Ο Τιτανικός εξακολουθεί να περιβάλλεται από πολλά μυστήρια, παρόλο που έχουν περάσει πάνω από 112 χρόνια από τότε που βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 15 Απριλίου 1912 μετά από σύγκρουση με ένα παγόβουνο κατά το παρθενικό ταξίδι του από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη.
Ένα από αυτά τα «μυστικά», αποτελεί η μυστική τοποθεσία στις ΗΠΑ, στην οποία είναι φυλαγμένα αντικείμενα που ανασύρθηκαν από το ναυάγιο του Τιτανικού και τα οποία δεν βλέπουν συχνά το φως της δημοσιότητας. Μεταξύ αυτών είναι μια τσάντα φτιαγμένη από δέρμα αλιγάτορα και μερικά μικροσκοπικά φιαλίδια αρώματος που εξακολουθούν να αναδύουν έντονη οσμή.
Η ακριβής τοποθεσία της αποθήκης όπου φυλάσσονται, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό, λόγω της μεγάλης αξίας του περιεχομένου της, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του BBC. «Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι βρίσκεται κάπου στην Ατλάντα της Τζόρτζια, στις ΗΠΑ», όπως αναφέρεται.
Πάντως, το βρετανικό Μέσο είχε την ευκαιρία να μπει στην εν λόγω εγκατάσταση και να ανακαλύψει τις ιστορίες που κρύβονται πίσω από μερικά από αυτά τα αντικείμενα.
Η τσάντα από αλιγάτορα που ανασύρθηκε από τον Τιτανικό
«Είναι μια πραγματικά όμορφη, μοντέρνα μικρή τσάντα» λέει η Τομασίνα Ρέι διευθύντρια συλλογών για την RMS Titanic, την εταιρεία που έχει ανακτήσει αυτά τα αντικείμενα. Η αμερικανική εταιρεία έχει τα δικαιώματα διάσωσης του πλοίου και με την πάροδο των ετών έχει ανασύρει 5.500 αντικείμενα από τον τόπο του ναυαγίου, μια επιλογή από τα οποία εκτίθεται σε όλο τον κόσμο.
Η τσάντα είναι φτιαγμένη από δέρμα αλιγάτορα, που έχει επιβιώσει δεκαετίες στα βάθη του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Τα αντικείμενα μέσα της έχουν επίσης διατηρηθεί, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες της ζωής της ιδιοκτήτριά της, μίας επιβάτιδος τρίτης θέσης ονόματι Μάριαν Μίνγουελ.
«Ήταν μια 63χρονη μοδίστρα, ταξίδευε στις ΗΠΑ για να βρεθεί με την κόρη της που είχε μείνει πρόσφατα χήρα», εξηγεί η Τομασίνα. Ανάμεσα στα αναμνηστικά που υπήρχαν στο εσωτερικό της τσάντας, ήταν και μια ξεθωριασμένη φωτογραφία που πιστεύεται ότι ήταν της μητέρας της Μινγουέλ.
Ακόμη, υπήρχαν έγγραφα που θα χρειαζόταν για τη νέα της ζωή στην Αμερική, συμπεριλαμβανομένης μιας χειρόγραφης συστατικής επιστολής από τον πρώην ιδιοκτήτη του σπιτιού της στο Λονδίνο.
«Η κάρτα ιατρικού ελέγχου της ήταν επίσης μέσα, καθώς όλοι οι επιβάτες της τρίτης θέσης έπρεπε να αποδείξουν ότι δεν έφερναν ασθένειες από τις ΗΠΑ. Αλλά, αυτό το λερωμένο από το νερό έγγραφο αποκαλύπτει μια τραγική τροπή της μοίρας», σημειώνει η Τομασίνα.
