To 2016, την επομένη της πρώτης εκλογικής νίκης του Ντόναλντ Τραμπ κόντρα στη Χίλαρι Κλίντον, οι ΗΠΑ και ο κόσμος ήταν σε κατάσταση σοκ. Οκτώ χρόνια αργότερα, η επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία έχει ενθουσιασμένους και απογοητευμένους ή και αγχωμένους, αλλά δεν έχει το σοκ της προηγούμενης νίκης του. Οι ΗΠΑ και ο κόσμος πλέον τον γνωρίζουν….
Ο Ντόναλντ Τραμπ στην νικητήρια ομιλία του εμφανίστηκε επίσης λιγότερο διχαστικός και επιπλέον είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Είναι σαφώς ισχυρότερος στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό. Επίσης η νέα ομάδα συμβούλων που τον περιβάλλει δηλώνει έτοιμη να υποστηρίξει τις θέσεις του και όχι να του βάλει αναχώματα στην υλοποίησή τους.
Τελικά, υπογραμμίζει ο Μάθιου Καμίνσκι, συνιδρυτής και αρχισυντάκτης του Politico σε άρθρο – ανάλυσή του, ο καθένας μπορεί να ονομάσει όπως θέλει τη νέα κυβέρνηση του Τραμπ, αλλά σε καμία περίπτωση τα σημερινά δεδομένα δεν αποτελούν συνταγή δυσλειτουργίας ή εξουθενωτικής πόλωσης, προς το παρόν.
Μπορεί να γίνει ο νέος Ρίγκαν;
«Αυτή η πολιτική επιστροφή δίνει στον Τραμπ αξιοπιστία και ελευθερία στην παγκόσμια σκηνή που δεν είχε στην πρώτη του θητεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι πιο “προεδρικός” με τα συμβατικά πρότυπα», αναφέρει, υπογραμμίζοντας πως σε καμία περίπτωση όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι «οι ΗΠΑ θα είναι με βεβαιότητα ισχυρότερες». «Ο απομονωτισμός του Τραμπ, οι θέσεις του για τον Βλαντιμίρ Πούτιν και ο εμπορικός προστατευτισμός είναι κόκκινες σημαίες».
Ωστόσο, συνεχίζει, όλα αυτά σημαίνουν πως «ο Τραμπ έχει την ικανότητα να διαμορφώσει τον κόσμο όπως δεν έκανε στο παρελθόν». Ο Βρετανός ιστορικός και αρθρογράφος Νίαλ Φέργκιουσον διακρίνει τη δυνατότητα του Τραμπ να είναι εξελιχθεί σε μια ισχυρή παρουσία στην παγκόσμια σκηνή, διαπιστώνοντας μάλιστα μια «γραμμή συνέχειας» από τον Ρίγκαν στον Τραμπ που μπορεί να οδηγήσει τον δυτικό κόσμο σε μια νίκη στον «Ψυχρό Πόλεμο II».
«Ο κόσμος είναι σαφώς πιο περίπλοκος και επικίνδυνος από αυτό που άφησε ο Τραμπ ως πρόεδρος το 2021. Σε αυτόν τον Ψυχρό Πόλεμο, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν έναν ισχυρό άξονα με επικεφαλής την Κίνα, μαζί με μια Ρωσία σε πόλεμο στην Ευρώπη, το Ιράν σε πόλεμο στη Μέση Ανατολική και τη Βόρεια Κορέα. Αυτή η ομάδα συγκεντρώθηκε τον περασμένο μήνα στο Καζάν της Ρωσίας με άλλους όπως η Νότια Αφρική και η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, σε ένα είδος συνόδου κορυφής ενός παράλληλου κόσμου χωρίς τις ΗΠΑ».
Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ σε Ασία και Ευρώπη προσβλέπουν από την Ουάσιγκτον να συνεχίσει να ηγείται του Δυτικού κόσμου. «Ο Τραμπ μπορεί να τους εκπλήξει. Αυτό εξαρτάται από το εάν το MAGA (Make America Great Again), το κεντρικό σύνθημά του, συνδέεται περισσότερο με τον απομονωτισμό του Κάφλιν ή το «Peace Through Strength» («Ειρήνη διά της Ισχύος») που θυμίζει Ρίγκαν. Η επιλογή είναι δική του», αναφέρει ο Μάθιου Καμίνσκι.
