«Αν ένας από τους 120 πρόσφυγες κάνει το λάθος, αυτό παίρνει μεγαλύτερη έκταση στα ΜΜΕ από τους υπόλοιπους 119 που τα κάνουν όλα σωστά». Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν συχνά τα ΜΜΕ, πυροδοτώντας -είτε ηθελημένα είτε άθελά τους- ξενοφοβικές αντιδράσεις. Μία φράση που ειπώθηκε στο πλαίσιο της εξιστόρησης του τρόπου με τον οποίο μία μικρή πόλη της Ισπανίας κατάφερε να ξεπεράσει την αρχική φοβία και να ενσωματώσει μετανάστες.
Ο λόγος για το Μοντερόζο, μία πόλη με πληθυσμό 3.600 κατοίκων, η οποία κλήθηκε να φιλοξενήσει 120 πρόσφυγες που είχαν διαφύγει από τον τόπο τους για να γλιτώσουν από τη βία και την πολιτική αστάθεια. Πλέον, όμως, οι αιτούντες άσυλο -πολλοί εκ των οποίων έχουν καταγωγή από το Μάλι- χαιρετίζονται εγκάρδια από τους αρχικά ανήσυχους κατοίκους της μικρής πόλης στην περιοχή της Γαλικίας.
«Δεν είναι εγκληματίες ή κακοί άνθρωποι»
Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «The Guardian», το ταξίδι τους είχε ξεκινήσει μήνες νωρίτερα και περίπου 3.000 χιλιόμετρα μακριά. Αφού διένυσαν μία από τις πιο θανατηφόρες μεταναστευτικές οδούς του κόσμου, έφτασαν στα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στην ηπειρωτική χώρα.
Πρόκειται για την πρώτη άφιξη αιτούντων άσυλο σε αυτή τη μικρή ισπανική πόλη. «Είδαμε ότι κάποιοι στην πόλη είχαν αρχίσει να τους στιγματίζουν- ο κόσμος είχε αρχίσει να γίνεται λίγο νευρικός», δήλωσε ο Balbino Martínez, πρόεδρος του τοπικού ποδοσφαιρικού συλλόγου Sociedad Deportiva Monterroso.
«Θέλουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους πρόσφυγες αλλά και να ηρεμήσουμε την ατμόσφαιρα», πρόσθεσε.
{https://www.instagram.com/p/C_0YYh4NCiZ/?hl=el}
Έτσι, ο σύλλογος ανέλαβε αμέσως δράση, βγάζοντας μια ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι ήταν πρόθυμος να κάνει οτιδήποτε χρειαστεί για να διευκολύνει την άφιξη αυτών των νεοφερμένων, από το να τους επιτρέψει την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του μέχρι να ξεκινήσει μια εκστρατεία συλλογής ρούχων.
«Θέλαμε να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι πρόκειται για ανθρώπους που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να επιβιώσουν, για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή», δήλωσε ο Martínez. «Δεν είναι εγκληματίες ή κακοί άνθρωποι».
Αντίθετα, ο σύλλογος τόνισε ότι η άφιξη δεκάδων νέων ανθρώπων, όλοι πρόθυμοι να εργαστούν, ήταν μια τεράστια ευκαιρία σε μια περιοχή που διαρκώς αποψιλωνόταν. «Δεν πρόκειται για φιλανθρωπία, αλλά για τη δημιουργία ευκαιριών», σημειώνεται στην ανακοίνωση.
https://www.instagram.com/p/C_ikr-xtuGL/?hl=el
Πρωτοσέλιδο σε όλη την Ισπανία
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συντριπτικά θετική, δήλωσε ο Martínez, ενώ πολλοί σύντομα συνέβαλαν με τις δικές τους ιδέες για το πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν.
Αυτό που ακολούθησε έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη την Ισπανία. Ο πρώτος αγώνας πρωταθλήματος του συλλόγου περιλάμβανε ένα αφιέρωμα στους νέους γείτονες, προσφέροντάς τους δωρεάν εισιτήρια για τη σεζόν, ενώ ένας κομμωτής προσέφερε δωρεάν κούρεμα και άλλοι τους προσκάλεσαν για καφέ.
Ο ρόλος των ΜΜΕ
Τα ΜΜΕ έσπευσαν να αντιπαραβάλουν την αλληλεγγύη της πόλης με τις προσπάθειες της ακροδεξιάς να δαιμονοποιήσει τους αιτούντες άσυλο.
