Τίποτα νέο δεν κόμισε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απαντώντας σε ερώτηση που του έκανε δημοσιογράφος στο αεροπλάνο, επιστρέφοντας από το Βερολίνο, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα.
Τα ίδια που απάντησε εν πτήση, τα έχει επαναλάβει δεκάδες φορές, ασχέτως αν ο εν Ελλάδι τύπος εκπλήσσεται κάθε φορά που τα ακούει. Έτσι ούτε το ότι μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα, όχι πρόβλημα, με την Ελλάδα, ούτε το αυτό να γίνει χωρίς την εμπλοκή τρίτου τα δήλωσε πρώτη φορά.
Τα λέει και τα επαναλαμβάνει από το 2003 και δόξα τον Αλλάχ, έχει αλλάξει 6 Έλληνες Πρωθυπουργούς, σαν τα καρό σακάκια που ενίοτε φοράει. Αν αφαιρέσουμε Παπαδήμο, Πικραμένο και Θάνου, που ήταν κάτι σαν «παρενθέσεις», πέρασε από τα χέρια των Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά, Τσίπρα και Μητσοτάκη.
Ο Ερντογάν ήθελε από την αρχή, όταν και ανέλαβε την εξουσία, να επιλύσει τα όσα προβλήματα χωρίζουν τις δυο γειτονικές χώρες. Μην ξεχνάμε τις κουμπαριές και τις προσωπικές σχέσεις που είχε-έχει με πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Όπως ο κουμπάρος πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, η μόνιμα καλεσμένη στις «ενθρονίσεις» Ερντογάν, αδελφή του Κυριάκου Μητσοτάκη, Ντόρα Μπακογιάννη, ο πρώην Δήμαρχος Αθηναίων Δημήτρης Αβραμόπουλος και ουκ έστιν αριθμός άλλων στελεχών της κυβερνώσας παράταξης, που άλλα λένε στο εσωτερικό ακροατήριο κι άλλα πράττουν στα διεθνή φόρα και τις κλειστές διασκέψεις.
Δεν θα μπορούσε, στο πλαίσιο αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μην θέλει κι αυτός να επιλύσει, την μια και μόνη διαφορά για τους περισσότερους, αλλά για τον ίδιο, να μην έχει κανένα πρόβλημα να τα συζητήσει όλα, όπως έχει πει.
Βέβαια το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι όλο το αφήγημα που έχει στηθεί, εν μέρη σωστά και εν μέρη λανθασμένα, της «τουρκοφάγας» εξωτερικής πολιτικής που δένει τα χέρια όσων προσπαθούν καλή τη πίστη να εξομαλύνουν τις διμερείς σχέσεις των δυο χωρών.
Στην Τουρκία δεν υπάρχουν αυτά τα ζητήματα, γιατί «πολιτική» είναι ότι πει ο Τούρκος Πρόεδρος.
«Καζάν-καζάν» συνεργασία
Όμως ο Ερντογάν ενώ, πράγματι, θέλει μια «καζάν-καζάν» συνεργασία με την Ελλάδα, από την άλλη θέλει να έχει το πάνω χέρι σ’ αυτή τη συνεργασία κι όχι να είναι ισότιμη.
Τώρα, σε ότι αφορά την επανάληψη, ώστε να γίνει κατανοητό από την ελληνική πλευρά, ότι στους δυο τρίτος δεν χωρεί, οι λόγοι είναι πολλοί κι ίσως όχι όσους συνήθως φανταζόμαστε.
Μια χωρίς μεσάζοντες διαπραγμάτευση, σημαίνει πρώτα απ’ όλα εμπιστοσύνη. Είναι η πιο δύσκολη φάση σε μια εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση αλλά η πιο ουσιαστική για να γίνει το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Θεωρώντας ο Τούρκος Πρόεδρος ότι έχει τις ικανότητες να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Μητσοτάκη, αν δεν το έχει κάνει ήδη μέσα από τις συναντήσεις που είχαν μέχρι τώρα, θέλοντας έτσι να μπει στο «ψαχνό» των διαπραγματεύσεων.