Ακούστε επίσης: Global View: Ο «τυφώνας» Τραμπ σαρώνει ΗΠΑ, ΕΕ, Ουκρανία και Μέση Ανατολή – Και τώρα τι;
Οι τρεις κρίσιμες δοκιμασίες
Οι τρεις πρώτες δοκιμασίες θα δώσουν το στίγμα: Ποιους θα βάλει ο Τραμπ σε θέσεις κλειδιά στην κυβέρνηση; Τι θα κάνει με την Ουκρανία; Και πόσο μακριά θα φτάσει με τους δασμούς;
Το επιτελείο
Οι επιλογές του Τραμπ για το επιτελείο του κυμαίνονται σε ένα ευρύ φάσμα. Έμπειροι επαγγελματίες, όπως ο πρώην σύμβουλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Ρόμπερτ Ο’Μπράιεν και ο Γερουσιαστής της Φλόριντα Μάρκο Ρούμπιο, θέλουν εμπλοκή των ΗΠΑ στη διεθνή σκακιέρα και στην ίδια κατηγορία εντάσσεται και ο Μπράιαν Χουκ, ο οποίος διορίστηκε υπεύθυνος για τη μετάβαση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Γερμανία, Ρικ Γκρενέλ, υποψήφιος για μια κορυφαία θέση στη νέα κυβέρνηση, παίρνει κατευθυντήρια γραμμή του από τον Τραμπ. Ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς ανήκει στην πτέρυγα των οπαδών του «απομονωτισμού», ενώ υπάρχουν και αρκετοί τυχοδιώκτες, αναφέρεται στο άρθρο του Politico.
Η Ουκρανία
«Η Ουκρανία θα είναι η λυδία λίθος της αμερικανικής στρατιωτικής και διπλωματικής ισχύος. Σίγουρα για την Ευρώπη», γράφει ο Μάθιου Καμίνσκι, συμπληρώνοντας όμως πως οι κινήσεις των ΗΠΑ στο Ουκρανικό αφορούν και τις χώρες της Ασίας. «Βλέπουν τι κάνουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία μέσα από το πρίσμα του τι θα μπορούσαν να κάνουν ως αποτρεπτική πολιτική για την Κίνα στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία». «Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι ανησυχούν για το πόσο δεσμευμένες θα είναι οι ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και τη σταθερότητα στο ανατολικό μέτωπο με τη Ρωσία. Και οι δύο πλευρές επιθυμούν σαφήνεια».
Ο Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας έχει κατηγορήσει τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι για την έναρξη του πολέμου και έχει αρνηθεί να δηλώσει ξεκάθαρα πως επιθυμεί τη νίκη της Ουκρανίας. Αντίθετα έχει τονίσει πως επιθυμεί να τερματίσει τη σύγκρουση με το που θα αναλάβει τα προεδρικά του καθήκοντα. O Μάθιου Καμίνσκι εκφράζει την άποψη πως ο Τραμπ δεν θα πρέπει να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση. «Οτιδήποτε δίνει στον Πούτιν ή την Κίνα μια νίκη, αποδυναμώνοντας την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, σίγουρα δεν είναι μια συνταγή ισχυροποίησης».
Το διεθνές εμπόριο
Και τέλος τα ζητήματα του διεθνούς εμπορίου, η τελευταία από τις τρεις κρίσιμες δοκιμασίες για τον Ντόναλντ Τραμπ. «Ο Τραμπ έχει κλιμακώσει τις δεσμεύσεις του για δασμούς σε εισαγόμενα προϊόνταν… 20%, 50% και 100%. Αλλά παραμένει ένα μεσίτης της αγοράς ακινήτων: Θα προσπαθήσει να πουλήσει ένα διαμέρισμα ενός εκατ. δολαρίων έναντι δέκα δολαρίων. Θα ρισκάρει να βυθίσει σε ύφεση την παγκόσμια οικονομία και να τροφοδοτήσει τον πληθωρισμό με την επιβολή αυτών των δασμών; Ίσως όχι, αν κρίνει κανείς από την πρώτη του θητεία όταν επαναδιαπραγματεύτηκε τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τον Καναδά και το Μεξικό», υπογραμμίζει ο Καμίνσκι.
Η μοναδική βεβαιότητα για τον Τραμπ
Καταλήγοντας, ο Καμίνσι επισημαίνει τη μοναδική βεβαιότητα για την πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ: «Τους επόμενους μήνες, ο Τραμπ θα αντιμετωπίσει τον κόσμο από θέση ισχύος. Το σενάριο που είναι πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς είναι ο Τραμπ και οι ΗΠΑ να αποσυρθούν από τον κόσμο. Αν γνωρίζουμε κάτι για αυτόν, είναι ότι θέλει να είναι στο επίκεντρο».
