή. Ορισμένοι μάλιστα ισχυρίζονταν πως θα μπορούσαν να φτάσουν ακόμη και στην Κριμαία.
Τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Η ρωσική γραμμή άμυνας, με τα ναρκοπέδια και το βαρύ πυροβολικό, αποδείχθηκε απροσπέλαστη. Οι ουκρανικές δυνάμεις κατάφεραν να προχωρήσουν μόλις 20 χιλιόμετρα στο νότο, το κύριο επίκεντρο των μαχών. Η ελπίδα πως θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι την ακτή, περίπου 70 χιλιόμετρα μακριά, αποδείχθηκε αβάσιμη.
Η παραδοχή του Ζαλούζνι στον Economist προκάλεσε αντιδράσεις από το γραφείο του Ζαλένσκι. Αξιωματούχοι της ουκρανικής προεδρίας ανέφεραν πως αυτή η συζήτηση απλώς βοήθησε τη Ρωσία.
Το άρθρο στο CNN
Στο νέο άρθρο του στο CNN, είναι ξεκάθαρο πως ο Ζαλούζνι δεν έχει διαφοροποιήσει την άποψή του για την κατάσταση. Επιπλέον προσθέτει πως η στρατιωτική ηγεσία της Ουκρανίας – διαχωρίζοντάς την από την πολιτική – θα πρέπει να λάβει υπόψη μια σειρά από «απογοητεύσεις» μακριά από το πεδίο της μάχης.
Εμμέσως αναφέρεται στην αδυναμία της αμερικανικής κυβέρνησης να περάσει από το Κογκρέσο, εξαιτίας των ενστάσεων από τους Ρεπουμπλικάνους, το νέο στρατιωτικό πακέτο βοήθειας ύψους 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά και στο γεγονός ότι οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή από τον Οκτώβριο έχουν τραβήξει τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας από την Ουκρανία.
Στο άρθρο αντανακλάται η αντίληψη πως η μοίρα της Ουκρανίας τελικά βρίσκεται στα χέρια της, αλλά μια ανησυχητική εσωτερική διαμάχη. Ο Ζαλούζνι αναφέρεται στην απροθυμία της πολιτικής ηγεσίας του Κιέβου να υποστηρίξει την έκκλησή του για μεγαλύτερη επιστράτευση, επισημαίνοντας τη συντριπτική υπεροχή των ρωσικών δυνάμεων σε αριθμό στρατιωτών.
Γράφει χαρακτηριστικά: «Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη μείωση της στρατιωτικής υποστήριξης από τους βασικούς συμμάχους μας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τις δικές τους πολιτικές εντάσεις. Τα αποθέματα των εταίρων μας σε πυραύλους, συστήματα αεράμυνας και πυρομαχικά για το πυροβολικό εξαντλούνται, λόγω της έντασης των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, αλλά και λόγω των παγκόσμιων ελλείψεων».
Και συνεχίζει: «Η Ρωσία, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή έχουν αποσπάσει την προσοχή της διεθνούς προσοχής, μπορεί να επιδιώξει να προκαλέσει περαιτέρω συγκρούσεις σε άλλες περιοχές. Η αδυναμία του καθεστώτος των διεθνών κυρώσεων σημαίνει ότι η Ρωσία, σε συνεργασία με ορισμένες άλλες χώρες, εξακολουθεί να είναι σε θέση να αναπτύξει το στρατιωτικό-βιομηχανικό της συγκρότημα επιδιώκοντας έναν πόλεμο φθοράς εναντίον μας».
«Πρέπει να αναγνωρίσουμε το σημαντικό πλεονέκτημα που απολαμβάνει ο εχθρός στην κινητοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και πώς αυτό συγκρίνεται με την αδυναμία των κρατικών θεσμών στην Ουκρανία να βελτιώσουν τα επίπεδα ανθρώπινου δυναμικού των ενόπλων δυνάμεών μας χωρίς τη χρήση αντιλαϊκών μέτρων. Τέλος παραμένουν τα εμπόδια από τις ατέλειες του ρυθμιστικού πλαισίου στη χώρα μας, καθώς και από τη μερική μονοπώληση της αμυντικής βιομηχανίας. Αυτά οδηγούν σε συμφόρηση στην παραγωγή – σε πυρομαχικά, για παράδειγμα – που βαθαίνουν περαιτέρω την εξάρτηση της Ουκρανίας από τους συμμάχους της για προμήθειες».
Στο άρθρο του ο Ζαλούζνι υπογραμμίζει την ανάγκη να εστιάσει η Ουκρανία στην τεχνολογία. Σε μια κοινωνία που ενδεχομένως διστάζει να θέσει μεγάλο αριθμό νέων ανδρών και γυναικών σε άμεσο κίνδυνο, τα τηλεκατευθυνόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη παρέχουν έναν πιο αποδεκτό τύπο πολεμικής λειτουργίας, εκτιμά.
Η τεχνολογία, γράφει σε άλλο σημείο, «διαθέτει μια αναμφισβήτητη υπεροχή έναντι της παράδοσης», με την αξία της να υπερβαίνει την επανάσταση που έχει φέρει στις πολεμικές επιχειρήσεις και να εκτείνεται στη συνολική προσέγγιση της πολεμικής στρατηγικής. Μόνο το τέλος της «παρωχημένης, στερεοτυπικής σκέψης» μπορεί να βοηθήσει τους σύγχρονους στρατούς να επιτύχουν τη νίκη στον πόλεμο, γράφει.
Το πιο δημοφιλές πρόσωπο στην Ουκρανία
Ο αρχιστράτηγος είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ουκρανικό στράτευμα και έχει τεράστια απήχηση και στην ουκρανική κοινωνία. Μάλιστα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως είναι πολύ πιο δημοφιλής από τον πρόεδρο της Ουκρανίας και παρουσιάζεται πιθανός διάδοχος του Ζελένσκι στην εξουσία.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις, το 88% των Ουκρανών εκφράζει την εμπιστοσύνη τους στον Ζαλούζνι, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για τον Ζελένσκι είναι 62%. Οι δύο άνδρες φαίνεται πως ακολουθούν μια αντίθετη πορεία: Την ώρα που το «άστρο» του Ζελένσκι έχει αρχίσει να ξεθωριάζει εντός και εκτός της χώρας, το «άστρο» του Ζελένσκι δυναμώνει όλο και περισσότερο.
Μάλιστα ο γνωστός αμερικανός δημοσιογράφος Σέιμουρ Χερς ισχυρίστηκε, επικαλούμενος αμερικανούς αξιωματούχους, πως με την έγκριση των ΗΠΑ ο Βάλερι Ζαλούζνι, έχει παρακάμψει τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και έχει ξεκινήσει μυστικές διαπραγματεύσεις με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων Βαλερί Γκερασίμοφ για το ενδεχόμενο μιας συμφωνίας που θα τερματίζει τον πόλεμο.
Οι εκλογές επί του παρόντος απαγορεύονται λόγω στρατιωτικού νόμου. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να διεξαχθούν φέτος. Όταν αυτό συμβεί δεν μπορεί να αποκλειστεί ο Ζαλούζνι να διεκδικήσει τελικά την Προεδρία της Ουκρανίας. Εξάλλου τα προγνωστικά – τουλάχιστον σε αυτή τη φάση – είναι υπέρ του.
