Στην Αμερικανίδα γεωλόγο και ωκεανογράφο Marie Tharp είναι αφιερωμένο το σημερινό Doodle της Google.
H Marie Tharp (30 Ιουλίου 1920 – 23 Αυγούστου 2006) σε συνεργασία με τον Μπρους Χήζεν, δημιούργησε τον πρώτo επιστημονικό χάρτη του Ατλαντικού Ωκεανού. Η εργασία της Tharp αποκάλυψε την παρουσία της Μεσοατλαντικής ράχης, προκαλώντας μια ριζική αλλαγή θεωρίας στις επιστήμες της Γης, που οδήγησε στην αποδοχή της θεωρίας της τεκτονικής των πλακών και μετατόπισης των ηπείρων.
Η Tharp γεννήθηκε στο Ιψιλάντι του Μίσιγκαν και ήταν μοναχοπαίδι. Η μητέρα της, Μπέρθα, ήταν δασκάλα της Γερμανικής και της Λατινικής γλώσσας. Ο πατέρας της, Γουίλιαμ, κατασκεύαζε χάρτες ταξινόμησης εδαφών για το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ.
Παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν για το μεταπτυχιακό της στη γεωλογία πετρελαίου – αυτό ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό δεδομένου ότι λίγες γυναίκες εργάστηκαν στην επιστήμη αυτή την περίοδο.
Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1948 και έγινε η πρώτη γυναίκα που εργάστηκε στο Γεωλογικό Παρατηρητήριο Lamont όπου συνάντησε τον γεωλόγο Bruce Heezen με τον οποίο και συνεργάστηκαν.
Στην αρχική τους συνεργασία χρησιμοποίησαν φωτογραφικά δεδομένα για να εντοπίσουν ένα αεροσκάφος που καταρρίφθηκε κατά το Β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Heezen συγκέντρωνε δεδομένα για τα βάθη του Ατλαντικού, τα οποία η Τharp χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει χάρτες του μυστηριώδους πυθμένα του ωκεανού. Νέα ευρήματα από ήχους σόναρ τη βοήθησαν να ανακαλύψει την κορυφογραμμή του Μεσοατλαντικού.
O Heezen όμως, τα απέρριψε ως «γυναικεία φλυαρία».
Ωστόσο, υπό την καθοδήγηση της Tharp, ο Heezen τελικά στράφηκε στις εναλλακτικές θεωρίες των τεκτονικών πλακών και της μετατόπισης των ηπείρων, και δημοσίευσαν το πρώτο τους φυσιογραφικό χάρτη του Βορείου Ατλαντικού, το 1957.
Παρ ‘ όλα αυτά, το όνομα της Tharp δεν εμφανίζεται σε καμία από τα σημαντικά επιστημονικά άρθρα σχετικά με τις λιθοσφαιρικές πλάκες, τα οποία δημοσίευσαν ο Heezen και άλλοι μεταξύ του 1959 και του 1963. Στη συνέχεια, σε συνεργασία με τον Αυστριακό ζωγράφο τοπίων Χάινριχ Μπέραν, δημοσίευσαν τον χάρτη τους ολόκληρου του ωκεανού το 1977.
Μετά τον θάνατο του Heezen, η Τharp συνέχισε να υπηρετεί τη σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια μέχρι το 1983, μετά από όπου λειτούργησε μία επιχείρηση διανομής χαρτών στη Νότια Nαϊακ κατά τη διάρκεια της συνταξιοδότησης της.
Η Tharp δώρησε τη συλλογής χαρτών της και τις σημειώσεις της στο Τμήμα Χαρτών και Γεωγραφίας της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου το 1995. Το 1997 έλαβε διπλή τιμή από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, όπου ονομάστηκε μία από τις τέσσερις μεγαλύτερες χαρτογράφους του 20ου αιώνα και το έργο της συμπεριλήφθηκε σε μια έκθεση για τον εορτασμό της 100ης επετείου του τμήματος Γεωγραφίας και Χαρτών.
Το 2001, η Tharp τιμήθηκε με το πρώτο ετήσιο Λαμόντ-Ντόχερτι Βραβείο Κληρονομιάς για το έργο της ως πρωτοπόρος της ωκεανογραφίας.