Ο συντηρητικός δήμαρχος της πόλης, Eloy Pérez, ήταν ένας από εκείνους που είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους στην άφιξή τους, περιγράφοντας τον αριθμό των ανθρώπων που μεταφέρονται ως «δυσανάλογο» και ανησυχώντας για την επιβάρυνση των τοπικών πόρων, παρά τη δέσμευση της κεντρικής κυβέρνησης ότι θα καλύψει όλα τα σχετικά έξοδα – όπως είχε κάνει και με την άφιξη των ουκρανών προσφύγων.
Περίπου 10 ημέρες αφότου το Μοντερόζο άρχισε να υποδέχεται τους νέους γείτονές του, ο Martínez τους περιέγραψε ως πρόθυμους να ενσωματωθούν. «Πρόκειται για ανθρώπους που ήρθαν για να εργαστούν, αγωνίζονται να μάθουν τη γλώσσα, να προσαρμοστούν. Χαιρετούν τους πάντες», είπε. «Δίνουν το παράδειγμα για εμάς».
Είχε ενθουσιαστεί όταν είδε τις προσπάθειες της πόλης να προβάλλονται σε ειδήσεις σε όλη τη χώρα. «Επειδή, στο τέλος της ημέρας, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι συχνά γεμάτα με αρνητικές ειδήσεις», δήλωσε ο Martínez. «Για παράδειγμα, αν ένας από αυτούς τους 120 πρόσφυγες καταλήξει να έχει κάποιο πρόβλημα, αυτό θα δημοσιευτεί περισσότερο από τους 119 που κάνουν τα πάντα σωστά».
Παρόμοιες προσπάθειες γίνονται σε πολλές πόλεις της Ισπανίας που έχουν ανοίξει τις πόρτες τους στους αιτούντες άσυλο που αποβιβάζονται στα Κανάρια Νησιά. «Όλοι μας συγχαίρουν, καθώς εμείς είμαστε αυτοί που βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας», δήλωσε ο Martínez. «Αλλά πόσες από αυτού του είδους τις πρωτοβουλίες δεν αναφέρονται ποτέ;».
«Η μουσική ήταν ένας τρόπος να γεφυρώσουμε πολιτισμούς και χώρες»
Μεταξύ των πρωτοβουλιών που ξεκίνησαν οι άνθρωποι στο Μοντερόζο ήταν και μια φιέστα, με τους παραδοσιακούς χορούς και τη μουσική της περιοχής. «Θέλαμε να τους δείξουμε ότι είναι ευπρόσδεκτοι», δήλωσε η Tatiana De Azevedo, πρόεδρος της Asociación Sociocultural Falcatrueiros de Monterroso, η οποία εργάζεται για τη διατήρηση της παραδοσιακής μουσικής και του πολιτισμού της Γαλικίας.
«Θέλαμε επίσης να δείξουμε στην πόλη -όπου είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι εναντίον της άφιξής τους- ότι είναι άνθρωποι όπως όλοι οι άλλοι», είπε. «Η μουσική ήταν ένας τρόπος να γεφυρώσουμε πολιτισμούς και χώρες».
Η ίδια και οι υπόλοιποι παρακολουθούσαν με ευχαρίστηση καθώς μερικοί από τους νεοαφιχθέντες συμμετείχαν, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις τους σε όργανα όπως η pandereta και χορεύοντας la muiñeira. «Μας βοήθησε επίσης να γνωριστούμε μεταξύ μας», δήλωσε η De Azevedo. «Υπήρχαν κάποιοι που, νομίζω, προσπάθησαν να ενσταλάξουν λίγο φόβο στους κατοίκους. Αλλά τώρα, όταν αυτοί οι τύποι περπατούν στην πόλη, βλέπεις όλους – νέους και ηλικιωμένους – να τους χαιρετούν».
Κατά κάποιο τρόπο, είδε τη θερμή υποδοχή ως φυσική προσαρμογή σε μια περιοχή που έχει από καιρό σημαδευτεί από τη μετανάστευση. «Εδώ στην πόλη μας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πήγαν στη Γερμανία, στην Ελβετία, στην Αργεντινή», δήλωσε η De Azevedo, της οποίας οι παππούδες και οι γιαγιάδες μετακόμισαν στη βόρεια Γαλλία τη δεκαετία του 1970 σε αναζήτηση εργασίας. «Τώρα συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Άλλοι έρχονται στη χώρα μας επειδή είναι λίγο καλύτερα από άλλες. Αλλά κανείς μας δεν είναι ποτέ σίγουρος ότι δεν θα χρειαστεί να πάρει μια βαλίτσα και να φύγει», είπε.
«Και ελπίζουμε ότι θα έχουμε και εμείς κάποιον εκεί να μας βοηθήσει»…
