Από την Δευτέρα έως σήμερα, η Χαμάς έριξε περισσότερες από 1.000 ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ, ωστόσο ελάχιστες από αυτές πέρασαν από το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας της χώρας.
Την προστασία αυτή, οι Ισραηλινοί την χρωστούν στον Iron Dome (Σιδηρούς Θόλος), την αντιπυραυλική ασπίδα που προστατεύει τα σύνορα του Ισραήλ από το 2011. Κατά την τελευταία επίθεση της Χαμάς, ο Σιδηρούς Θόλος κατάφερε να αναχαιτίσει περίπου 850 από τις 1.000 ρουκέτες των Παλαιστινίων, ενώ γύρω στις 200 ρουκέτες έπεσαν στην πλευρά του παλαιστινιακού θύλακα.
Πώς λειτουργεί
Ο Σιδηρούς Θόλος είναι το πλέον εξελιγμένο σύστημα αντιπυραυλικής προστασίας παγκοσμίως, απαρτίζοντας μία αντιπυραυλική «ομπρέλα» αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το ποσοστό επιτυχίας του συστήματος ξεπερνά το 90%, έχοντας καταφέρει να εξουδετερώσει χιλιάδες ρουκέτες από τη Γάζα, η πορεία των οποίων θα τις οδηγούσε σε κατοικημένες περιοχές.
Μπορεί να αναχαιτίζει και να καταστρέφει πυραύλους μικρού βεληνεκούς καθώς και οβίδες πυροβολικού από απόσταση 4 μέχρι και 70 χιλιομέτρων.
Είναι σχεδιασμένο για να υπολογίζει το ακριβές σημείο που πρόκειται να πλήξει μια εχθρική ρουκέτα. Αφού ανιχνεύσει την πορεία της, την «κλειδώνει» στο ραντάρ και στη συνέχεια εκτοξεύει πύραυλο για να την καταστρέψει.
Με βάση μια λίστα προκαθορισμένων στόχων τους οποίους προστατεύει, ο Σιδηρούς θόλος εκτιμά εάν η ρουκέτα θα πλήξει καίριας σημασίας σημείο (κρίσιμες εγκαταστάσεις, κατοικημένη περιοχή). Σε αυτή την περίπτωση, εκτοξεύει πύραυλο για να την αναχαιτίσει.
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία του Σιδηρούν Θόλου, τη δημόσια επιχείρηση «Rafael Defense Systems», το σύστημα μπορεί να λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες, ενώ έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίζει πολλαπλές απειλές ταυτόχρονα.
Κάθε πυροβολαρχία, που επανδρώνεται από περίπου 100 χειριστές, θεωρείται πως είναι ικανή να προστατέψει μία αστική περιοχή έκτασης περίπου 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Η κάθε μια από τις πυροβολαρχίες απαρτίζεται από μία μονάδα ραντάρ και τρεις εκτοξευτήρες, με τον κάθε εκτοξευτήρα να περιέχει 20 πυραύλους αναχαίτισης.
Ένα σύστημα «Iron Dome» αποτελείται από τρία βασικά τμήματα: το σύστημα ραντάρ, το σύστημα ελέγχου πυρός και τη μονάδα εκτόξευσης πυραύλων, από όπου και εκτοξεύονται τα βλήματα.
Όταν ανιχνευθεί ένας πύραυλος, το ραντάρ παρακολουθεί την πορεία και την ταχύτητά του, μεταδίδοντας τα δεδομένα στο σύστημα ελέγχου πυρός, το οποίο με τη σειρά του προσδιορίζει με ακρίβεια το πιθανό σημείο πρόσκρουσης.
Η ιστορία του
Ο Σιδηρούς Θόλος χρησιμοποιείται από το Ισραήλ τα τελευταία 10 περίπου χρόνια, για να προστατεύει τους πολίτες της χώρας από εισερχόμενες ρουκέτες.
Το πλέον εξελιγμένο και «έξυπνο» σύστημα αντιπυραυλικής προστασίας που έχει αναπτύξει η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ, δημιουργήθηκε το 2006, κατά τις εχθροπραξίες ανάμεσα στο Ισραήλ και την ισλαμιστική Χεζμπολάχ, που εδρεύει στο νότιο Λίβανο.
Τότε, η Χεζμπολάχ είχε προκαλέσει τεράστιες ζημιές στη χώρα, ενώ είχε σκοτώσει δεκάδες Ισραηλινούς με τις μαζικές εκτοξεύσεις ρουκετών της (εκτιμάται πως έφτασαν τις τέσσερις χιλιάδες).
Έτσι, ένα χρόνο αργότερα, η κυβέρνηση ανέθεσε στην «Rafael Advanced Defense Systems», την ανάπτυξη ενός συστήματος αντιπυραυλικής προστασίας.
Στις αρχές του 2011, το σύστημα ανέλαβε επισήμως τα καθήκοντά του, ενώ δοκιμάστηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο του ίδιου έτους, αναχαιτίζοντας έναν πύραυλο που εκτοξεύτηκε κατά της Μπιρσίμπα.
«Οι Παλαιστίνιοι πίστευαν αρχικά ότι ο Σιδηρούς Θόλος ήταν ένα αποτυχημένο σύστημα επειδή έβλεπαν ότι πολύ συχνά δεν αναχαίτιζε τους πυραύλους που εκτοξεύονταν από τη Γάζα», είχε πει το 2013 στο «Βήμα» ο Αβι Μέλαμεντ, ανεξάρτητος ισραηλινός αναλυτής ειδικός στη Μέση Ανατολή και στις υπηρεσίες πληροφοριών.
«Δεν γνώριζαν ότι κάθε συστοιχία του αντιπυραυλικού συστήματος είναι προγραμματισμένη ώστε να αναχαιτίζει μόνο τους πυραύλους που πρόκειται να πλήξουν κατοικημένες περιοχές. Κάθε αναχαιτιστικός πύραυλος κοστίζει 62.000 δολάρια (47.000 ευρώ)», πρόσθεσε.
