Ο Σινάν Ογκάν είναι ο απρόσμενος ρυθμιστής της πολιτικής σκηνής στην Τουρκία, μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 14ης Μαΐου.
Οι δύο υποψήφιοι για την προεδρία, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Κεμάλ Κιλιτσνάρογλου, θέλουν ξαφνικά να μιλήσουν με τον μέχρι πρότινος ελάχιστα γνωστό εθνικιστή πολιτικό, που ήρθε τρίτος στον α’ γύρο της αναμέτρησης.
Ο Ογκάν, σύμφωνα με ανάλυση του Politico, μετατράπηκε σε δυνητικό «βασιλιά» εν μία νυκτί. Ερντογάν και Κιλιτσντάρογλου χρειάζονται την υποστήριξη των 2,8 εκατομμυρίων ψηφοφόρων του – περίπου 5,2% των ψήφων – ενόψει του β’ γύρου στις 28 Μαΐου
Η ομάδα του Κιλιτσντάρογλου δήλωσε τη Δευτέρα (15/5) ότι οι πρώτες συνομιλίες τους με τον Ογκάν έδειξαν ότι υπήρχε περιθώριο συνεργασίας.
Ο ισλαμιστής λαϊκιστής Ερντογάν αναδείχτηκε νικητής στον α’ γύρο των εκλογών με 49,51% (27,1 εκατομμύρια ψήφοι), αλλά όλα θα κριθούν στον β’ γύρο, καθώς δεν κατάφερε να εξασφαλίσει το 50% που απαιτείται για να σχηματίσει κυβέρνηση. Σε απόσταση αναπνοής βρέθηκε ο αντίπαλός του Κιλιτσνάρογλου, λαμβάνοντας 44,88% (24,6 εκατομμύρια ψήφοι).
Ουσιαστικά, θα μπορούσε να πει κανείς πως ο Ογκάν θεωρείται ο πραγματικός κερδισμένος του α’ γύρου, αντικατοπτρίζοντας εν μέρει τη μετατόπιση ενός σημαντικού τμήματος του εκλογικού σώματος στη γειτονική χώρα προς τα άκρα.
Η επικείμενη αναμέτρηση έχει δώσει ισχυρό πλεονέκτημα στον Ογκάν και το κόμμα του «Προγονική Συμμαχία», καθώς τόσο ο Ερντογάν όσο και ο Κιλιτσντάρογλου έχουν δει τα οφέλη από την αξιοποίηση του εθνικιστικού κύματος της Τουρκίας στις εκλογές.
Ένας «επαναστάτης εθνικιστής»
Με καταγωγή από την ανατολική πόλη Iğdır, κοντά στα αρμενικά σύνορα, ο Ογκάν υπήρξε «ζωηρός επαναστάτης» στο εθνικιστικό κίνημα. Είναι πρώην βουλευτής, ο οποίος εκδιώχθηκε από το MHP, τους εθνικιστές συμμάχους του Ερντογάν.
Στρατηγικά, υποστηρίζει την επιστροφή των Σύριων προσφύγων και επιμένει ότι δεν πρέπει να δοθούν παραχωρήσεις στα κουρδικά κόμματα, που συνδέονται με τρομοκρατικές ομάδες.
«Από την αρχή, φαινόταν ότι οι εκλογές θα καταλήξουν σε δεύτερο γύρο και οι Τούρκοι εθνικιστές και οι υποστηρικτές του Ατατούρκ θα είναι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων στον δεύτερο γύρο», είπε ο Ογκάν μιλώντας στους δημοσιογράφους τη νύχτα μετά των εκλογών, καθώς γίνονταν γνωστά τα αποτελέσματα.
Ο Ερντογάν, διαθέτει ήδη μια συμμαχία με το εθνικιστικό κόμμα MHP ως κύριο εταίρο του συνασπισμού, ενώ η υποστήριξη στο κυβερνών του κόμμα ΑΚ μειώνεται. Ο 69χρονος πρόεδρος διεξήγαγε μια σαφώς εθνικιστική εκστρατεία, τονίζοντας τη στρατιωτική ικανότητα της χώρας, την αμυντική βιομηχανία και την πίεση για μεγαλύτερη ενεργειακή αυτάρκεια.
Ομοίως, ο Κιλιτσντάρογλου έχει συνεργαστεί με το Καλό Κόμμα για τον φετινό προεδρικό διαγωνισμό, προσπαθώντας παράλληλα να εκμεταλλευτεί το εθνικιστικό πνεύμα πολλών πολιτών της Τουρκίας.
Οι 14 ημέρες φήμης
Όσον αφορά τις επαναληπτικές εκλογές της 28ης Μαΐου, τουρκικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο Ογκάν έλαβε τηλεφωνήματα τόσο από τον Κιλιτσντάρογλου όσο και από τον πρώην πρωθυπουργό Binali Yıldırım, ενός από τα «δυνατά χαρτιά» του Ερντογάν στο AK.
Ενώ ο «Σουλτάνος» έχει συνάψει συμμαχία με το κουρδικό ισλαμιστικό ριζοσπαστικό κόμμα HÜDA-PAR, δεν είναι κρίσιμο στις εκλογές, λόγω του μικρού αριθμού των ψηφοφόρων του.
Το δύσκολο ερώτημα θα είναι εάν ο Ογκάν – και κυρίως οι υποστηρικτές του – μπορούν πραγματικά να πιστέψουν στον Κιλιτσντάρογλου. Πάντως, ο κόσμος τώρα περιμένει τον Ογκάν να… απολαύσει τις 14 ημέρες φήμης του, σύμφωνα με το Politico.
Ο αρψηγός της αντιπολίτεσυης έχει λάβει πολύ ισχυρή υποστήριξη από το φιλοκουρδικό κόμμα HDP, το οποίο τον βοήθησε να κερδίσει τεράστιες πλειοψηφίες σε ανατολικές πόλεις όπως το Ντιγιάρμπακιρ και το Βαν, ενώ δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο την κουρδική υποστήριξη στον β’ γύρο με μια «εύθραυστη» εθνικιστική συμμαχία.
Στις δημόσιες δηλώσεις του, ο Ογκάν είναι εξαιρετικά προσεκτικός στο ζήτημα των Κούρδων συμμάχων του Ερντογάν και του Κιλιτσντάρογλου. Ωστόσο, υποστήριξε ότι η θέση του ήταν πιο λεπτή από το να ζητήσει απλώς από έναν εταίρο να μην συνεργαστεί με κουρδικά κόμματα.
«Θέσαμε αρχές. Μία από αυτές τις αρχές ήταν να αποστασιοποιούμαστε από άλλα κόμματα που δεν μένουν μακριά από τρομοκρατικές οργανώσεις. Από την αρχή, ήμουν ενάντια στην ιδέα ότι το HDP και το HÜDA-PAR είναι το κλειδί για την πολιτική.