Η Μάριαν Μινγουέλ είχε κλείσει θέση στο «Majestic», ένα άλλο πλοίο της White Star Line. Ωστόσο, αυτό δεν απέπλευσε και «το έγγραφο δείχνει ότι η Μίνγουελ μεταφέρθηκε στον Τιτανικό και έγινε ένας από τους 1.500 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους. Το να μπορούμε να πούμε την ιστορία της και να έχουμε αυτά τα αντικείμενα είναι πολύ σημαντικό. Διαφορετικά είναι απλώς ένα ακόμη όνομα στη λίστα».
Τα αρώματα που μυρίζουν ακόμη και η σαμπάνια που έμεινε μέσα στο μπουκάλι της
Αντικείμενα που ανήκαν σε επιζώντες έχουν επίσης ανασυρθεί από τον βυθό. Η Τομασίνα ανοίγει ένα πλαστικό δοχείο και μια γλυκιά μυρωδιά γεμίζει τον αέρα. «Είναι πολύ ισχυρό» παραδέχεται. Στο εσωτερικό υπάρχουν μικροσκοπικά φιαλίδια με άρωμα. Είναι σφραγισμένα, αλλά το έντονο άρωμά τους διαφεύγει, ακόμη και μετά από δεκαετίες στο βυθό της θάλασσας. «Υπήρχε ένας πωλητής αρωμάτων στο πλοίο και είχε πάνω από 90 από αυτά τα μικρά φιαλίδια αρωμάτων» εξηγεί. Το όνομά του ήταν Αντόλφ Σάαλφελντ και ταξίδευε ως επιβάτης δεύτερης θέσης.
Ο Σάαλφελντ ήταν ένας από τους 700 ανθρώπους που επέζησαν, όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ. «Είχε πεθάνει, όταν το βρήκαμε αυτό», επισημαίνει η Τομασίνα.
Παράλληλα, στη συλλογή περιλαμβάνεται επίσης ένα μπουκάλι σαμπάνιας, μαζί με τον φελλό. «Λίγο νερό πιθανόν να είχε μπει μέσα από τον φελλό καθώς συμπιέστηκε και εξισορρόπησε την πίεση. Και στη συνέχεια απλά έμεινε στον πυθμένα του ωκεανού», επισημαίνει η Τομασίνα.
Όταν ο Τιτανικός βυθίστηκε το 1912, αφού προσέκρουσε σε παγόβουνο, το πλοίο διαλύθηκε και το περιεχόμενό του χύθηκε έξω, δημιουργώντας ένα τεράστιο πεδίο συντριμμιών.
«Υπάρχουν πολλά μπουκάλια στον πυθμένα του ωκεανού και πολλές κατσαρόλες επίσης, επειδή ο Τιτανικός στην πραγματικότητα διαλύθηκε γύρω από μία από τις κουζίνες του», σύμφωνα με την Τομασίνα. Στο πλοίο υπήρχαν χιλιάδες μπουκάλια σαμπάνιας. Ο ιδιοκτήτης του πλοίου ήθελε οι επιβάτες της πρώτης θέσης να βιώσουν την απόλυτη χλιδή, με πολυτελές περιβάλλον και τα καλύτερα φαγητά και ποτά.
«Ήταν σαν ένα πλωτό παλάτι και ο Τιτανικός υποτίθεται ότι ήταν το πιο πολυτελές πλοίο» εξηγεί, «έτσι, το να έχει σαμπάνια, γυμναστήριο, να έχει όλες αυτές τις ανέσεις και αυτά τα σπουδαία πράγματα για τους επιβάτες θα ήταν πολύ σημαντικά γι’ αυτούς».
Τέλος, η Τομασίνα έδειξε στο BBC μερικά από τα πριτσίνια του πλοίου, τους ογκώδεις μεταλλικούς πείρους που συγκρατούσαν τις χοντρές ατσάλινες πλάκες του. «Θα πρέπει να υπήρχαν περισσότερα από τρία εκατομμύρια από αυτά. Όταν βυθίστηκε ο Τιτανικός, υπήρχε η θεωρία ότι χρησιμοποιούσαν ίσως υποβαθμισμένα υλικά και αυτό ήταν που προκάλεσε τη γρηγορότερη βύθισή του», τονίζει.
