Το δικό του μήνυμα για την τραγική κατάληξη των πέντε επιβαινόντων του υποβρυχίου Titan θέλησε να στείλει ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, Μπόρις Τζόνσον σε άρθρο του στη Daily Mail, λέγοντας ότι χάθηκαν γιατί «ξεπέρασαν τα σύνορα της ανθρώπινης γνώσης».
«Και έτσι τελείωσε, όπως ξέραμε ότι θα τελείωνε – όπως η ίδια η ιστορία του Τιτανικού. Για μέρες προσπαθούσαμε να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα. Τροφοδοτήσαμε τη φαντασία μας με την είδηση του ήχου που ακούστηκε, μας ενθουσίασε η σκέψη ότι ο θρυλικός Γάλλος κυβερνήτης Paul-Henri Nargeolet είχε ξεφύγει από κάθε είδους προηγούμενες υποβρύχιες κρίσεις.
Στην πραγματικότητα, στις καρδιές μας, ξέραμε ότι και οι πέντε γενναίες ψυχές στο Titan OceanGate ήταν νεκρές. Φαίνεται τώρα ότι οι ακουστικοί ανιχνευτές του αμερικανικού ναυτικού είχαν ακούσει τον θόρυβο της έκρηξης πριν από την Κυριακή και φοβήθηκαν τα χειρότερα. Το μυστήριο τελείωσε και η ηθικοποίηση αρχίζει.
Τι είναι ο Τιτανικός; Ποιο είναι το νόημα αυτής της καταστροφής της 15ης Απριλίου 1912 που εξακολουθεί να έχει τέτοιες εμμονές με τα ανθρώπινα όντα, που είναι διατεθειμένα να ρισκάρουν τη ζωή τους μόνο και μόνο για να πάνε να δουν το ναυάγιο; Ο Τιτανικός είναι μια από τις πιο ισχυρές μεταφορές του σύγχρονου κόσμου», ανέφερε ο Τζόνσον και πρόσθεσε:
«Είναι το χαρακτηριστικό σύμβολο της ανθρώπινης φιλοδοξίας και υπερηφάνειας και δείχνει πώς μπορεί να καταστραφεί από τα στοιχεία (σ.σ. της φύσης.) Είναι ένας μύθος για το πώς ένα υποτιθέμενο αβύθιστο κομμάτι λαμπερής και πολυτελούς νέας τεχνολογίας – κατασκευασμένο από 50.000 τόνους χάλυβα – θα μπορούσε να σπάσει από κάτι καθόλου πιο περίπλοκο… ένα «κομμάτι» παγωμένου νερού».
Όταν σκεφτόμαστε τον Τιτανικό, θυμόμαστε τις αιώνιες τραγικές αλήθειες: ότι η ύβρις προσκαλεί τη νέμεση, ότι ο άνθρωπος προτείνει και ο Θεός διαθέτει, ότι τα μονοπάτια της δόξας οδηγούν στον τάφο – και ότι κανένα ποσό χρημάτων δεν μπορεί να σε βοηθήσει να εξαπατήσεις τον θάνατο».
Astor, Straus, Guggenheim: κατέβηκαν με τις λευκές τους γραβάτες και έφτυσαν στα παγωμένα νερά μαζί με όλους τους άλλους. Ως μια ιστορία θεϊκής ανταπόδοσης για την ανθρώπινη υπερβολική αυτοπεποίθηση, ο Τιτανικός είναι η πιο συναρπαστική ιστορία από τον Πύργο της Βαβέλ.
Λυπούμαστε για όλους αυτούς και μας πληγώνει η ιστορία του 19χρονου Suleman Dawood, ο οποίος ήταν νευρικός αλλά ήθελε να βεβαιωθεί ότι ο πατέρας του θα είχε μια υπέροχη Ημέρα του Πατέρα.
Βλέπουμε την τραγωδία και βλέπουμε τις ειρωνείες. Πήγαν να παρακολουθήσουν αυτή την έρημη έκθεση της ματαιοδοξίας των ανθρώπινων επιθυμιών και απέδειξαν τραγικά το νόημα», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μπόρις Τζόνσον.
