Το ρωσικό τελεσίγραφο προς την Ουκρανία για παράδοση της Μαριούπολης – πόλη-«κλειδί» για τον Πούτιν έληξε την Κυριακή στη 1 το μεσημέρι με τους Ουκρανούς μαχητές να τονίζουν πως δεν παραδίδονται και πως θα υπερασπιστούν μέχρι τέλους το έδαφός τους.
«Η πόλη δεν έχει πέσει», ανέφερε σε συνέντευξή του εχθές στο δίκτυο ABC, ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Ντένις Σμίχαλ, τονίζοντας ότι οι ουκρανικές δυνάμεις που παραμένουν στην περιοχή, εξακολουθούν να μάχονται.
Οι Ρώσοι από πλευράς τους, ισχυρίζονται ότι ελέγχουν το 100% του λιμανιού και το μεγαλύτερο μέρος της πόλης και πως οι μόνοι Ουκρανοί στρατιώτες που έχουν απομείνει, βρίσκονται στο χαλυβουργείο Azovstal.
Ο Ουκρανός πρωθυπουργός έκανε λόγο στη συνέντευξή του, και για άλλους θύλακες που πολεμούν κατά των Ρώσων.
«Έκλεισε» η Μαριούπολη
Ο Σύμβουλος του δημάρχου της Μαριούπολης, Πέτρο Αντριουσένκο, ανέφερε εχθές ότι οι εχθροπραξίες δεν περιορίζονται στο εργοστάσιο Αzovstal, αλλά οι κατακτητές βομβάρδισαν και πάλι ιδιωτικές κατοικίες με βαρύ πυροβολικό.
Επιπλέον, όπως έγινε γνωστό από τον κ. Αντριουσένκο, οι ρωσικές δυνάμεις ανακοίνωσαν ότι η πολιορκημένη πόλη θα κλείσει για είσοδο και έξοδο τη Δευτέρα, προειδοποιώντας ότι οι άνδρες που παραμένουν στην πόλη θα «φιλτράρονται». Μηνυμα το οποίο μεταδόθηκε στο Telegram.
«Οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να εκδίδουν δελτία εισόδου για μετακίνηση εντός της πολιορκημένης πόλης», είπεδημοσιεύοντας μια φωτογραφία που φέρεται να δείχνει τους κατοίκους να βρίσκονται στην ουρά για τα περάσματα.
«Εκατοντάδες πολίτες πρέπει να σταθούν σε μια ουρά για να πάρουν ένα πάσο, χωρίς το οποίο θα είναι αδύνατο όχι μόνο να μετακινηθούν μεταξύ των συνοικιών της πόλης, αλλά και να βγουν στους δρόμους από την επόμενη εβδομάδα», συμπλήρωσε.
Το CNN ωστόσο δεν έχει καταφέρει να επιβεβειώσει ανεξάρτητα την παραπάνω πληροφορία και επισήμανε ότι ο Αντριουσένκο δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Μαριούπολη, αλλά συλλέγει πληροφορίες από ανθρώπους που βρίσκονται εντός της πόλης.
https://twitter.com/IAPonomarenko/status/1515354769879097347
Πιέσεις Ζελένσκι στη Δύση
Ο πρόεδρος Ζελένσκι απηύθυνε τη νύχτα δραματική έκκληση στη Δύση, προκειμένου να αποστείλει το συντομότερο στρατιωτική βοήθεια στη χώρα του, καθώς βλέπει ότι οι Ρώσοι σφίγγουν τον κλοιό στην ανατολική περιφέρεια του Ντονμπάς, ξεκινώντας πλέον την τελική επίθεση στη Μαριούπολη, ενώ συνεχίζουν να βομβαρδίζουν και σε άλλα μέτωπα, ακόμα και κοντά στο Κίεβο ή στο νότιο μέτωπο.
Όπως χαρακτηριστικά είπε «κάθε καθυστέρηση στην παράδοση των όπλων δίνει την άδεια στη Ρωσία να αφαιρέσει ζωές Ουκρανών. Έτσι το μεταφράζει η Ρωσία» και επέμεινε στην προειδοποίηση ότι ο ρωσικός στρατός ετοιμάζεται να εξαπολύσει πολύ σύντομα ευρείας κλίμακας έφοδο στο Ντονμπάς και να σβήσει από τον χάρτη πόλεις και κοινότητες στις περιφέρειες του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ».
Koυλέμπα: «Κόκκινη γραμμή» η Μαριούπολη
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα δήλωσε ότι δεν έχουν υπάρξει πρόσφατες διπλωματικές επαφές ανάμεσα στην Ουκρανία και την Ρωσία σε επίπεδο υπουργείων Εξωτερικών και ότι η κατάσταση στην Μαριούπολη, την οποία χαρακτήρισε «φρικτή», μπορεί να είναι «κόκκινη γραμμή» στην πορεία των διαπραγματεύσεων.
«Η Μαριούπολη πιθανόν να είναι μια κόκκινη γραμμή», δήλωσε ο ουκρανός υπουργός Εξωτερικών στο δίκτυο CBS News.