Αν αφήσουμε απ’ έξω τα όσα κατά καιρούς γράφονται για τον Ερντογάν στην Ελλάδα, η πραγματικότητα, διαπιστωμένη από συνομιλητές του, είναι ότι είναι ευθύς, ειλικρινείς και άκρως πολιτικό όν. Το αν συμφωνεί κανείς ή όχι με όσα λέει, αυτό αφορά τους άλλους κι όχι τον ίδιο.
Μιας και μιλήσαμε για εμπιστοσύνη, ο Ερντογάν δεν εμπιστεύεται τη Δύση και την διπλωματία της. Θεωρεί ότι η πολιτική της έχει πολλά στοιχεία αποικιοκρατίας, όχι και άδικα πολλές φορές, και πάντα λειτουργεί με δυο μέτρα και δυο σταθμά προασπίζοντας τα αποικιοκρατικά της συμφέροντά.
Για τη Δύση ο Ερντογάν πιστεύει επίσης ότι λειτουργεί στη λογική του αγγλοσαξονικού «διαίρει και βασίλευε» οπότε δεν θεωρεί ότι μπορούν να είναι αξιόπιστοι διαμεσολαβητές σε μια προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων Ελλάδας Τουρκίας.
Είναι αλήθεια ότι όπου μεσολάβησαν οι «δυτικοί» συνήθως πρώτα προασπίζουν τα συμφέροντα τους και μετά τα συμφέροντα των υπό διαπραγμάτευση χωρών. Αυτό πολλές φορές έχει ως αποτέλεσμα την εκτόνωση των εντάσεων για μικρό χρονικό διάστημα και μετά φτου και πάλι από την αρχή.
Θέλει απευθείας έναν ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο με την Ελλάδα ο Ερντογάν
Στο πλαίσιο αυτό ο Ερντογάν επιθυμεί να έχει απευθείας έναν ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο με την Ελλάδα, αναμένοντας να ξεπεραστούν οι όποιες «αγκυλώσεις» θεωρεί ότι υπάρχουν στο διμερή διάλογο.
Έχοντας καταλάβει ο Τούρκος Πρόεδρος το πως λειτουργεί ο Μητσοτάκης, με τα «γυμνάσια» που του έχει κάνει, τον θεωρεί «έτοιμο» για να πάνε τα πράγματα παρά κάτω στις διμερείς διαφορές.
Το είπε εξάλλου και επιστρέφοντας από το Βερολίνο το Σάββατο μιλώντας σε δημοσιογράφους στο προεδρικό αεροσκάφος. Θα τα συζητήσουμε στη διάσκεψη συνεργασίας που θα έχουμε. Ελπίζω ότι θα γίνουν ακριβώς όπως τα είπε [σ.σ. ο Μητσοτάκης] και οι σχέσεις μας με την Ελλάδα θα φτάσουν σε ένα καλύτερο σημείο».
Εδώ η φαντασία μπορεί να καλπάσει, για τα όσα θα συζητηθούν στην Αθήνα στις 7 Δεκεμβρίου, στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας των δυο χωρών. Σίγουρα κάτι παραπάνω ξέρει ο Ερντογάν για το τι του έχει πει ο Μητσοτάκης και τι περιθώρια έχει για να γίνουν τα επόμενα βήματα στην εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Πάντως οι μέχρι τώρα πληροφορίες για την αποστολή των υπουργών που θα συνοδέψουν τον Τούρκο Πρόεδρο στην Αθήνα, δεν αναφέρουν το όνομα του Υπουργού Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ. Αυτό αν ισχύει σημαίνει πολλά τα οποία θα αναλυθούν κάποια άλλη στιγμή, γιατί έχουν ιδιαίτερη σημασία στο διάλογο που έχει ξεκινήσει ήδη.