Γιατί η Μαριούπολη είναι απαραίτητη στη Ρωσία
Η πόλη-λιμάνι της Αζοφικής Θάλασσας, πολιορκημένη για περισσότερο από ένα μήνα – δεν έπεσε στα χέρια της Ρωσίας – έγινε γρήγορα στόχος των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ενώ έχει καταστραφεί περίπου στο 90%.
Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική η κατάληψή της από τη Ρωσία;
Πρώτον, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, η Μαριούπολη αποτελεί στρατηγικό κόμβο για τις ρωσικές δυνάμεις. Η πτώση της θα ήταν αναμφίβολα ένα σημείο καμπής στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Βρίσκεται περίπου εκατό χιλιόμετρα νότια του Ντόνετσκ, της κύριας πόλης της ομώνυμης φιλορωσικής αυτονομιστικής περιοχής, 350 χιλιόμετρα βόρεια της Κριμαίας, που προσαρτήθηκε το 2014 από τη Ρωσία και περίπου πενήντα χιλιόμετρα από τα ρωσικά σύνορα, η Μαριούπολη παρουσιάζει γεωγραφικά χαρακτηριστικά που ενδιαφέρουν τους Ρώσους.
Σύμφωνα με την Τατιάνα Καστουέβα – Ζαν, ερευνήτρια και διευθύντρια του κέντρου Ρωσίας-ΝΑΚ του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (IFRI), υπήρχε «υλικοτεχνική ευκολία» στην επίθεση στην πόλη-λιμάνι, λόγω της θέσης της «κοντά στη γραμμή επαφής μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Επιπλέον, η κατάληψη της Μαριούπολης θα επέτρεπε στους Ρώσους να ελέγχουν περίπου το 80% των ακτών της Ουκρανίας στην Αζοφική Θάλασσα, απομονώνοντας περαιτέρω τη χώρα από τον υπόλοιπο κόσμο. Πέρα από την ακτή, η Μόσχα θα έπαιρνε επίσης τον έλεγχο αυτής της θάλασσας, καθιστώντας την «μια ρωσική ενδοχώρα», εξηγεί η ερευνητής.
Στην πραγματικότητα, ωστόσο, «η Ρωσία ελέγχει ήδη αυτή τη θάλασσα, αφού ελέγχει τη μοναδική είσοδο: το στενό του Κερτς», υπογραμμίζει στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ο αναπληρωτής διευθυντής του Γαλλορωσικού Παρατηρητηρίου Ιγκόρ Ντελανόε. Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, η τελευταία είχε κατασκευάσει μια γέφυρα, τον Μάιο του 2018, που εκτείνονταν στο στενό, συνδέοντας τη χερσόνησο της Κριμαίας με το ρωσικό έδαφος και περικυκλώνοντας έτσι την Αζοφική Θάλασσα.
Εάν η Ρωσία πήρε σίγουρα τον έλεγχο της Αζοφικής Θάλασσας, «δεν θα είναι υπόλογη σε κανέναν [και] θα μπορεί να τοποθετήσει οτιδήποτε εκεί», καταλήγει ο Αλεξέι Μαλασένκο, διευθυντής έρευνας στο Ινστιτούτο για τον Διάλογο των Πολιτισμών. αναφέρθηκε επίσης από το AFP.
Η Μαριούπολη βρίσκεται, επιπλέον, στο μονοπάτι των ενόπλων δυνάμεων που προέρχονται από την Κριμαία, και στο μονοπάτι των στρατιωτών που προέρχονται από τα αυτονομιστικά εδάφη – την ανεξαρτησία των οποίων αναγνώρισε ο Ρώσος πρόεδρος πριν από την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία.
Η κατάληψη της Μαριούπολης θα επέτρεπε στη συνέχεια στους Ρώσους να κάνουν τη χερσαία διασταύρωση μεταξύ των δύο ουκρανικών περιοχών που ελέγχονται από τη Μόσχα. Η πόλη-λιμάνι βρίσκεται, εξάλλου, στην περιφέρεια του Ντόνετσκ, έδαφος που διεκδικούν οι φιλορώσοι, αλλά δεν έχουν καταφέρει να το καταλάβουν πλήρως.
Από αυτές τις αυτονομιστικές περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας έως τη χερσόνησο της Κριμαίας – ή ακόμα και την Οδησσό – αυτή η περιοχή που ανακτήθηκε κατά μήκος της Θάλασσας του Αζόφ και της Μαύρης Θάλασσας θα επέτρεπε επίσης στον Βλαντιμίρ Πούτιν να αναδημιουργήσει τη Νέα Ρωσία, μια εδαφική υποδιαίρεση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας στο τέλος του 18ου αιώνα. Οι Ρώσοι «θα ήθελαν να ωθήσουν αυτόν τον κόμβο στην Υπερδνειστερία [μια περιοχή που εκτείνεται στη νοτιοδυτική Ουκρανία και τη Μολδαβία]», αναφέρει η Τατιάνα Καστουέβα – Ζαν Όμως, με τις αναποδιές που υπέστη ο ρωσικός στρατός, αυτό δεν μου φαίνεται πλέον εφικτό. »
